Fly with me
see the eyes
of the wind
around
touch the sun
look down
the earth
is crying
Vlieg met mij
zie de ogen
van de wind
rondom
raak de zon
kijk neder
de aarde
huilt

Fly with me
see the eyes
of the wind
around
touch the sun
look down
the earth
is crying
Vlieg met mij
zie de ogen
van de wind
rondom
raak de zon
kijk neder
de aarde
huilt
Zo de stilte mij omvat
de lat lager legt
in de hoge zweefvlucht
zucht de nacht
haar kracht in het wezen
van de pijn
Zacht dalen zij neer
de manna broden van hoog
boven ons aards bestaan
Zacht fluistert wijsheid
genade woorden raken
de ziel, geest, weten
Speel met me
deel me mede
waarin
waarvoor
waarom
Speel met me
laat me zijn
leven
lieven
dansen
scheppen
de muze
woorden
beelden
verbeelden
speel met me
samen dankbaar
voor het klein geluk
Bosuitje met De KrachtFabriek. Dromen worden waar, met de rolstoel het bos in
Praktisch gevaren
langzaam overgedragen
gedachten wolken
Als ik offer in
dankbaarheid leiden wegen
onderin naar boven
Zacht volgen lijnen
het spel van dogmatiek ver
buiten de kaders
overvloed rijkdom
het beweegt zich overal
langs verre einders
Laat mij maar zijn
het is de oude pijn
Jezus als antwoord
of het besef
dat liefde geleefd
geen oordeel heeft
over goed
en fout
anders dan
respect
voor Al wat is
mag zijn
ook pijn
Is het verbloemen
is het bekrachtigen
is het verkrachten
van de wetenschap
dat leven liefde is
liefde
is eerlijk
en verbonden
aan iets groters
dat geen naam heeft
Aarde stof
en sterren gruis
Als ik afstem neem
dan ter harte dat liefde
vrijelijk wil zijn
leven geborgen
morgen in zorgen gehuld
vervuld verlangen
in hun ontzorgen
verzwijgen zij de pijnen
van bloemrijk leven
levend verhalen
hertalen van waarheden
omstreden verhaal
leven geborgen
vandaag in glimlach gehuld
de dans van de vrouw
Als ik mijzelf vrij speel
delen de bloemen voluit
de schoonheid van zijn
Als ik mijzelf vrij speel
dansen bladeren boomloos
over de aarde
Zo de zon
de schaduwen
duizenden
stappen
op en neer
kleur
gesprek
gebak
beleving
kletteren
klauteren
tienertaal
helemaal mooi
Vliegende heksen
bezemstelen alom
kom lieve
ik droom mijzelf
naar huis
Ze fluisteren mij kleuren
in de ogen, bladeren
regenen over mijn blote armen
warmen in schoonheid en val
glijdend tasten voeten
we groeten de verwondering
in een heksenkring
met water en gebak
op een ronde bank
aan de rand van dorp en woud
zo houden we het wel vol
het onderweg en buiten zijn.
11 Iq of Wind
Toverkleuren
najaarsgeuren
duizenden stappen
rap
de bladertrap
op
af
boomwortels
heksenwegen
bezems
heidense tempels
in de wouden
we houden van zon
herfst
leven
omgeven
met humor
Ik waak en wek mij
met zelf gezette koffie
vervult verlangen
naar warme gevoelens diep
in de woning van mijn geest
Ik ben Pipi Langkous vandaag!
Heb het nog nooit gedaan en het is gelukt. Intuïtief geschilderd met een 93-jarige man (dementerend) die nog nooit geschilderd heeft.
Waarom: voor de cover van een boek dat hij nog had liggen en uit wil geven. Hoe het eruit ziet hoor je nog als we verder zijn in het proces. En mijn lief en ik gaan dat helpen uitgeven in eigen kring.
Alleen is het dan wel schokkend om te zien hoe de gaten in zijn geheugen steeds groter worden. Ook boeiend om te zien hoe er dan toch stukje bij beetje dingen boven komen als hij uit zijn verdriet ‘in beweging’ komt.
Dankbaar, want eerlijk is eerlijk ik vond het ook wel spannend.
Goud en zilver de hemel
stralend, reikend
doordringend
groen en blauw ons hart
omrand
met liefde van God
van Jezus
de liefde is blauw
rood is bloed en Pinksteren
Ik spreek je
met gaten in mijn hoofd
ik smeek je
met warrige gedachten
luister naar me
ik begrijp het niet
vertel me
ik hoor het niet
en als ik het hoor
is het alweer weg.
Messcherp
vlijm helder
de melder
van licht
duister
waarheid
leugen
Messcherp
vlijm helder
boodschapper
hulpmiddel
het mes
van licht
oerwouden
bedwongen
voor een groen pad
in verbinding
uit vermindering
die meer waard is
dan digi-geld
Open mijn hart
het gemis
van een moeder
het loeder van pijn en verdriet
als levensgrote draak
Open mijn hart
vul mij met
zachte omarming
van het levenslicht dat zicht geeft
op levensgroot genieten
Ik sta op
zie de lijnen
vaar op safe
Ik lig neder
zie de beelden
vaar op stormen
ik kijk in
zie de genen
mededogen
welt op
als een bron
uit Moeder Aarde
Hoger zweef ik tot
hemels overzicht naderbij
vrij van gedachten
dieper dalen wij
af naar oceanen blauw
groen en geel uit zwart
Spreek me aan in traag
uitgerekt beminnen jij
liefde vol leven
een ogenblik vertel je
geheim uit lichaam vol ziel
Als ik mijn eigen thuis
in lijf en leden eer
leer ik over vallen en opstaan
samengaan van lust
last en harmonie
Onder mijn knie
een zachte wenking
lichte beperking
gesteund wandel ik bergen op en af
Vorm de draden maar
vandaag weer zon langs wolken
zondag spreekt het lied
Het leven is een dans
vol spelen en delen
met geliefden
en de dank overbrengen
aan hemel
en
aarde
bewegingen
in en uit
onder en boven
links en rechts
waardig
statig
ga je
volg jij
de dans
van de zielen
terug
naar de Bron
Zo krachtig wind
zo wild de regen
passie valt neder
op natte grond
platgeslagen
laten ze los
wat groen en schoon was
om kale stilte
te zijn
Vurig het hard
in de hartlijn
van de boom.
In de armen van
mijn eindeloze leven
vang ik zonnelicht
gezicht geheven nader
ik de bron van mijn bestaan
In moeders armen
ontvang ik alle voeding
die het leven vraagt
vandaag is alles vrede
morgen lacht lichterbij mij
Hoofd geheven
glimlach
krachtig
helder
beestachtig
teer
Niets of niemand
kan mij nemen of laten
anders dan licht
liefde
hoogte
diepte
Geborgen in de armen
van het luisterrijke amen
van de ziel
Wij helen het leven omgeven
met liefde, licht
zon en schaduw
ik huw mijzelf
en trouw aan het lot
tot op het bot
dans ik de zondag in
vier de vreugde uit mijn tranen.