Lachend
lopend
uitwaaiend
taaie gewoonten
weg zendend
loop ik
lachend
in de wind
Goede jaarwisseling
Reageer
Maandelijks archief: december 2017
Water uit vurig
besef dat het lichtleven
nog sterrenstelsels
ver verwijderd is vandaag
graag een handje wijsheid God
Weeg mij niet
laat mij vliegen
in kleuren
die hemel
en aarde
raken
Oordeel niet
laat mij leven
kleurrijk mij
en hemel
op aarde
weven
De wind
zij sluipt door wouden
ineengeslagen handen
voeten als fluweel
duisterwinkels verstillen
kraaien vergillen onheil
Katwijk aan Zee bij stormnacht
Zo de liefde
beweegt
ongewogen
delen
zo de liefde
onder
en boven
beschrijft
blijven we
met twee benen
op het zand
golven groetend
adem stokkend
in koude
winterwind
vergaan
Met wind en zon aan zee
tevreden zuiver zoete lucht
adembenemende koude
het lijkt wel winter
Lichteffecten wonderschoon
met een beetje moed
pet en muts
uitwaai weer weer
Eigen wegen zoekend
tastend en vindend
van minuten spel
waar keuzestress vertroebeld
goed bedoelend
ramen likkend met wissers
die regen voor zon zoeken
Eigen wegen zoekend
in weken van verstilling
Spelende handen
over naakte huiden gaand
bekennen liefde
blauw groene ogen lichten
de duistere nachten bij
Zacht stapelen wij
verhalen in stallen
verbrallen wijsheid
in wet geleerdheid
en keizerlijke waanzin
in het begin
ligt het einde
het einde
verloopt
je koopt
niets voor illusies
slechts Liefde
brengt leven
Fijne dagen.
Het offer staat of valt
bij duizenden liederen
gezongen bij nacht
in het veld lagen herders
wel getelde schaapskudde
Het offer staat of valt
bij het van harte leven
van je eigen pad
los van dogma en wet
geldt de natuurwet opnieuw
In een stil gebed
zijn wensen
en zielenroerselen
omgezet
poorten geopend
bruggen gebouwd
Vrede op aarde
angsten verzwaard
daar gelaten
waar ze horen
Vrede op aarde
begint in het hart
van ieder van ons
Zacht knipoogt het weten
in vergetelheid
Sta met mijn handen omhoog
wederom omlaag en zie, voel, adem
het leven vol duister en stilte in
Sta met mijn handen omlaag
wederom omhoog en zie, voel adem
het leven vol licht en zwijgen in
laat mij niet wenen
om verloren schatten waar
verleden vertaalt
De wijsheid
vrouwe
vervellen
loslaten
spreken
laten
voelen
vereren
ontberingen op aarde
geven waarde aan leven
uit dood
dood uit leven
Zo de basis
van ons bestaan
in duizend
facetten schittert
zo is de boezem
van de moeder
gevuld
met manna.
Aq’ab’al represents the first ray of light in the darkness; it is the new dawn that allows you to regenerate at every instant. Number 7 symbolizes spirituality; it is our connection to the Great Father. This day brings a great power that dissipates the darkness and opens the doors to many new opportunities (http://sacredroad.org/7-aqabal-todays-chumil-3/)
En hier lag ik
ziek
verschrompeld
als een oude vrouw
in een warm bed.
Zo winden waaien
de zomen losraken bloot
haar benen in ijs
Zo de zon opstaat
mij wakker wil kussen nu
het leven pijn doet
waaien de winden
van zonnen en manen hard
langs onze melkweg
Als draken waken
opstaan en groots verbeelden
vergeelt fantasie
illusie daar gelaten
spreekt zij in fluisterwoorden
Stralend
sta ik op
tranend
loop ik weg
statig weet ik
dat het zijn
illusionistische
schoonheid is
Zo regen en storm
op het dakraam klettert hier
in Houtens leefland
storm en regen gedachten
stroomlijnen afdruipend zicht
Regen op daken
krakende voetstappen daar
buiten het warme huis
op het grasland glijden nog
mensen voorbij op laarzen
Ze zingen tonen
voor de mensheid onhoorbaar
zielsdiep aanraakbaar
in cirkels golven ze rond
van binnen naar buiten retour
Zo ik verbonden ben
met de winter in mijn botten
de koude in het land
Zo ik verbonden ben
met het leven in mijn bloedbaan
de warmte in mijn hart
Zo wij samen leven, werken
bezingen, bewegen, bespreken
verbleken de straten
onder zachte elfenjurksneeuwvlokken
Zwevend boven mijn leven
in de aarde geborgen winterslaap
een taak die er al was
ontwaakt
Zwevend boven mijn dagen
in de lucht over vuur en water zoekend
een besef dat er leven
is
Adem mij open en sluip met mij
door het midden van de altaren
in het grote dichte oerwoud
Het leven als oerwoud in een jungle
vol strenge controle
de spirit controlerend
druk opvoerend
om het Zelf te beheersen
het beheren
verleerd
wee de mens
die …
het woord uit de stilte
verstilde stemmen
woorden uit akkoorden
van het verre verleden tot in morgen
verankerd door de spirit
van Jaguar
Woorden van leegte
pijnlijke ervaringen
gekanteld zelfbeeld
verdeeld het leven
in zwart-wit
Zachte aandacht
liefdevolle passie
compassie, mededogen
bedriegen het leven
nimmer
kleuren het goud.
Neem mij mee naar buiten
onderlangs en bovenin
fluisteringen glinsteren
dingen vergaan
mensen bestaan
bij de gratie
van de liefde
verbonden
gouden ringen
kringen geliefden
dansen lang vuur
over koude aarde
de wateringen klaren
luchten en winden voorbij
fluisteringen in mijn hart
Duizenden dromen
grillige stromen
bitter en zuur
Duizenden pijnen
grillige structuren
muren vol vragen
Feest
kansen
loslaten
praten
met het Zelf
en de oude
pijnen.
De dans van stilte
onder een warme deken.
De rechter
over mijn leven
is de ziel
de touwtjes
in eigen hand
deze dag
De zin vindt
een fluisterweg
in het hart
Dragende stammen
het dak over klimop heen
vallend bij daglicht
kamperfoelie overziet
hier de ramen en deuren
Venus en volle maan
staan hoger en dieper
binnenin mij het verlangen
naar rust en vrede
in mijzelf
om mij heen
Verlangen naar heldere
verbindingen
tussen mensen
werkend
tastend
volbrengend
waarvoor wij zijn
Sta je stevig
veer je mee
kom maar verder
tel voor twee
In spin
de bocht gaat in
uit spuit Piet is uit
aftellen
optellen
staartdelen
vermenigvuldigen
en geduldig
afwachten
Waar overtuigingen
uit verleden in het heden
leven bespelen
is zij als spiralen vol
lichtcirkels en wendingen