De elementen dragen
ons door momenten
van zwarte duisternis heen
alleen met het niets
wordt iets moois geboren

De elementen dragen
ons door momenten
van zwarte duisternis heen
alleen met het niets
wordt iets moois geboren
Laat ons de kracht inzetten
bijzetten en rondbreien
deze zonnige vollemaanse dinsdag
Waar de dood
zichzelf verbindt
aan leven
weven cellen
een mensenleven
in de graal
bij een schone
jonge vrouw
Nog dralen dromen
zwerven in hardrock bonken
door beschonken straat
Stroom met mij mee
op de golven van zon
en lentegeluk
in een compressie
die eindeloos krachtig
de waanzin belicht
Wie ik ben
waar ik voor ga
is de les
uit de Inuit
Duitse docu
laat zien
hoe mensheid met wetenschap
natuur verder vernield …
Hoe Inuit
weten, voelen, inzien
vanuit een wijsheid
uit lijf, leden en verbinding
met de leefomgeving.
Er is genoeg
als we geld
crypto
en groei
overslaan …
Leven naar genoeg.
Vlieg mij aan
en laat mij gaan
vrij
het
leven roept en klaagt
vraagt aandacht
Als ik me dieper in de verte stel
vertel waar dichterin en verderweg
als waanzin door de psycholoog
als wijsheid door de oude wijzen
opgedragen ingebracht
als object
van discussie
waar waarheden
nimmer
van diverse kanten
mogen zijn
de pijn
van dit leven.
De glimlach
van de Vrouwe.
illusie
transmissie
onverlaten
spreken
over verlossing
en lossen
eigen verantwoordelijk
af met preken
vol leugen
Sartiner
Laat het licht van hart
en ziel schijnen in blijdschap
en overgave
Om mij heen de mantel
wandelend door de tuinen
van het aardse leven
beschutting en warmte
in een berenvel van kunststof
illusies en beheersing
vieren hoogtij
Zijn ligt verborgen
onder steen.
Morgenlicht zwicht nog
voor warme overtrekken
vol zomerbloemen
adem ons open
loop maar zachtjes naar de dag
dromend van vrede
Waar wijsheid tastend
langs mensenharten heen zoekt
naar een diep inzicht
schijnt het licht van winterzon
over het balkon van hoop
Zij hingen mij
aan de schandpaal
gingen aan de haal
met het dieper weten
bang voor het wezen
van een mensenleven.
Zij haatten licht
hangend aan wetmatigheid
en een eeuwigheid
in de hoge hemel
vergeelde talen herhalen
het verleden en vergeten
dat leven Zijn is.
Hij vroeg mij
naar het verhaal en taalde
niet naar oordeel
wat heelt en verdeling
verbindt naar ruimte
om volledig mijn eigen
mens te zijn
terug naar de basis
luisteren naar
het fluisteren van mysterie
ruimte geven
in het zwijgen tussen spreken
bij gedeelde thee en taart.
De kracht van luisteren, is soms sterker dan het spreken.
Het licht woont in de humor, tussen lach en traan.
Vlieg hoger dan dit
evenbeeld uit gisteren
tot overmorgen
zich uittekent in de nacht
jij lief mensenkind van licht
Zo zij stil door nachten sluipt
onder mijn verdichte huid kruipt
zij de hoeder van de waarheid
die buiten ruimte en leeftocht tijd
vraagt voor bezinning wie Aarde
voor ons van waarde is.
Laaf mij aan je borst
lieve moeder aarde jij
die leven geeft, neemt
troost mij lieve hemel arm
warm ons aan de zonnestraal
Laat mij
mijzelf
spelen
laat mij
mezelf
zijn
geloof mij
in mijn wereld
vol wanhoop
en
pijn
Geloof mij
in mijn horen
waarnemen
en
zien
Hoor mij
oordeel niet
luister
zwijg
hijg geen hel
en duivel
in mijn kindernek
Laat mij
mijzelf
spelen
laat mij
mezelf
zijn
geloof mij
in mijn wereld
vol manen
sterren
vlinderkinderen
straal met mij
zon, maan en sterren.
Als ik de wegen ga
vanuit mijn zielenwegen
ja, tegen alles
tranen en geluksuren
besturen het lichtleven
Zo het leven lieft
levens paradijzen hier
en daar gebogen
van boven naar beneden
weer terug naar de hemel
Bestaansrecht leeft stil
in de harten en zielen
mensenkinderen
stel je open voor wijsheid
uit je diepste eigenheid
Zo jij de twijfel
in je ogen en lichaam
vertaalt deze dag
zo lief ik je immer meer
minder lijkt onmogelijk
Stel mij voor dat jij
duizenden pirouettes danst
golvende zeeën
sprankelingen beloven
schoonheid om niet voor allen
Nog niets geboren
uit het maagdelijke spel
tussen man en vrouw
immer strelend wachten zij
op een mooie wijn tast
Stad van heuvels
trage Taag-gezichten
zonnige schoonheid
sombere regen
lopen op eigen risico
bergschoenen
als basis
stevige stappen
volle tassen.
Zo de wereld het leven omgeeft
geeft het leven de wereld kleur
Laat me dansen met
in de armen van liefde
hartelijk voldaan
uit stromen verbondenheid
tijd is oude eeuwigheid
Sla je armen om mijn vreugde
en verheug je maar met mij.
Lief me vandaag stil
onder zonnige winden
over landen gaand
bergen karton op de straat
warme koffie in mijn hand