Als ik opstijg rijg
ik kralen kettingen vol
gekleurde stenen
aaneen tot een lang levenssnoer
met verlangen en weerlicht

Als ik opstijg rijg
ik kralen kettingen vol
gekleurde stenen
aaneen tot een lang levenssnoer
met verlangen en weerlicht
Stel mij open en niet aan
voel de diepte en essentie
van de levensbron in mij
Stel mij open en niet uit
voel de liefde immer stromen
vanuit compassie om ons
Stel mij open en niet uit
grom en zoek daag’lijks meermaals
om roeping en bestemming
Draal niet mijn liefste
als ik je de vragen stel
over samen zijn
draal niet mijn diepste wezen
vreest het gouden krachtenspel
Roep me zachtjes aan
laat de kracht ontwaken die
diep van binnen is
draal niet mijn diepste wezen
dans in gouden zonnen schijn
Als ik mijn eigen weg ga
sta ik dan mijn man uit vrouw?
Als jij jouw eigen weg gaat
praat je dan nog met anderen?
Als we samen willen leven
zullen we moeten streven naar delen
hiermee kunnen we eeuwen pijn helen
in de dag van vandaag.
Zo zuiver gezien
huwelijk en verbanden
van ziel tot ziel de
dageraad vervullen in
hun verzachtende schoonheid
zo bloeien harten
open in het licht van nu
en diepe liefde
Zo het geheelde inzicht
niet belicht mag worden
zijn de rapen nog niet rijp
ik grijp mijn toetsenbord
schrijf mijn gevoel en verlangen
en laat het verder daar
wat jij besluit
is jouw keus
jouw karma
desgewenst
zo mijn besluiten
mijn karma
zullen
Als ik samen zing
met het kind in mijn hart
ontknoopt verwarring
we openen toekomstig
perspectief met nieuwsgierigheid
Draal niet
vang aan
vang af
versier
de dagen
momenten
vol verlangen
in schoonheid
en licht
gevat
Zicht op het leven
uit hoogte en baarmoeder
vertederend mooi
Krachtig praktisch jij
de dageraad van dinsdag
mag ik je glimlach?
Machtig de melodie van
gebrul, liefde uit wanhoop
dubbele helix
is het een donkerlicht
dat zwicht in mensen
dubbele slangen
draaien ineen en weerom
dol gedraaide waan
man en vrouw samen
bewegen in spiralen
dralen nog immer
spelen met vuur nu
het water het element
van angst en hoop is
Slang in de winden
verbrandt wat oude pijnen
bespreken woorden
vol dwang, vloek, boekenwaarheid
eeuwenoude duisternis
Slang in de winden
verteert wat oude pijnen
bespreken levens
scheppen toekomst uit dwaling
als het licht, duister doorziet.
De droom diep in mij
vrij van hersenspinsels die
bloem beginsels zijn
ademt duale winden
kind ouder realiteit
Het woord is gevallen
van een nabije tante
zij de beste vriendin
van mijn moeder
tot ze teveel inbracht
teweegbracht en het onderbracht
in zwijgen
Had ik moeten ingrijpen
als ik ‘Over (af)vallen en opstaan’ lees
zie hoe jij hebt geleden
lees wat ik niet zag
en al is gezien
dan had je misschien
uit huis geplaatst geweest
psychische mishandeling.
~een kind ervaart de wereld
van thuis als vanzelfsprekendheid
en als het geen vergelijk heeft
weeft het zijn bestaan hiermee door~
ik hoor het rustig
in de auto voelt het aan
als lichte pijn
bij de Zederik stap ik uit
wandel en adem
besluit dat ik kind, ouder en grootouder ben
in en met mijzelf
geen mens heeft nog enig ouderrecht
over mijn lijf
denken
wezen.
Leef
in het duale
dag en nacht
yin en yang
Leef
beweeg in mij
dag en nacht
yin en yang
Lief
in het leven
op Aarde kind
van het licht
Lief
je eigen zijn
Aardestof en ziel
uit eeuwig
Waai mij
zuiver mij
schoon
was het zwart
met witte sneeuw
de eeuw
van zwarte diepte
voorbij
zwevend
naar hogere
ruimten
De angst
hij verlamt
zij verbreekt
alle licht
in de ogen
zelfs
als
zonnen stralen
hij verlamt
zij verscheurt
ziet duister
als enige
middel
zelfs
als liefde wil zijn
de angst verdooft
waarheid
wijsheid
dood pijn vergeten
die hij miljoen maal
vergroot
verdriet
voorbij
Dwang
bang
dwang
magie
illusie
bang
dwang
verdringt
verspringende
gedachten
dwang
van kwaad
tot erger
in het duister
van het zijn.
Mijn dwaasheid heeft tijd
in eeuwige beperking
bevroren water
zij ademt schoonheid in goud
en zilveren lichtstrepen
Roep mij niet wakker
geef mij jouw ja-woord vandaag
vertrouw de wijsheid
Morgen brengt overvloedig
een keerkring uit beving voort
Lever mij over
aan getijden van het jaar
zomaar wat ijsvrij
Familie zoek je
niet met kennis doch met ziel
en zaligheid uit
dans de dans en versier een
dag met glanzend hemellicht
~~~
De ironie van het bestaan
in het ondergaan en overgaan
naar de zijde van het gene
ouderen die jonger worden
stort je hart gerust maar uit en fluit
in stilte naar de liefde van voorheen
IM mijn vader 1937-2001
Stel mij niet op
over en uit de borders
langs de grenzen
van de orde der kindsoldaten
laat me praten
over de leegte
de dwang
vrouwen als wapen
ontwrichting en kerstening
uit ego door pijn
en lijden gevoed
Waar de uil zich verbindt
met de vurige wateren
van levenslang gevoel
het doel vergetend in kennis
vol loze betekenissen
in hart het geheim geborgen
van levenslust en ademtrouw
Klagende kleuter
kusje op bloedende knie
verwijst narcissen
naar het land der illusies
conclusies in goud geteld
Vlieg
schouw
bouw
een huis
op de rots
vertrouw
en weef
de dromen
tot een huis
vol hoop
_____
Time to turn
no reason to cry
just tears
from years ago
dealing with
it
today
Zwart zwijgende nachten
duistere gedachten diep
begraven angstdroom
fluisteren luisterend wind
aarde, vuur en lucht tot ons.
____
In het ongelijke
is het vergelijken gedood
stoot de levensvraag
5 Aj of Staf
De normen en waarden
vanuit gelijk en aardig
gevonden willen zijn
vanuit de pijn het afgevallen
kind te zijn
doodt het eigene dat zo
angstig confronteert
het kind leert zwijgen en doods
rood als geel te zien
en omgekeerd
als de ouder het afleert
te vormen naar eigen verlangen
en kijkt naar de diepte
van de ogenblikken
die het kind haar toont
opvoeden loont als het zijn
vanuit het eigene mag groeien.
De regels van natuurlijk
schouwen gelijk Brecon
de Beacans
bijkans de zomer
voorbij
gekeken
vergeleken
met de regen
is het in de zon zo schoon
in de schaduw van de nacht
de wijsheid van water en vuur
en het dure en pure besef
dat niemand anders
mijn gedachten
herinneringen mag kleuren
dan ik
waar ik het deel
met hen
die dit
herkennen
Tweedelige BBC documentaire als natuurlijke spiegel
Geef maar aan
waarin wij reizen
het lichaam
door bezieling
of ego
geleid.
Spelend met getijden
rijden we het land door
met de niet te evenaren
pro-rail en spoorweg bewoners
tijdens koude wind
en vieze warme stoelen
voelen we de luxe
van leven op de wind
met kinderen die spelen
om de tijd te doden.
We gingen niet naar het Zuiden, dan zouden we moeten bussen. De weg naar Zwolle:
Dagje met mijn lief naar Zwolle.
We namen een trein later als idealiter wenselijk was, dat was geluk bij ongeluk. De ideale trein trof een kapotte bovenleiding.
Van Houten naar Utrecht, naar Zwolle, tot Putten, van Putten naar Amersfoort, van Amersfoort naar Deventer, van Deventer naar Zwolle.
Dag lunch, welkom koffie met gebak bij de Engelen. Rugzak voor manlief, kadootje voor Christel gevonden. O en een heerlijk gek jurkje met Delfts blauw en klaprozen motief voor mijzelf.
We hebben maar wat eten gehaald bij Bagels alvorens via Amsterdam en Utrecht naar Houten te reizen.
We hebben heel veel in de trein en op perrons rondgehangen.
Hé speel met mij
het leven
laat me vrij
in wie ik spreek
met wie ik speel
gedachten deel
als liefdesspelen
het delen voorbijschiet
verstomt het lied
van nabijheid
eigenheid voorop
onder het samen vrij en
blij het leven dromend
stromend, laven
de spelen
als koningin
en koning
van het eigen Zijn.
Vriendschap is geluk
soms komt er een stukje
verlangen
kijken
vergelijk woorden niet naar
het verhaal
in het algemeen
ben ik ik
jij jij
vrij om te spelen
met eigen gevoel
verlangen naar delen
soms veroordelen wij
het woord
zonder gehoord te zijn
naar diepe waarheid.
Neem de tijd en laat het zijn.
Een boom is
meester(es) in zijn
en zoveel meer.
Recht je rug lieve
oude fluistereik wijsheid
verborgen sapstroom
van boven naar beneden
waarna wederom gekeerd
Ze dragen mijn droom
naar eindeloze ruimten
verder dan weten
kan bevatten sterren zien
samen leven zij voluit
Ster achter hagel
natte sneeuw en winterspel
verovert straten