Laten leven
beseffen
dat jouw oorden
en pijn gelijk
en volkomen
anders zijn

gelijkwaardig
niet gelijk.

—

Je verwijt mij afstand
ik voel
uit niet
jij uit
voelt niet
naar mij.

Moe
verdrietig
eenzaam

Met tranen in de ogen

voor anderen

een onbegrijpelijke blik

ik slik onzekerheid in
vraag
krijg terug
dat ik boos ben
doordringend kijk
terwijl ik haar al
in het geheel
van het gebouw
aanschouw

niet te veel aankijk

wie heeft hier nu
een probleem?

Een zweem
van tranen
eenzaamheid

vult mijn dag en nacht
het komt aan op trouw zijn
aan mijn eigen
kracht
en
beperking

Moe
verdrietig
dankbaar

om de kleine dingen
in het leven

de mensen
waar ik mijzelf
mag
zijn
helpen
opdelven

de radio galmt door straten
heren blaten met kwasten
van Viveste in hun hand

___

In het belegen verbinden
zijn de kinderen naar school
om het idool van plezier
op hun opgedrongen manieren
te integreren
in het slavenbestaan

___

tot ik zie en hoor
verloren tijd
eeuwigheid
verloren

waar vingers in stijl
handen laten spreken
schiet hun expressie
toch tekort om het
geheel met predicaat
koninklijk te omgeven

jij hebt de bravoure
al op het eerste gezicht
beschreef lichaamstaal
in tal van naslagwerken
want hun genen hebben
dat nooit door gegeven

met liefdevolle ogen en
een warme diepe lach laat
jij iedereen de matrix van
een leven vol talenten zien
dat nog niet in eigen
schrift is bijgeschreven

wil melker

een moment
vol verdriet
met een lachbui
tegelijkertijd

zo is mijn leven

en ik lief het spel
bij tijd en wijle
ijlt het voorbij
de moe-der-loosheid

blij met de ruimte buiten
moderne ontwikkelingen
met zoon opgepakt.

Autisme en boeren
gaan hand in hand
buitenweelde
buitenrust
natuurlijke structuren

buren ver weg
wat introvert en op zichzelf
boer in hart en nieren.

Zoon auti en in het bedrijf
rustpunt voor een auti-neefje
het geeft te denken.

waar zij zacht als motregen
vragen stelt
ervaart hij onweder
legt een bermbom
onder elke reactie

in rust en praktisch
legt zij uit
het stuit op onweder

ze neemt de thee mee
tranen in haar ogen
om verloren relatie en vriendschap

hij reageert als bestookt
met granaten

en zij … kan slechts huilen

Uren later geeft hij aan
“Ik weet het niet”.

Zij voelt en ziet onvermogen
in volkomen leegte.

woord
taal
beeld
eindeloos
snelle reacties
spelend altijd
elk moment weer
met een orderlijke
bezetenheid
de tijd vullend

je ziet
en weet
leert
verkeert
in rationele oorden
woorden vinden doel
doel maakt het draagbaar
waardering
voor je gaven

gebroken bij het onverwachte
een grap makend naar buiten
tastend naar houvast van binnen

dwaas verward
verwilderen je daden
onvermogen
tot spreken
bewegen
verdelen

korte momenten
van helderheid
dan is er even tijd
voor contact

het acute verzwakt
het geleidelijke doodt
de kans op herstel
in een wel bewogen leven

(n.a.v. lesstof en herinneringen uit mijn opnametijd)

bordje inzicht
tafeltje wijsheid
orakel verloren

koren op de molen
van het leven
en ervaring

Schaken op drie borden
ik ben moe
wil time-out

de weerhond werkt niet mee
ik leef minimaal gedwee
met de klok in twee handen