het neemt zijn vlucht waar
ongeëvenaard bedacht
in engelen licht
kleurrijk vergezicht schetsend
in wolkenrijke ruimte
Reageer
Maandelijks archief: april 2018
8 Ix of Jaguar
Ergens in het o-punt
gunt het leven
een blik
in de oorsprong
uit inzicht
doorzicht
Licht
van andere orde
wanorde
gezien
misschien
is het leven
overgebleven
Werk van Amanda Malinka
Vriendschap is geluk hebben
is elkaar welkom weten
in vertrouwen en waardering
is filosoferen over leven in
facetten van liefde tot diepe angst
delen van waardering in en voor elkaar
ondanks fouten en gebreken
ont-moeten
van hart tot hart
door cultuurverschillen heen
alleen zij kan het zo mooi zeggen
in gebroken Nederlands
Jij bent zo slim, daar zijn mensen bang voor
verander niet, je bent mooi zoals je bent
Onvoorwaardelijke liefde en laten zijn
in onze Nederlandse cultuur slechts vanzelfsprekend
als je aan een enkele Normaal voldoet …
als je afwijkt, naar om het even enig andere kant
balanceert je leven onmiddellijk aan de rand
van ongelijkheid en verzwart je als (sch)aap.
Adem het leven open
in stille verbondenheid
met de geliefden
in en om je levensdag
vreugdevolle momenten
intens gedeelde seconden
door dag en nacht
Zo de liefde
in vallen en opstaan
beleven
doorleven
overgevend
aan de stroom
van een dag
zo de filmbeelden
van de tienerjaren
als een orkaan
over, door en onder
mijn nacht en dag
razen
door een vraag
dringend advies
voel hoe niet gezien
het alleen staan voelt
naast de eenzaamheid
het oordeel
reeds aangeraakt
implodeert er iets
explodeert een bom
ademt de dag
zich op wilskracht
voorbij
na een nacht
vol pijn
inktzwarte gevoelens
niet te dragen levenspijn
uit tienerjaren
de eenzaamheid
verstoting
wanhoop
verdrukking
verlating
erger dan
nader dan
gelijk aan
niets dat met een pen
te beschrijven
in woorden
te vangen is
slechts zij
die deze diepte
kennen
herkennen
de oogopslag
en weerslag
kunnen erbij zijn
verstaan
en weten
Note:
Er zijn momenten dat je ongewild geconfronteerd wordt met oud trauma.
Wie mijn boek heeft gelezen of de interviews op Radio Utrecht of Omroep Houten hebben gehoord, weten hoe ik denk over pestprotocollen. In mijn boek tip ik trauma’s aan. Heel veel zaken heb ik bewust niet beschreven en vermeld. Maar dan nu toch vanuit het heden, een uit de hand gelopen confrontatie met de inktzwarte wanhoop uit mijn tienertijd, beschreven vanuit nu. Het kan zo heftig zijn dat het lichaam en verstand het nauwelijks meer aankunnen.
Heb je er vragen over, of ken je dit, schroom niet om contact op te nemen.
Draaideuren en geuren
uit de kromme bewegingen
uitgeteld en uitgemergeld
Uit het niets wordt iets geboren
verloren kinderen uit verre landen
sterren voorbij
uitgestegen boven
de waan van de dag
het mag
dan projectie zijn
en niets voor niets
iets in mij protesteert
jongleert
met vertwijfeling
niet alles wat je overkomt
is dat wat je kiest
dan nog is het doorvoelen
en kiezen wat je waar
mee kunt
datgene
wat je eigen waarheid is
de tegenover
hiervan is een ander
het kan bespiegelingen geven
een golfslag
bij de oceaan
Wandelend stapelen
momenten zich in zuchten op
spinnen weven werelden
in een glanzend bedauwde weg
ik heb het met eigen ogen
mogen aanschouwen
we bouwen torens van Babel een
bed vol illusies en conclusies
in de beperking van het menselijk brein
de pijn van het hart negerend
jonglerend met de kwetsbaarheid
van ons Aardse leven
omgeven door lenterijke schoonheid
beseft de ziel dat de tijd hier eindig is
Aap weeft het leven in de baarmoeder
is de hoeder van het groeien en kleuren
de geuren van de aarde vermengd
in eeuwenoude patronen waarin verhalen wonen
luister maar …
Die momenten
dat je je verbonden voelt
met mensen om je heen
die momenten
dat je weet dat delen meer
is dan optellen
voelen en ervaren:
Ik ben niet alleen
sta er niet alleen voor
Aldoor de eenzaamheid
uit onbegrip
hertalen naar levenslessen
strelende handen
ruimte en liefde
die groter is dan mensen
hoofdelijk weten
slechts het hart
kent
weet
klopt
met
de
essentie
van ons zijn
Afleveringen klein geluk
een stukje overgave
onder jouw handen
verbindingen en verbanden
openen zich als lenterozen
de waarheid van het licht
in mij, vrijgespeeld
gedeelde intimiteit
vanuit ondeelbaar gevoel
dat doelgericht
zonder winstbejag
de levensbalans
lichter kleurt
in duizenden partities
uiteenvalt
zielsdiep getroffen
Langs het water
over de Voorsterklei
mijn tante
doof en wankel
stevig op de fiets
nabij
het huis van mijn vader
licht van de lente
ruimtelijk gezicht
ooievaars
ganzen
zwanen
wind
mijn kind
vrij, blij een lint
aan groen
Een en tachtig zou je zijn
langs paden
en de lijn
spreken wij
elkander
via media
van de ziel
Dag papa 23-4-1937 03-02-2001
Ik bid om overvloed
aan welzijn
gezondheid
aardekleur
gezonde
planten
dieren
stenen
mens die zichzelf
bezint
in mededeelzaam
leven
met alles
wat de aarde
bevrucht door
de hemel
ons wil
geven
Dragend treffen zij mij
de vergezichten uit
hemelwezens tegenover
de stille dromen uit vandaag
ik vraag genadebrood
in groot vertrouwen
houden wij de natuur
nog vast
omgeven
door besef
dat alles
in kringlopen
samenhangt
dat het levenslied
in het medicijnwiel
verborgen gezongen
werd, wordt, zal zijn …
laat liefde leven
schoonheid zacht veroveren
tover mij teder
een krachtkiem van vertrouwen
voor het twijfelende kind
over levensvragen
niet te dragen
ballast
niet gebed
in een veilig huis
emotioneel gezien
over levensvragen
niet te dragen
kwetsuur
een uur naar huis
fietsend vertwijfeling
over hoe te leven
nog even
ik wil niet meer
kan niet meer
telkens weer
de roep
om hulp van mama
wie staat haar meer bij
en na dan ik
als ik er niet meer ben
wat doe ik hen dan aan
door gaan de voeten weer
terwijl de wil
mij bijkans
verliet
12, 13 jaar … n.a.v. interview dag van het pesten Radio Utrecht 6.37 bij Utrecht is Wakker
laat de huid los nu
de zomer in aantocht lijkt
traag vervellend komt
gelijk de vlinder een kleur
van ongekende schoonheid
laat zorgen gaan nu
de zomer in aantocht is
bloesem open barst
de fietstocht lokt banden
uit hun duister tot het licht
Luister naar de storm
in het oog van de orkaan
hoor de wind fluisteren
bomen huiverend in gebed
om de dwaze oorlogsvoering
en de verloedering
haar wijsheid
uit de graal
Luister naar je hart
in het oog van de orkaan
hoor je bloed fluisteren
liefde huiverend in gebed
om menselijke overwegingen
uit miskenning
ontkenning
van liefde
In het ontmoeten
groeten vogels
bloemen
zonnen en openen
een hartrijke
verbindingsweg
buiten snelwegen om
In het ontmoeten
met een kleuter
in eigen werelden
vol kust
water
kleur
genieten we lente
herkenning
uit duizenden jaren
Plejaden
Je doet het zelf …
Dat is mijn vraag …
creëer je zelf
het gedrag
van een ander?
Dat het me raakt
komt uit mij
er zijn basiswaarden
die in aanvaarden
en omgang
een norm zijn
universeel ook …
het spook van roddel
en achterklap
je bent er gevoelig voor
ja en …
—
Is het mijn oude pijn
die het oproept?
Is het mijn licht
waar duister op reageert?
Is het het ongemak
en onvermogen
waarop de ander
wegkijkt?
De pijn die het oproept
de spiegels in obsidiaan
waarvandaan
de wijzen het antwoord
nog niet aanprijzen
slechts de droefheid
naast het rijk lente genieten
Er staat een emmer
vol oude pijn op de bergtop
open de kist traag
met vaste hand tot op bot
koude hemelwind vangend
Er ligt een bodem
tussen gelaagdheid gelegd
een engel zegt zacht
er wachten nog wat bodems
kijk maar en doorleef geheel
Stel je niet verder op
maakt ook niet meer uit
de wind luidt
lente in
hooikoorts het begin
van een verhaal
dat we allemaal
(h)erkennen.
Stel je niet langer uit
het maakt des te meer uit
hoe jij luidt
leven neemt
ademhalen het begin
van een verhaal
dat we allemaal
(h)erkennen.
kronkels dwalen
door de universa heen
alleen met lichtkracht
gedachten wervelen wild
onstuimige oceaan
waarvandaan orka’s
de moedergodin roepen
in groepen van elf
een sterrengewelf buiten
waarneming om geschapen
breken een ijskap
rond verharde harten die
smeken om liefde
ego herziet bewustzijn
herziene kracht volbrengt zij
Met een hoofd vol kwakkel
snottebellen en hoestprikkels
bikkel ik mijzelf de nacht door
stoom met pan en theedoek
zie in een ooghoek de dag
ontwaken
Met een hoofd vol vragen
hoestprikkels en hoofdklemmen
geef ik mijzelf wat extra slaaptijd
mijdt een ochtend cijfers
om in het midden van de middag
nog mee te kunnen doen
over morgen
Doorzichtig fragiel
het kanten witte mutsje
op haar grijze haar
amper gesignaleerd is
zij het wonder van vandaag
Spreek mij aan in nu
over gisteren uit morgen
lieve zonne ziel
Fluister mij de toekomst in
de hartelijke oren
als de avond valt
het duister post vat
het gevallen bloemblad
als zacht geurend tapijt
de traankraan open zet
is het net of alles samenvalt
uiteenspat
met uitgebloeide bloemen
en tot geurende
deken vergroeit
kwetsbaarheid
gevat in licht
een vrucht
in wording
ook al zie je het nog niet
Spreek zachtjes tot mij
vrij van bewogen tijden
vermijden we hen
die ons streng veroordelen
uit onbegrip en wanhoop
Fluister mij liefde
in de ogen door lente
die ontwaken wil
in de ruimte van vandaag
licht vraagt me olijk ten dans
Vliegend over bergen
dalen voorbij trekkende
angstbeelden zweven
tussen hemel en aarde
zoeken materieel houvast
mensen kinderen
kijken naar de lentezon
het begon zo mooi
tussen hemel en aarde
zoeken naar tastbaar houvast
de lente spreekt rap
formaat en kleur innemend
tot mijn koude ziel
deze schoonheid omarmt de
honger naar geborgenheid
Schrijf mij de naam in het woud
op de oever van het oceaanstrand
onder rotsen bij de heuvel
naar de tempel van de vrouwen
die de kennis van de graal
in hun genen stil bewaren.
Schrijf mij de naam in het woud
aan de over van het oceaanstrand
nabij gekleurde stenen bij vuur
van sprokkel en cederhout
nabij de kennis van het leven
door de ziel in stilte bewaard.
dertien punten
uitgekomen
bloemen aan
vol goddelijke
schoonheid
er is een tijd
van komen
en gaan
het bestaan
aan tijdelijkheid
gebonden
prachtige kwetsbaarheid
vertegenwoordig jij
vol boomkracht
macht van synthese
onzichtbaar
stromend
De ruimte in het binnenin
een begin van een lentedag
vijf jaar DKF ik zag
dat Zijn in ervaren
aanvaardbaar was
zo een verademing
een groeiende beweging
iedereen zijn eigen ding
rugzak
werkelijkheid
het inwikkelen
op basis van eigen normen
en waarden
we doen het allemaal
ieder in een eigen taal
—
De DISCO speelt
in drama en structuur
wie wil ik zijn in dezen
kan ik de ruimte als wezen
dragen
Dan is er de kans
illusies voorbij
vanuit wie jij wilt zijn
de lijn van ervaren
van het grotere
het Zijn
tot het heilig huwelijk
van een unieke ziel
met het ego
hier op Aarde verbonden
in materie
illusies
voorbij
Geïnspireerd op vijf jaar De KrachtFabriek
en een workshop van Marc Faber
De fietstocht
door onguur gebied
met mijn liefde
na een avond
vol ervaringsverhalen
van Peggy Schut
Sarah Morton
Gio Vogelaar
Een fietstocht in rust
spiegelingen
in kanaalwater
na een avond
vol herkenning
erkenning
vernieuwend
denken
De kracht
van ADHD
Autisme
Hoogintelligentie
Dyslexie.
Een illusie armer
Bewust – Zijn
rijker.
wringen pispotjes
zich dansend door heggen heen
wiegend op de wind
persen gedachten
zich dansend door levens heen
dwalend door de geest
dansen oervrouwen
langs schemering tot in nacht
verlangend naar licht
Bewaar mij in eenvoudig besef
dat natuurwetten onovertroffen zijn
wat mensen ook zeggen
bedenken
doen
De stille dromen
van de vrouwen spelen vrij
met emoties die
de aarde al jarenlang
bedreigen in zwaar geweld
tegen de graal die
in elk levend wezen is
verborgen waarin
zij het gedeelde weten
in de diepte heeft verstopt
Als moeder
grootmoeder
aan de tegenover
op onze Aardbol
is het leven
soms in volle leegte
getekend
door afstand
Het land
van gisteren
morgen
vandaag
je zou zo graag
je dochter steunen
kleinzoon omarmen
verwarmen
aan een overstromend
hart
vol moeder
grootmoeder
liefde
Als moeder
grootmoeder
dochter tegenover
in Nieuw Zeeland
een lege hand
hart vol liefde
Opgedragen aan Cary Broeshart
Geef me de ruimte
in het geheime graf
laf is de leider
die uit ego en angst
zijn pijn overschreeuwt
Geef liefde ruimte
mensen van het genootschap
dat geld god laat
zijn en dogma boven hart
de pijn overschreeuwt
Geef onze zielen
de ademtocht in lijf
en leden geborgen
gedurende een leeftocht
op Moeder Aarde
gevoed in Zonlicht
het vergezicht
verlicht een gelaat
dat zwijgend spreekt
in lichaamstaal
Aan de keerzijde
bewegen momenten traag
langs gedroomde waan
er staan zachte tabletten
met nieuwsberichten aldaar
het nieuws van Pasen
opstanding en herkansing
voor mens en dier hier
in lenteweelde te bezien
misschien wel dromen voorbij
