Gedroomde manen
wanen en gedachten dak
en thuisloos kiezen
verschijnselen op papier
afgelopen vermaning

Gedroomde manen
wanen en gedachten dak
en thuisloos kiezen
verschijnselen op papier
afgelopen vermaning
mijn lief ik zie
na negentien jaar
met vallen en opstaan
het aldaar gegeven
dat we samen staan
als er obstakels op onze weg zijn
de een de pijn
van de ander vangt
mijn lief ik zie
na negentien jaar
samen het leven nemen
een wonderlijk gegeven
jij en ik
ik en jij
de adem van mijn morgen
klaterende zonnestralen
zij herhalen zich in volheid
ik neem de tijd
Ik voel en ik tast
zoekend naar antwoord
val
ik voel en ik tast
een mes door mijn lijf
huil
ik voel en ik tast
zoeken naar antwoord
vind het niet
in mijzelf
uit mijzelf
om mijzelf
ik voel en ik tast
een mes in mijn rug
ik voel en ik tast
vind het niet
Zo de wind waait
zonlicht draait
als een middag draalt
bedraadt liefde
weeft zij schoonheid
kleurt verwondering
Als ik in gedachten
uitpluis en gevoel omhels
in helse pijn
en zoek naar antwoorden
krijg ik een filmpje
van een vriendin.
Zegen je vijand
onmogelijk
hiernaast
zie ik de schoonheid
van bloemen
binnen en buiten
de tuin.
Lieve wind waai mijn hoofd leeg
zuiver de ruimte waar wij leven
en werken
draag mij verkoeling aan
in een oververhitte wereld
Eigen draken verslaan
overslaan, omslaan
doorgaan vanuit bedding
de redding is gelegen
in hulp zonder gesprek
slechts het koord van verbinding
redt het leven.
Flarden gesprekken
pijn van verraad
in de steek gelaten
niet gehoord
verwijten
dreiging
chantage
jij praat niet
nee
niet zonder basis van vertrouwen
niet meer.
Gedwongen overhaast afscheid
uitsluiting
buitensluiting
een schreeuwend nee
Ergens weet ik
kies ik
voor mijn eigen heid
mijn eigen waarheid
verwarring
over wat wel en niet
de een zegt dit
de ander dat
niets is goed
een schreeuwend nee
een stille traan.
een lichte regen
zuiveringsdagen tegen
alle denken in
gevoel laat zich traag schonen
verbanden die belonen
laten zich nog niet
zien en verschijnen na de
grote zonnestorm
gevoel laat zich licht schouwen
bouwt aan nieuwe verbanden
De waarheid en werkelijkheid
ijskoud, metaalkil, bikkelhard
een verward hart
eindeloze tranenstroom
de waarheid en werkelijkheid
dat uitsluiting en waanzin
het winnen van verdraagzaamheid
Hun keus en besluit
heeft grote impact
het is niet mijn verantwoordelijkheid!
Lente noopt tot wisseljurken
winterkleedjes naar de zolder
de zolder zomer zotte zin partij
buiten aan de lijn
om aan de lucht
lente en frisse geuren
aan het dragen toe te voegen
zomerzin
Zo de zon mij wekt
de dageraad fluistering
en vogelzang schenkt
zo ademen wij de geest
geneest tijd vele wonden
De schoonheid van Twente
stralende weidebloemen
door licht spelend bladgroen
we doen ons te goed
aan vitamine groen
en lila-roze rododenderons
zo schoon
oogstrelend
Vlieg maar lieve kind
de wind draagt je over al
dalen en bergen
naderbij en verderaf
bloem in pure wildernis
In de stilte van hemel en aarde
geborgen in lucide dagdromen
stromen de verhalen over macht
eigen gelijk en oorlog dwars over
het lover schittert in de mei-zon
kon het beter vertellen hoe wij verzorgd
door de scheppende levenskracht
armoede in geld en bewustzijn brengt
en bracht tot op heden
slechts verloren generaties
mijn eigen ui van binnenuit
naar buiten en weerom gepeld
hier cirkelen eigen waarheden
naast die van jou
vanuit het erkennen
van de graal
durf jij daar helemaal
voor te staan?
Het westen
de Jaguar
de introspectie
poorten naar
de kleine
en grote dood
groot is mijn
verlangen
naar het stille treuren
tranen
transformatie
waaruit
diep genieten
wordt geboren
Een stap in de verte
momenten licht
in de ruimte van het Zelf
onder het gewelf
van een zwaar vervuilde hemel
de inktzwarte klei
daaronder een brei
van magna en lava
een vulva
met ongekende kracht
die meer macht heeft
dan wij mensen ooit
kunnen bevatten
met verstand
slechts aan de randen
van materie en Zelf
is het besef van deze kracht
stil waarneembaar
Spreken is zilver
zwijgen is goud
dwang en dreiging
het laat geen mens koud
zo ook mij niet
wie de diepste dalen ziet
weet hoe grenzen
mitsen en maren
er levenslang zijn geweest
de wond geneest
raakt open
sluit toe
tranen vergoten
open hart
adem in
en uit
Bedreiging en haat
of is het jaloezie
is het herkennen
van de eindeloze dood
die in mijn leven
is vervlochten …
Een stip op de horizon
starre standpunten of eenvoudig
staan voor innerlijke wijsheid?
Tijden van komen en gaan
verbindingen tot groei en bloei
ze blakeren in geschaad vertrouwen
zo bouwen we geen veiligheid
slechts luchtkastelen vol idealen
het is een rotte appel die
dreigend en dwingend een eis stelt
`zwijg mens’, of ik ga je schaden
hier stopt mijn pad van meebewegen
om de harmonie
zoeken
zolang
de dreiging
staat
De namen van de kinderen
van onze kinderen
in hemelen geschreven
verbleven eeuwenlang in
mysteriën achter rookgordijnen
vandaag verschijnen zij
opnieuw, dansend in de tijd
12 B’atz, de aap zoekend
voelend, tasten zij de hemel af
om antwoorden voor aards leven
te her-vinden
Afbeelding: Kevin Nadjiwon CREE INDIAN PROPHECY Warriors of the Rainbow Last century an old wise woman of the Cree Indian nation, named “Eyes of Fire”, had a vision of the future. She prophesied that one day, because of the white mans’ or Yo-ne-gis’ greed, there would come a time, when the earth being ravaged and polluted, the forests being destroyed, the birds would fall from the air, the waters would be blackened, the fish being poisoned in the streams, and the trees would no longer be, mankind as we would know it would all but cease to exist. There would come a time when the “keepers of the legend, stories, culture rituals, and myths, and all the Ancient Tribal Customs” would be needed to restore us to health, making the earth green again. They would be mankind’s key to survival, they were the “Warriors of the Rainbow”. There would come a day of awakening when all the peoples of all the tribes would form a New World of Justice, Peace, Freedom and recognition of the Great Spirit. The “Warriors of the Rainbow” would spread these messages and teach all peoples of the Earth or “Elohi”. They would teach them how to live the “Way of the Great Spirit”. They would tell them of how the world today has turned away from the Great Spirit and that is why our Earth is “Sick”. The “Warriors of the Rainbow” would show the peoples that this “Ancient Being” (the Great Spirit), is full of love and understanding, and teach them how to make the “Earth or Elohi” beautiful again. These Warriors would give the people principles or rules to follow to make their path light with the world. These principles would be those of the Ancient Tribes. The Warriors of the Rainbow would teach the people of the ancient practices of Unity, Love and Understanding. They would teach of Harmony among people in all four corners of the Earth. Like the Ancient Tribes, they would teach the peoples how to pray to the Great Spirit with love that flows like the beautiful mountain stream, and flows along the path to the ocean of life. Once again, they would be able to feel joy in solitude and in councils. They would be free of petty jealousies and love all mankind as their brothers, regardless of color, race or religion. They would feel happiness enter their hearts, and become as one with the entire human race. Their hearts would be pure and radiate warmth, understanding and respect for all mankind, Nature and the Great Spirit. They would once again fill their minds, hearts, souls, and deeds with the purest of thoughts. They would seek the beauty of the Master of Life – the Great Spirit! They would find strength and beauty in prayer and the solitude of life. Their children would once again be able to run free and enjoy the treasures of Nature and Mother Earth. Free from the fears of toxins and destruction, wrought by the Yo-ne-gi and his practices of greed. The rivers would again run clear, the forests be abundant and beautiful, the animals and birds would be replenished. The powers of the plants and animals would again be respected and conservation of all that is beautiful would become a way of life. The poor, sick and needy would be cared for by their brothers and sisters of the Earth. These practices would again become a part of their daily lives. The leaders of the people would be chosen in the old way – not by their political party, or who could speak the loudest, boast the most, or by name calling or mud slinging, but by those whose actions spoke the loudest. Those who demonstrated their love, wisdom and courage and those who showed that they could and did work for the good of all, would be chosen as the leaders or Chiefs. They would be chosen by their “quality” and not the amount of money they had obtained. Like the thoughtful and devoted “Ancient Chiefs”, they would understand the people with love, and see that their young were educated with the love and wisdom of their surroundings. They would show them that miracles can be accomplished to heal this world of its ills, and restore it to health and beauty. The tasks of these “Warriors of the Rainbow” are many and great. There will be terrifying mountains of ignorance to conquer and they shall find prejudice and hatred. They must be dedicated, unwavering in their strength, and strong of heart. They will find willing hearts and minds that will follow them on this road of returning “Mother Earth” to beauty and plenty – once more. The day will come, it is not far away. The day that we shall see how we owe our very existence to the people of all tribes that have maintained their culture and heritage. Those that have kept the rituals, stories, legends and myths alive. It will be with this knowledge, the knowledge that they have preserved, that we shall once again return to “harmony” with Nature, Mother Earth and mankind. It will be with this knowledge that we shall find our “Key to our Survival”. This is the story of the “Warriors of the Rainbow”.
De liefde
mijn geliefde
steunt
solidair
begrijpt
herkent
met mij
wat velen
niet willen
zien
horen.
De liefde
mijn geliefde
zijn rust
wijsheid
dankbaar!
Eenzaamheid
door de tijd
van mijn leven heen
alleen in de nacht
ondanks iemand naast mij
eenzaamheid
door de tijd heen
de levenspijn
de te grote last
geschilderd
de fasen betekend
geschilderd
in vakjes gezet
hokjes die overlopen
doorvloeien
kneden en knoeien
met verf en kleur
vandaag woorden gegeven
briefjes geschreven
aan het kind van toen
de tiener van dat moment
vanuit vandaag
De woorden stromen
komen en gaan
bestaan
in illusie
conclusies voorbij
de ziel is Vrij!
Innerlijke rechters
spelen om brood en voetbal
een zaal met kleine
kinderen en mensen
op zoek naar helderheid
uit vertroebeling
en afgeleerde verbindingen
het zindert
de wereld
onder angst
om de grollen van Mister Trump
en zijn companen
psychotische wanen
Ik doe niet mee
luister en kijk
wijk niet voor deze
externe druk van veraf
als deze ook dichterin
en naderbij mijn dag
tot mij komt
het somt kwetsbaarheden
uit een eenzaam kinderleven
op en laat voelen
telkens weer
dat eenzaamheid
tegenover alleenzaamheid
gelegen is
voor mij dan …
over depressies, fobieën e.d.
gepieker stopt niet
bij een ontkurkte fles
noch met welke pillen ook
op eender welk niveau
gebroken de kracht
in doodse gezichten
[reeds van in de reiswieg
vanaf je geboortedag
de bijtende honden]
en wat het je kost
om te weten wie je bent
in de zondvloed van tijd
elke gesloten geest
spreekt met een stem
als die van een machine
strompelt wil- en doelloos
door ongekend leven
sunset 14-05-2018
www.sun-set.nl
* naar aanleidingen van onderlinge gesprekken
in het Huis van Waalre op 13-05-2018
Zacht droomt zij vrede
vol harmonie naderbij
intens verlangen
vlinders spelen lente hoog
tot in een lichte hemel
Kunstwerk van : Inga Iobidze
Het leven vieren
sterretjes in mijn ogen
om de eettuin kans
vandaag koop ik sla en pluk
bloemen en kruiden uit mijn tuin
…
en niet te vergeten
rabarber toe
Als weeskind
van een moeder
voor wie moederschap
bij haar eersteling
een overval vol angst bleek
een week voor en na datum
een stem in de nacht om eten
niet weten wat te doen
toen
nu als weeskind
van een moeder
voor wie moederschap
in bewuste keuzes
uit is gebleven
omdat een kind gewenst wil zijn
door twee ouders
is het over moederdag
schrijven
schrijven
over stilte
leegte
vergeten
genade
een en al moeder
van duizenden
zielen van voor en na hier
verder weg dan ooit
huilend hart
Statig draag jij
je eeuwenoude gewei
hoeder van natuur
in het land van Avebury en Salisbury
op de graven van Merlin
ontmoette ik zeven jaar voor hier
de mythe van de Dragonfly
zij kwam tot rust in de armen van een cirkel
vol dolfijn en paarden energie
ontnam de waarschuwing haar illusie
in een ogenblik van moed
en eindeloos vertrouwen …
Zij stond op het oog van de draak
geen ogenblik angst vrezend voor
de krachten van de spuwende draak.
Zij wist de Vrouwe
in het verstaan
van de diepe waarheid
van haar grote Moeder.
Zij kwam tot rust in de armen van een cirkel
vol dolfijn en paarden energie.
De mythe van Avalon
de grote Merlin
en zijn tovenaars
de nog immer levende draken
vergeten godin met haar boezem
in het landschap
bij de Kathedraal buiten de kerk
en de Moedersteen met haar
nog immer levende stem …
In de mist en nevel
van een momentje dwaasheid
lichten de velden van kennis
op
aangeraakt door
In Persephone’s armen
warmen eeuwenoude ervaringen
zich aan de lentezon
in mijn mensenleven
van dit moment
een cent voor de gedachten
in een stil verwachten
van een aanstaande
inwijding
waar het leven zelf
de inwijding is
met kleine markeringen
onderweg.
Een moment van geluk
vertwijfeling over oplossingen
in een begintelling
van een verhaal over
boosheid
uit de bocht gevlogen haat
met het effect
van een vervloeking
doekjes voor het bloeden
werken niet
slechts het aanzetten
aanleggen van verbanden
en het uit handen geven
zonder enige dwang
niets meer en minder
dan het verschijnsel
dat misbruik van de kracht
van een sjamaan in doodsnood
uitvergroot spiegelt
in zwart obsidiaan
een bestaan in rust
voorbij
ze bewegen daar
waar we van binnen leven
omgeven met licht
onderzoeken het
duister met interesse
naar jouw zielspad
Zo de snelheid van treinen
voorbij raast aan fietsen
en wandelen
overbruggen wij
afstanden om afstand
en schouwende vergezichten
in glooiende landschappen
tot ons te nemen
zo snelheden van vliegtuigen
voorbij razen aan luchtballonnen
verzinnen wij droomreizen
in een hoekje van een lentetuin
een fortuin aan geluk
op een klein stukje droomland
Rustig in de tuin
een hapje asperge met
gevulde pasta
zout, peper, olijfolie
verwarmende zon nabij
De bezemsteel valt
in het midden tussen muur
en aanrecht rechtop
spreekt zij mij aan, vergaande
potentiële waarden
Zonnekind bemint
het aardrijk met zachte hand
ziet lucht en aarde
vrijen in een overvloed
uit groenen, kleuren, geuren
Illusies gelijk draken
maken het leven af
met een dwaze act
Illusies gelijk dromen
beelden het leven uit
een vette glimlach
Illusies gelijk waarheid
bestaan slechts in mensen
beelden het leven uit
Waar ik zacht de bodem zoek
tastend naar lichtstralen, op de bodem van oceanen
banen zonnestralen zich een weg door de wateren
Waar ik traag de dagen vind
van een mensenleven hier, op de Aardse zandgrond
binden we in verbonden momenten verlangens op een hart
In mijn eigen waanzin
het begin van een eindigheid
waar het leven in eindtijden
een glimlach zoekt
in een stil verblijden en bevrijden
van wanhopige wanorde
In jouw eigen waanzin
aan het begin van levenstijd
waar de dagen uiteen gespreid
tijd vragen van de stilte
bezieling zoekend in
de spiegels van de bomen in bossen
uit menselijke orde aangeplant
In onze eigen illusies
trekken conclusies traag voorbij
in mij de vrijheid aftastend
die bovenaards helder
sterrenstof met aards zand verbindt
het is een dapper mensenkind
dat hier het leven neemt
Waar waterspiegels
zachtaardig waardig woorden
via ruisende wind
tot mensenzielen spreken
in verstilde zuiverheid
Waar ego aanschreeuwt
de kraai koning over jouw ziel
wil spelen delen
wij de wijsheid der ouden
in stille luister zielen
Gedachten controle in de natuur
natte voeten op de witte klei
manlief alles behalve blij
later bij Wortelkolonie
met witte sokken in droge
lagere schoenen doen we
de wandeling deels herzien
toch nog in de koude wind
hartverwarmende lentezon
Gedachten controle in de natuur
puur het zachte bladgroen
krullende varenblad
zoveel vogelzang, vlinders en reeën
op onze weg tussen België en Nederland
controle over voeten en energie
gedachten als illustratie
beelden vangen de illusie
in een enkel zoekmoment