In mijn eigen waanzin
het begin van een eindigheid
waar het leven in eindtijden
een glimlach zoekt
in een stil verblijden en bevrijden
van wanhopige wanorde
In jouw eigen waanzin
aan het begin van levenstijd
waar de dagen uiteen gespreid
tijd vragen van de stilte
bezieling zoekend in
de spiegels van de bomen in bossen
uit menselijke orde aangeplant
In onze eigen illusies
trekken conclusies traag voorbij
in mij de vrijheid aftastend
die bovenaards helder
sterrenstof met aards zand verbindt
het is een dapper mensenkind
dat hier het leven neemt

Stilmakend mooi…
dank je wel Marije