Als leven en dood
zich aaneen gevlochten
door ons leven heen
bewegen
gezegende momenten
in zon en maan, onder sterren
gedragen door liefde
uit onvoorwaardelijke
schijn
schijnbaar is liefde
van man tot vrouw
vrouw tot man
gekleurd in onbegrip
daar we beide anders zijn
schijn
schijnbare ruzie
dan weer eindeloos beminnen
een begin uit einde
en weerom gekeerd
de zon en maan
schijnen
gelijk sterren
voor alle mensen
gelijk
schijn
het gelijke
in gelijkwaardige
verscheidenheid
Waarden versieren zacht de dag
gebed om liefde, vrede, welzijn
Dagen in vervagende constellatie
een sensatie vol gevoel en beleven
Om het even waarmee, waarom, waartoe
lieve wijsheid, kom toch fluisterend naar mij toe
In het minnen en bezinnen dragen wij
gebeden om vervulling en waardering in het zijn
aan de goden van de wereld en hemel op
stop mij niet in het zinvol van waarde zijn …
Spaarzaam stil
verloren hoop bevriest
de zomerhitte
in een zinderende
woordenstroom uit wanhoop
geboren machteloosheid
Spaarzaam stil
verlaten verbindingen
momenten vol
stil verlangen
naar de geboorte
van een kans
Je roept me zachtkens
in stille regenwolken
overlangs het hier
nu deze zondagavond
na een volle fijne dag
Je roept me zachtkens
de dankbaarheid zingt luchtig
lichtzinnige toon
nu deze zondagavond
met wind in mijn haar
Mijn levensenergie
voorbij illusies altijd
eeuwig aanwezig
in de geest
Mijn levensenergie
voorbij de eeuwigheid
in materie eindig
in het lijf
Ik blijf hier
ademen
spelen
delen
tot het stopt
het doek valt
als ‘t spel
zo aards
in Anja zijn …
stel je open
Je hield van het weer
van deze weken
je verjaardag stopte
jaren voor vandaag
traag bewegen benen
door de zware zomerlucht
frisse regen op mijn zonnebril
en blote huid …
Je hield van de bonen
die geoogst rond deze dagen
vragen om assistentie
in een urgentie van overvloed
weg te werken voor winterdagen
de last was voor jou alleen
niet te dragen, het leidde tot overvragen
uit eigen tekort
Lieve mama
je kwam 25-7-42
je ging 27-7-99
Ik hou van je schone wensen
je eigenaardige gedragingen
je verlangen naar waardering
tering naar de nering en weerom
Beaam mijn adem
beneem mij alle twijfel
en lief mij liefste
Welke draken in relaties
waarin hemd nader dan de broek
de handen in het haar geheven
omgeven door duizenden vragen
Nog immer wil ik liefde leven
gade slaan en blijven staan in doorgaan
met ademhalen en doorgeven
van de essentie van het Aards bestaan
Alle draken uit contacten
als schone stralenschijn getransformeerd
geleerd over zieke geesten en beesten
van mensen die dader uit slachtoffer zijn
