Sta je open
voor beperkte
duurzaamheid
duurzame
inzetbaarheid
altijd
in plussen
en minnen
gesaldeerd
jongleren we
naar de mogelijkheid
binnen
onze beperking
Maandelijks archief: oktober 2018
Straal je zonnen nu
maar over onze herfsttooien
plooi ons geweten
help ons het hoofd te stillen
kloppend hart te openen
Droom mij in en uit
de engelen leegte
volheid geboren uit niets
Was mijn zielenpijn schoon
waai zorgen van mijn schouders
dans met mijn gedachten
Regen en storm kom
ik heet je welkom in mijn herfst
kerf herinneringen

Een ogenblik staar
jij naar het onoorlijke
ongelooflijke
dat zich afspeelt op aarde
in het duister van de dag
***
Een ogenblik neemt
het geloof uit handen van
een nietig wezen
dat zich beweegt over zand
in het duister van de dag
***
Een ogenblik straalt
ongewone levenskracht
in een kinderhart
dat zich opent voor liefde
in het duister van de dag
***

Geef me een hand tijd
een gedachte vol sprankeling
tintelingen in handen en voeten
wroeten in het verleden
met beelden en boeken
ademen in het heden
met mensen en dingen
herinneringen vol goud
houden mij op de been
alleen met geliefden
en wind om ons heen.
Dansen langs de dageraad
karmische processen uit
duizenden levens voorbij
en in komende tijd glijden
door een universum dat slechts
ruimte kent
tijd en klok
als meetinstrument
van neo-liberalisme
en ecometrische varianten
dansen langs de dageraad
vrouwen die de graal weer leven
aan de hoven van de edelenman
die met zijn wild de pannen vult
de vrouwe die de kruiden oogst
groenten aan de pan toevoegt
deze heilige balans
karmische concentrische cirkels
…
…

Dans naar de ruimte
verder weg diep binnenin
de ogenblikken
pellen en stellen open
wat gesloten door verraad
op instorten staat
uit jaloezie ontsproten
de grote kleine
mensen die grenzen lozen
zich verpozen met laster
Dans naar de ruimte
verder weg diep binnenin
de ogenblikken
pellen en stellen open
voor de lichtere liefde

Als de dag voorbij
beweegt in momenten die
verstikkend voelen
omdat vragen zwijgende
slechts antwoorden vereisen

leef in de stille wouden
voluit van hart(e)
Waar de voorouders
fluisteren in rode taal
boren wij gaatjes
in wat herinneringen
vooruit aan onze leeftijd
The black site
The black site
raindrops of pain
harts burning
in black
turning around
lost the child
lost the joy
lost the truth

gieten met Acryl Titel: Levenspijn
De vrouw die gevangen
in duizenden levens
de vleugels gewiekst
gekort
gelijk alle vrouwen
en mannen manenlang
gekwetst in hun waarden
gevangen als vogels
zwanen gekortwiekt
dondervogels gekooid
in de mateloze wetten
van de malloten die menen
dat wenen
de grootste misdaad
dat respect softdadig is
ach thunderbird
je ogen vertellen
dadelijk dagelijks
het mythologisch
perspectief dat ik zo lief
Welkom Thunderbird Woman …

Eigen werk: acryl op linnen met giettechniek Titel: Thunderbird Woman
Dan
als niets
mij rest
dan honger
dans ik
vier ik
de dag
met jou
Kom lief
dans
met mij …
al is het maar
in gedachten
ik wacht
spelend
als niets
ons rest
dan honger
dans ik
voor ons
vier
de dag
met jou
Kom draag me
met je mee
Lieve engel
met een b ervoor
doorheen de muren
van verstand
doorregen met gevoel
dat dieper
reikt
dan
midden-aarde
hoger
dan
de melkweg

Kom speel met ons mee
een lichte liefdesdans van
harte aangeraakt vanuit
de blote voeten op een
vochtig natte aarde
zomaar opeens dan toch
enige regen.
Kom speel met ons mee
een verfijnde liefdesdans
voortkomend uit de vezels
van de man en vrouw
in jou.

Ben je niet autistisch
vragen ze dan aan mij
nee, herkennen doe ik dat niet
HSP
introvert
heel slim
en altijd klein gehouden
verwarring in het zijn
de pijn van lijden rondom leiden
en dan weer afgestraft
ben je niet waanzinnig
vragen ze dan aan mij
ja, gekker dan gek als het kan
vrouw en mens
introvert
en speels

Maak recht wat krom is
kom en geef me de hand
ergens is de beer gestrand
maak krom wat recht was
kom en neem me bij de hand
ergens is het beloofde land
niets dat vergelding
met nieuw geweld rechtvaardigt
stel vragen
waag het niet nog wapens te maken
en leveren, levert meer op dan
vredesonderhandelingen met pers erbij
vrij ben je
mens
van vlees en bloed

Water en vuur duur in
uitverkoop deze dagen
boordevol terreur
kleur van hoog blonde haren
koolstof kleurt wateren zwart
Zo vandaag
overvloed
aan levenslust
– lessen
we drinken
water en wijn
zijn blijde
dans partners
van de spiraal
der liefde

deuren gaan open
als ingevallen duister
huishoudt met geweld
een driedimensionaal
perspectief dat stil sterft
gesloten poorten
horen stille gedachten
van gelovigen
aan in regenboogkleuren
geschilderd rond tafereel

Het gevaar van roddel
In een straat woont een creatief stel, dat redelijk op zichzelf leeft. Hij stil en teruggetrokken, zij altijd in beweging, altijd aan de wandel, altijd observerend, glimlachend groetend.
In die straat staan 40 huizen. Van 5 huizen, vinden de mensen dat groeten, dat wandelende, dat altijd in beweging zijn maar niets. Nog erger zijn de ogen van dat stel. Zo doordringend kan het zijn, ze zouden mijn gedachten kunnen lezen.
De mensen van de 5 huizen, zitten heel vaak op het pleintje, pratend over de andere 35 huizen. Die vind ik fijn in deze straat, die niet.
Weet je wat, we gaan verhalen over dit stel rond bazuinen. Heel subtiel, heel zwart, gaan we hen in een kwaad daglicht stellen. We gaan vertellen dat ze misschien …., we gaan vertellen dat deze mensen onze kinderen beheksen. Moet je opletten wat er dan gebeurt. Bewoners van 3 andere huizen gaan langzaam mee in het verhaal. De anderen halen hun schouders op. Dat creatieve stel, het zijn mensen die wel eens vragen of onze muziek zachter kan, hoe erg is dat. Ze groeten altijd.
Stukje bij beetje beïnvloeden de 8 huizen bewoners de rest van de straat. Ze gaan brieven verspreiden over het gevaar van misdrijven. Ze gaan vertellen dat deze mensen lijken in de tuin hebben.
Dit heeft nog niet het gewenste effect. Ze gaan de fietsen van deze creatieve mensen slopen. Krassen op de auto. Het stel doet een beroep op de politie. De politie komt en zegt toe het in de gaten te houden. Op een donkere dag, als het stel thuiskomt, staan er 8 auto’s gereed. Ze rijden op de auto van het stel in. De politie komt erbij, gewaarschuwd door een oplettende bewoner. De politie belt de burgemeester. Deze besluit dat het creatieve stel dan maar een plaatsverbod moet krijgen en de cel in moet. Als er zoveel agressie is tegen dit stel, dan moet er wat aan de hand zijn.
Het stel stelt vragen. De burgemeester weet geen antwoord en verbiedt hen nog vragen te stellen. Het huis staat leeg. De tuin verloedert, de bewoners zitten in de gevangenis. Om de rust te herstellen, zitten ze voorlopig in hechtenis. De 8 huizen zoeken nu een nieuw slachtoffer in de straat, om hun frustratie op bot te vieren.
De burgemeester sluit het dossier. Belangrijk is de rust in de straat.
In het luchtledige
een gebed
en nog een
nog meer
keer op keer
nieuw bloeiende lavendel
langs de rand
een springende pad
een derde oogst
sla
sla de bede om
gelijk het oude boek
zonder letter
op papier
slechts woorden
recht
uit
het
hart

Je zegt me dat het beter is
vergoelijkt hiermee eigen keus
het is jouw ziel die deze weg kiest
zeg je
het is beter voor je om de kleine dood te sterven
ik gooi nog wel een schepje olie op je vuur
Zo nies jij, je eigen verantwoordelijkheid
als een koude pis over het verlaten plein.
Als de liefde niet is
wat is er dan nog dat rest
vertrouwen beschadigd
traag herstellend
in vreedzaam en waarderend
ontmoeten
Vertrouwen dat wegvloeit
omdat ze verbonden is
voor het oog
met de groep verraders
die meebewegen
met de liederlijke zotheid
van leugen, laster en bedrog.
Als ik je dan echt ontmoet
je woorden traag kan horen
dan weet ik
dat ik heet
mag bestaan
opnieuw
altijd
weer
en als het ik vervliegt
dan rest het Zelf
de droom van het sensuele
zachte strelingen in respectvolle
aanrakingen
zo anders
dan het gewelddadige ruwe
benaderen dat zo de norm lijkt
golven zoeken tintelend wegen
door een tastend en strelend landschap
erotiek
passievol
bloeit zij op in een herfst getinte nacht
overdag voortgezet in diep beminnen


zo het lichtspel door
bladerdekens en regens
over mijn gelaat
armen en benen in zon
badend op de fietsvlucht
zo de avond valt
onderwijl trein gedender
in mijn oor en blik
dubbele gevoelens in
en door mij heen in alleen


Verlicht de zielen
aardekinderen een zon
staat gereed vandaag
Uit diepe aarde
geboren celstoffen die
lichamen vormen
zingen in volheid
over intense leegte
heel vrije ruimte

Zo de zaterdagzon
ons wekt en ganzen
veelbelovend kletsen
over thuislanden
en schone ouders
in een zomerse
herfstzon
voeren we
het leven op
in duizenden meters
fietsplezier
Eindeloze kleur
van bomen in herfstbladen
gevangen schoonheid
In de donkere duisternis
van duizenden zwarte gaten
blaten de schapen
hel en verdoemenis
Een wolf in hun midden
eet schaap voor schaap
hapje voor hapje verslindend
bindend met dwaze beloften
De muze verhaalt sprookjes
met een diepe duistere waarheid
die door de tijden helder wordt
het stort ineen, de verbanden
die zo voedend en helend waren
blindheid zet de prooi snoeihard
alleen

luider en harder
zachter dan fluisterlichtstil
hoger de hemel
onbereikbaar voor mensen
zoekend naar perspectieven
stiller dan bladgroen
als naalden zoekende ogen
beloven toekomst
getekend in stenen die
vernietigende gelddood

Vogelvluchten duchten
geen enkele verstoring
alarmbellen rinkelen
twinkelen door heen elkander
het veld verstoort
ongehoord de pooldraai
ik lift mee met de luchtstroom
droom me in hemelen
en ruimte
Mensenhanden maken en breken
weken aaneen alleen de hel in het nieuws
ik focus me op het kleine geluk
als kopstuk de bloeiende bloem
de dikke hommel in de achtertuin

Een moment van vertwijfeling
draden verbonden met passie
vermoord door liefdehaters
liefdevolle organisaties gekaapt
door psychopathische tovertaal
vermoord de veilige bedding
—
vermoord het vertrouwen
in om het even welke mens
de grens zoekend
aftastend
zuiver verwoorden
helder voelen
begeleid door een mens
die mijn taal durft verstaan
alles in de weer wil uit de uilenspiegel
—
Een moment van terugnemen
de ramen opnieuw afzemen
het claimen van mijn eigen zijn
doorheen de pijn en ook verlangen
naar nadere nabijheid
rafelranden aan
het zwart geschroeide papier
een realiteit
voorbijgaand in het lege
zwarte gat dat verdriet heet

Overwegend positief
de liefde voor het leven
omgeven door duister
daar licht dan ontbreekt
overwegend handelend
uit liefde voor het leven
omgeven door miljoenen
andere aarde kinderen
stenen
planten
dieren
mensen
De Vrouwe zelf
Overwegend schrijven wij
de dichters over het leven
in alle facetten
met gouden graankorrels
omgeven

leef met mij in vrijheid
dans met de liefde in het rond
voel de aarde grond onder
je voeten, hemel luchten
en vuur om je wezen
gevouwen als waterstromen
zweef hoger dan jij
of ik je kunnen denken
voorbij ons ego
vinden we een zielenpoort
ongehoorde schoonheid zoekt
mensenkinderen
met open hart en handen
lichter dan zuurstof
spelende illusies in
ijswater opgeslagen

zo de schoonheid
van het kleine
najaarsbloemetje
zo de geur van
lavendel mijn ogen
doet verdrinken
in deze
herfstzon


in den beginne
was het woord en zij zweeg maar
daar het einde was
in het zwart gegoten gat
waar alles wil ontspruiten
zij sluipt door wouden
slingerende lianen
over prachtige mossen
bossen vol verse voeding
aan het einde verslonden
door industriën
die niets ontziende wellust
ontvlucht uit de hel
Leidende stappen
op harde plavuizen die
wachten op stilte
volgende stappen
op het natte dorre gras
wachtend op vogels
liggende wezens
schermen voor holle ogen
verslonden IT
ruimte verloren
aan lineaire geldzucht
lief me dan toch maar
Je zegt van alles toe
en komt de woorden na
als het in jouw straatje past
je zegt van alles toe
moe van gestelde vragen
draag je me na, dat ik zeur
dom ben
anders ben
abnormaal ben
iedereen mag zijn
die hij of zij is
het is een gemis
als het waarde oordeel
als wet verankerd raakt
dit is wat vele gereformeerden
voor mij hebben gepredikt
en vele patriachalen verhalen
dag in
dag uit
ik fluit je toe
onderzoek
en boek
uit
met
Over (af)vallen en opstaan

Als je mij apenkool
op de mouw gaat spelden
en bij navraag en -zoeken
blijkt dat jouw informatie
een andere agenda dient
dan roep ik stop
en stel vragen
duizenden vragen
tot je eerlijk bent
en ik jouw gedachtengang
kan volgen of begrijpen
of niet …
Lief mens
als jouw rechtspositie
met dubbele agenda’s
te koop wordt gezet
zal ik voor je vragen
tot het rechte pad
gevonden wordt.
————–
Voor Linda As
Dat gesol met mensen
hoe kun je
met
je kop in het zand
de generaals dienen
terwijl je als kip
zonder kop
roept dat je je inzet
voor het kwetsbare
leven
Schiet op
Stop
NU
wegen zijn samen
gelopen en gekomen
over en weer nu
gebonden in genieten
en zo eindeloos beperkt

Na-apen
doorhalen
omslaan
ondergaan
het leven
de lach
en traan
kom op
ga mee
speel
weef
dans
lief
droom

Ademloos kiezen
twijfels partij voor leegte
vergane volheid
ze zoeken partnerschap in
verdorven bedorven hel
geschapen schapen
die volgzaam verdienen voor
de heren van stand
zij bevelen zo velen
deze zwakke overheersers
zuivere zielen
verstoppen zich achter vet
dat stroperig zwart
het licht verbergt dat nog is
als zaad in wintergronden
