Wijs mij in stilte de graven aan
bewaar mijn diepste tranen voor
momenten dat ik alleenzaam
de groene bladeren teder raak
of raken zij dan mij aan
een over en weer zien en voelen
van het kwetsbaar vergankelijk
levenslicht
dat voedt en hoedt.
Wijs mij in stilte de graven aan
bewaar mijn diepste tranen voor
momenten dat ik alleenzaam
de groene bladeren teder raak
of raken zij dan mij aan
een over en weer zien en voelen
van het kwetsbaar vergankelijk
levenslicht
dat voedt en hoedt.