Netten verstrikken
duizendvoudig
gewoonten
gedachten
gewetenloosheid
die de boosheid
van karma en vervloeking …
.
Netten vangen vis
duizenden stuks
levenslust
voedingstoffen
levenscyclus
die de aarde
ons al eeuwen om niet geeft …
Netten verstrikken
duizendvoudig
gewoonten
gedachten
gewetenloosheid
die de boosheid
van karma en vervloeking …
.
Netten vangen vis
duizenden stuks
levenslust
voedingstoffen
levenscyclus
die de aarde
ons al eeuwen om niet geeft …
The sun
shining
love dining
by the river
off tears
.
Missing you
blaming you
sharing you
.
with thousands
off signs
.
did not count
the words I wrote
.
Missing links
thousands
words
.
and silence
nothing but silence
.
.
Wordt wakker en stel je open
leef en laat doorlopen in zacht lichte schijnselen
doorgrondt het lichtspel en dweil
niet langer met de kraan open, loop door
.
Leef je leven in lichte liefde en laat
het gevaar in de lente opgedaan staan bij de grot
doorzie het duisterspel en laat
het bij de idealisten zonder liefde in het hart
Als ik fier fiets
het hoofd omhoog
naar de wolkenlucht
die zomer en herfst
.
tezamen draagt
.
Als ik bij Fier
de passie ontmoet
om het goede te doen
binnen het systeem
.
met leem gelijmd
.
.
Als ik bij Fier
de vragen waarneem
van een doodziek systeem
dat slechts symptomen
bestrijden wil
.
blind starend op geld en indicatoren
.
waar welzijn en zin van leven
welgeteld een cirkel vragen
van liefde, wijsheid en aandacht
.
Fier het hoofd vol vragen …
een hart vol hoop
.
N.a.v. een gesprek met een van de krachten achter:
ze dromen van vrijheid en vrede
een land vol bergen en rijkdom
omgeven door storm en geweld
dagen worden herteld en geteld
.
ze dromen van de tijden vol fruit
heilige vruchten aan honderd bomen
stromen water en familiegeluk
het viel in duizend stukken uiteen
.
ze trouwen nog immer in eigen cultuur
en toch gaat de buurt overstag voor
de liefde en deze gaat over muren van
geloof en culturen heen
alleen met het levenshart
verwarrend en respectvol
.
ze trouwen ook buiten hun eigen muren
glurende kinderen, hier opgegroeid
stoeien met normen, waarden, gewoonten
slechten zij muren en oordelen
of vellen velen met botte bijl
zoeken zo hun heil in …
.
de liefde
.
.
.
Ze staan aan het water
bloeien in droog rakende velden
uit binnenwateren ontstaan
.
Bloeien gelijk de droomwereld
in de Efteling, waar elfen dansten
in een droomtijdwereld, toen
.
Elfen dansen als de maan in het duister
de wereld vol zilver met goudglans opvult
.
De magiër krult zijn staart en buigt met hoed
in de hand naar de schoonheid die daar leeft
.
Omgeven door wanen die wegen banen tot op het bot
gevoeld, geleefd, door grondig zelf onderzoek
.
.
.
.
.
Openingen in het behang
deuren naar andere tijden
universa zo u wilt
.
kieren in de deur van een oud pand
in zijn hand een klink, die duizenden malen
door evenzovele handen bewogen en bedrogen
geliefd en gehaat is geweest …
.
twijfelt u over uw eigen realiteiten daar anderen
veranderende denkbeelden projecteren in aarde
water, lucht, vuur en niet te vergeten de ether …
.
kieren in de werkelijkheid
vergelijk niet en neem waar
vanwaar en waarheen
doet er niet toe
.
wat is
is
en jij bent jij
vrij
.
vrij
als ik die andere jij
mag zijn
.
samen
zoeken
tasten
door en langs
.
De kieren
van de werkelijkheid
die niet is
daar illusie
haar mond
voorbij praat …
Opgedragen aan: Marijn te Kolsté
Dat ene schip
klippen geraakt
woorden gekraakt
.
vriendschappelijk hulp
vanzelfsprekend vervolg
na tijden van stilte
.
een ontmanteling
die herschepping
in zicht draagt
.
vraagt
.
overgave
.
.
.
(met dank aan Ronald Smout)
Scherm mij niet af
van het diepste verlangen
neem mij slechts mee
in je dagdromen vanuit drommen
gedachten en emoties
.
verder weg naar het ware thuis
waar de ziel, haar woning heeft
tussentijds en allermeest
het hart
…
Kijk in de spiegel
van het buitenleven dat
zich vanmorgen spreidt.
als antwoord zoveel tranen
en lachende momenten
Kijk in het leven
van een kinderland droomtijd
verstorven in tijd
nog immer en eeuwig is
zij het toekomstbeeld van mij
.
.
.
Over spreken en zwijgen
verbindingen en woorden
dromen en verlangens
Slechts in relatie
tussen jouw, mij en wij
bewegen de getijden
de illusie van de vrije heren en dames
bitterballen en saucijzenbroodjes
horen bij natafelen en borrelen
als de vergadering gedaan is
in de ogen van enige traditioneel
ingestelde heren en dames
woorden vervliegen en vlieden
over de tafel bij koffie en manners
ontspannen luisterend
fel discussiërend
maar dan toch
die bitterballen uit het woord
der kunsten en poëzie
bitterballen vallen uit de gratie
de hete sensatie van fout vlees
heet en zwaar geblakerd in gouden
baden van zuivere frituur
zuur het moment dat de cent
wordt gekeerd en weer gejongleerd
met de wens en de droom
als vader en moeder van de oude
gedachten
woorden zich keren in het jongleren
met de spelen van het goede leven.
Lief me later
praat me niet voorbij
leef met gaten
in het naderbij
verzin verhalen om
woorden te kunnen zeggen
jou te binden
in aandacht voor mij
voorbij de woorden
vermoeidheid en wanhoop
grip op leven en decorum
verliezend, jij
ooit onafhankelijk en vrij
Vrouwe vergeef me
mijn ongeduld
en onbegrip
Kan ik mezelf toestaan
niet perfect te zijn
de angst van
het kind laten
om de slaag door de vraag
die het stelde
vertwijfeling die zij inbracht?
Vrouwe vergeef me
mijn ongeduld
en onbegrip
Goden en godinnen gelijk
de verhalen, hertalen
veel wezenlijke woorden
die een onschuldig kind
vindt in de dagelijkse dingen
waar dogma’s ze doordringen
en vermorzelen
Vrouwe vergeef ons
ons ongeduld
en onbegrip
Laat het niet waar zijn
laat het toch echt niet
nee echt volkomen
een nachtmerrie …
Laat het maar waar zijn
laat het toch echt waar
helemaal jou en mij
een en al sprookje …
En dan het zijn
een raam in een kozijn
venster naar binnenaarde, mijn moeder
een soort modder
venster naar buitenaarde, mijn vader
een soort sterrenhemel
Droomvluchten
gegeven overvloed
als we de balans
tussen geven en
nemen herinneren
wij wijze mensen
Droomvluchten
zuchten om oorlogen
en machtswellust
Een god en godin
kussen onze wijsheid
wakker als wij zijn
We kunnen van alles
in het midden van ons
eigen universum
.
We kunnen helemaal
niets uit het midden van ons
eigen leventje
.
Ik omgeef me met bronnen
van zekerheid
.
Soms neem ik de tijd om
te onderzoeken
.
buiten het boekje van mijzelf om
de elfjes kijken toe
.
de tinnen van een vriend ontvangen
op de plank boven mij
.
.
Spelen mee in mijn leven op momenten
dat alle pure natuurlijke elementen daar zijn
.
onzichtbaar voor de wetenschap
een eigenschap die altijd was
nu mag zijn.
.
.
.
(foto: elfenburcht IJsland)
De vrouwelijke aspecten
in mijn leven bewegen in spijkerrok
vol regen en zomerzon
door Amsterdam …
.
duizenden toeristen
winkels met slechts Engels sprekend
personeel valt mij ten deel
na diverse vragenlijsten …
.
in opdracht van ons UWV
omdat ik mezelf meebreng, mengt
taal zich weldra met filosofie
welke knop ik ijlings uitdraai
.
ik maai de bewegingen
observeer mijn beperkingen
en krachtige kanten binnen
dit wetenschappelijk,
.
zogezegd objectief
.
meetsysteem.
.
Gevalideerd op de witte, blanke, westerse mens …
.
De vrouwelijke aspecten
van deze dag, gekleurd door
de bewegingen van een grote
Amsterdamse stadsjungle …
.
.
Ze zijn weer samen
de drie Visser zusjes
.
De jongste, mijn moeder
ging twintig jaar geleden
de tweede, twee jaar terug
de laatste, deze week …
.
Ze zijn weer samen
twee vooroorlogse, overzeese zussen
en een oorlogskindje
dat bezweek onder de erfenis
van wanhoop en zwijgplicht …
.
Ze zijn weer samen
de drie Visser zusjes
ik zie drie sterren stralen
.
.
.
(van links naar rechts: Adrie, Lien en Nel)
Stel mij niet open voor het duister
als het in de nacht angstig aanwaait
Stel mij open voor het innerlicht
een vergezicht van naderbij dat vrij
vrijheid
vruchtbaarheid
dankbaarheid
speelsheid
integriteit
creativiteit
naar binnen
en
buiten speelt
Je zag het levenslicht
in de hoeken van de waard
daar bracht je jeugd door
aan de gekooide straat
tussen aardbeien en bloemkool
.
om het niet over aardappels
spruiten en gladiolen te hebben
>
Heel jong vertrok je
met jouw werkgezin
het begin
van een leven overzee
.
waar je een man trof
in de Nederlandse kerkgemeenschap
en je de kippen en eieren in manden
en schappen raapte en sorteerde
naast het voeden van je kinderen
>
Je leerde Engels en oefende
het leven op afstand van je geboorteland
de waarde van samen en geloof
alles schoof op en door
je verloor je man en waardigheid
het werd tijd om door te gaan …
.
je bent naar huis
op gezegende leeftijd
.
je machtige eigenheid
.
in de strijd niet verloren
moge je herboren voortbestaan
zonder mythisch kwetsbaar lijf
.
>
.
in mijn herinnering blijf je
de tanig sterke vrouw van de kippen
uit Coalhurst
zoveel cirkels
tussen leven en sterven
.
zoveel woorden
tussen leven en sterven
.
zoveel gedachten
in de minne geschikt
.
zoveel herinneringen
Evert Tekelenburg (8 juli)
Ingrid Hoogerheide – Oudshoorn (6 augustus)
Adrie Karsten – Visser (18 augustus)
zij gingen
na een pittig ziekbed
.
het is net of vroeger
.
opgaat
.
zoveel cirkels
tussen leven en sterven
.
afscheid op afstand
onbereikbaar in het fysieke
herinneringen uit toen
verankeren in nu
.
zoveel cirkels
tussen leven en sterven
Lach lieve
speel kind
deel uit
neem mee
schrijf lieve
teken verhalen
herhaal
beloften
If the sea
is calling me …
.
.
.
if dreams
whisper in my eyes
.
.
.
stones are cleaning
en flowing
.
.
.
I’ll see water
hear her voice
.
.
.
(water: stromend water … onderweg naar, nog meer water)
De wolf in mij
huilt naar de maan
die nog bijna vol …
,
dolblij en zielsgelukkig
om de zachte haren
langs de randen …
,
leef mij rijk
liefdevol gedragen
levensvragen behagen
,
hart en ziel zingen
bij de regen en de wind
…
Dronken van verlangen
Om rust en tederheid
alle rozen ten spijt
is er in de stilte
een gewilde, geweide ruimte
.
rotsen zijn hard zeg je
zacht hun stilzwijgen
ervaar ik
.
dronken van verlangen
vangen vlinders het leven
denkend aan twee
geliefden
Klaag me niet aan
sluit me slechts in
.
Weef me een deken
van liefde en rust
.
Kus me teder
omarm mij zacht
.
de nacht sluit
dagen uit.
.
baart dageraad
De overvloed
voldoet
ook tijdens
uren op de baan
doorgaan
.
tot we thuis komen
de rijkdom
van een dak boven je hoofd
een overvloed aan
alles wat ons is beloofd …
.
Vieren dat je lief verjaard
de mosterd weet te halen
met Zirbenschnaps
uit het vaderland van hem
mijn maffe lieve maatje
In de nevel
besluiten wij
tot aanpassing
van de planning
We dwalen
door sprookjesland
zonder uitzicht
een kleine wereld
geborgen door een mantel
van nevel
en parels aan de bloemen, grassen,
vrouwenmantels
…
tot bij de hut
waar brood met kaas
en warme thee
een zonnig
uitzicht ….
Een jonge hond
spelend
delend
in de pret
weggezet
aan tafel.
Alleen regen
niets dan water
op een Aarde
die dankbaar
haar zuster opneemt
.
zo donker en duister
zwaar in de wolken
op acht honderd meter
beter dan woestijnzand
en dorre bomen
.
appels die vallen
uit drang tot overleven
overgebleven cirkels
van universele waarde …
(foto van 12-08; boven de regenboog)
If I miss you
…
if life goos on
…
if every second
…
is
…
i won’t know
…
will just go
…
…
light up
…
a candle
…
on the way
…
up
…
…
.
Stel mij niet de vraag waarom
waartoe
.
laat me stil en traag genieten
van rust
.
samen in het ledige
van de lucht vol regen
.
een zegen voor het leven
van planten en dieren
.
een last voor de wandelaar
die kilometers in de bergen …
…
… toch tevreden met de wijsheid
van het immer traag vertrouwen
Boven de wegen uit
uitgestapt
zomaar
waar ik de weg
niet ken
.
richting bepaald
door borden en navigatie apps
.
om mij heen een droomwereld
met slechts overdonderend geweld
van ruimte
schoonheid
.
soms een auto met personeel
voor het bergverzet
Leef zacht en lieflijk
in de vazallen van
het stille gelijk
.
Kom bij mij en troost
in de armen van
een open leven
.
Lieflijk de weiden
waar paarden lopen
plaatsen fluisteren
over geheimenissen
Who
What
is calling me
Zacht zindert de morgen
loom ontwaken en weer slapen
in de armen van de zon
De dag komt en gaat
fluistert verhalen en dromen
waterstromen links en rechts
schaduw van dennenbomen
slechts de cirkels van verandering
niets is wat het was
ooit zou zijn
en toch altijd weer gelijk
In de nacht
vallen klein
en groot verdriet
druppelgewijs
door het vergiet
In de morgen
besef van afstand
een land vol vragen
In de schemeringen
van een diep duistere nacht
nachten tranen traag
tonen mij het diep gemis
.
In de ochtendzon
ontstaan de dromen van haar
de wilde, woeste waterstroom
ze roept mij om er zo te zijn
.
In een stille wildernis
buiten feesten en partijen
aan de wild woeste waterstroom
droom ik de toekomst in
Gedragen door duizenden momenten
zonneschijn en hooiwerkzaamheid geluiden
kruiden die nog in het gras rondbloeien
Almen met koeien en zomerzon
het kon niet op vandaag
weinig wind in de haren
Wel een zoete wind voor het kind in mij
dat vrij en blij haar wandelspel vol natuur
mocht spelen en beleven
…
Onaards geland
uit het niets
in het iets …
…
kwetsbaarheid
zuiver ingekeerd
natuurlijke zijde
…
bloemen bloeien
in het water gekeerd
jongleren momenten
…
met de kennis van de droomtijden
voorbij duizend en een werkelijkheid
Zonovergoten morgen, langs water
drukkende dalende druzen
in wit en grijs die traag
naar beneden zakken
…
de luchtdruk hevig opvoeren
in de verte en naderbij roeren
regendruppels zich
beroeren stenen in een zachte kus
Zonovergoten morgen, langs water
drukkende dalende druzen
in wit en grijs die traag
naar beneden zakken
…
de luchtdruk hevig opvoeren
in de verte en naderbij roeren
regendruppels zich
beroeren stenen
in een zachte kus
Zo het moment daar is, dat we beseffen
hoe kwetsbaar en dierbaar de dagen zijn
van ons leven …
Wijsheid uit delen van het geheel verloren
verliezen ongeboren het aandeel in minder
dan een adem …
Zo …
Nu je dagen op
de nachten stilgelegd zijn
ademen zij uit
Slechts deze momenten
kleine spiegelingen
in een wolkenlucht
.
de wereld zucht
onder hopeloze dwaasheid
van regenten zonder
.
bezieling hun ego levend
ziekte beelden die opgeven
ter ere van farmacie
.
illusies dansen in wolken
regenluchten bevolken
een groen tranendal
Een enkele zin
een leven voorbij
.
Vrij van pijn en zorg
het leven laat
.
herinneringen na
pijnlijk deze avond.
…
Het wachten was
op deze ene zin …
.
al dagen …
…
Met respect denk ik aan jou
ben in aandacht bij je geliefden ….
.
Slaap zacht.
De stroom van wolken en regen
drijven aan ons voorbij
vrij van zorgen over morgen
slechts gevangen in de armen
van natuurlijke schoonheid
die alle relevantie uitspreidt
en mij liefdevol ontvangt
Langzaam ontwaakt de dag
grauwe luchten zuchten
verdwijnen voor de zomerzon
Langzaam ontwaken mensen
beleven vakantie avonturen
gluren over ijs naar diversiteit
Je gaat op weg
je neemt mee:
jezelf
je tranen
je verdriet
vertwijfeling
liefde voor
mensen die
zo heel kwetsbaar
zijn
Je gaat op weg
je neemt mee:
herinneringen
gemengde
gevoelens
je tranen
en verdriet
Naast de vreugde
van het leven
samen zoekend en tastend
Triangel en tamboerijn
.
Als kind hield ik van de triangel
speelde ik soms stiekem tamboerijn
.
Gisteren kwam het pakketje
met beide in volwassen uitvoeringen
.
van triangel en tamboerijn
spelen als een kind of seniore vrouw
.
Hoe vind jij dat nu papa?
Hoe vind jij dat nu mama?
.
.
.
Niet dat het mij veel uitmaakt
het moeten verlaten voor mogen …
.
Grote glimlach, inwijding geschiedt binnenkort …
.
.
Streel zacht de lichtjes in de ruimte
voorbij ons eigen universum
dalen neder in de diepste armen
van de grote moeder, die zo koesterend …
.
Zoek met harte-ogen zacht de ruimte af
voorbij het denken en vertalen
kijken met andere ogen dan geleerd thuis
op school en in de grote mooie kerken hieronder …
.
Tast met alle zintuigen het levensruimteschip af
zag met verbaasde blik, zoveel liefde en zijn
illusies voorbij, slechts even ademhalen
we vertalen het weer met ons menselijke brein …
.
.
.
De bezinning rondom de basisgedachten
geweten gestild met aflaten en kruissteken
.
Langs het gemiddeld genomen torenhoge
Babelistisch en hebzuchtig verhoogde gebouw
.
Betaald met het bloed van de boeren en slaven
zo laven heren zich, zonder formeel nageslacht
.
Het meisje in de zolderkamer wacht angstig of
haar heer de krakende trap opkomt haar verstomd
.
Verdomd is de vrouw die dan zwanger, vrij-uit gaat
de hoge en ook lage heer, die zwijnborstig neemt
.
Zonder zweem van respect
Als vragen
onrustig
.
tussen waken
en slapen
.
de tijd uiteen rafelen
gelijk pieker gedachten
.
.
Als antwoorden
bij teksten
.
in rust opkomen
wakker mens
.
de tijd langszij doet komen
gelijk heldere overwegingen
.
.
als
dan
.
als
nog
.
jij en ik
ik en jij
ik ben, een andere jij …
en toch complementair
geheel mijzelf
.
.
Opgedolven uit doolhoven
van angst, pijn en onderdrukking
.
omdat het ongekende
onvoorspelbare
.
niet mocht zijn
noch benoemd
.
vooral geen vragen
buiten de kaders of over pijn …
.
.
vooral geen vragen
buiten de normen van geluk
of bijbel …
.
.
.
(collage: Rob de Groot 2017)
Ween niet lieve mensenkind
de Jaguar verslindt niet om jou
slechts de kringlopen van leven
Diep in mij dansen tranen
samen met diepe oceanen
en vreugdevolle vlinderzielen
Vraag niet lieve mensenkind
de Vrouwe leeft diep ondergronds
in grotten en spelonken diep weg
Ver weg in de wilde wijde woeste\rnij
komt zij op bij volle maan, danst in rij
met maan, slapende zonnen en sterren