de basis vormt een paring
benadering van eitjes, zaad enzo
.
stamcellen die zich bewaren
verzwaren in de levenstijd
.
als we ze wekken
herstellen we daar
een oerbalans
de kans tot heling
.
.
Reageer
Maandelijks archief: oktober 2019
Denk out off the box
én aan onze tekorten
.
we schenken aandacht
aan dromen en gedachten
.
verwacht er niet teveel van
we maken een plan, waar waarden
van de cultuurtafel
aan stalen rafels genaaid
.
haar zijde is van papier
haar stenen zijn uit lego
.
een cadeau aan ons zelf
om het tot in de elfde macht
tot bloei te laten komen
onze creatieve dromen
.
.
.
n.a.v. cultuurtafel 2019
Als talenten niet meer stromen
dromen blijven klinken
van harte de voetstappen genieten
.
en toch
.
er is een gemis
.
aan doel
.
en zin …
.
.
Weer ruimte voor iets nieuws
dat prikkelt, uitdaagt, doorvraagt
van harte het leven op te nemen
.
en gaan
.
gewoon onderweg
.
een doel
.
en zin …
Traag ontwaken wij
ochtenden ijsvrij voorbij
waar klatergoud wacht
.
door de winterzon beschenen
restjes bladgroen in de tuin
.
.
ween duizend tranen
uit angst voor het leven
in de krotten en stegen
vol verbaal en fysiek geweld
.
welgeteld een geboorte
was nodig om een leven
te verknallen en vazallen
van de duivel kronkelen
.
dagdagelijks door de stegen
omwegen kennen ze niet tegen
mij lopen de denderende zielen
vernielen dagen en nachten
.
verkrachten de liefde en vrede
gebeden zwijgen en stijgen op
tegen geblindeerde muren van beton
en rottend verouderd hout …
….
Vroeg slaat de innerlijke wekker
stekkers nog uit stopcontacten
we pakten nog een handje dommel
land en strooiden zand in onze ogen
.
de wijzers vlogen voorbij aan het
geestesoog, met droog gelegd verlangen
behangen is het met effen paars
gordijnen en vloeren in herfst blauwgroen
.
Vroeg slaat de innerlijke wekker
stekkers nog in stopcontacten
we nemen nog een handje leefzin
schrijven woorden, handen op toetsen
.
.
Een heksengedicht
Even een gedichtje heksen
Een handvol oerkruiden
En een scheutje wijnazijn
-voor de liefhebber-
Een stapeltje zinnen
Een klontje liefde
En wat echte boter
-voor de liefhebber-
Het moet nog wat pruttelen
Een spreuk word gepreveld
De soep opgediend in verzen
Zwijgzaam genieten
-voor de liefhebber-
Geschreven voor Het houtens heksje Door Linda As, als antwoord op:
uit oerkruid geboren
loeren gebreken
van landleven toch
her en der om haar
.
het gevaar van de pijn
een oerlijk azijn in ‘t bloed
doet de dagen geen goed
doch schemer valt vroeg
.
vandaag de dag
.
ik zat naast je bij het vuur
jaren geleden
in Drenthe
.
ik zat in je tuin
oerkruid overal
tussen de dieren
mieren en kippen
.
uit gisteren
.
uit oerkruid geboren
loeren gesprekken
over het leven toch
in elk geschreven woord
Voor: Linda As
.
t
eder omarmt zij mij
vrij van enig oordeel
voordeel van zijn
.
in zon en wind
voeten in aarde
raken het water
.
later uit gisteren
nu gezien
enige schoonheid
.
die mijn hart beroert
Verzamel mij kleuren
vol goudgroen geluk
.
zegen mijn handen
voeten en doe mij
.
de lichte liefde
voelen
ervaren
.
.
.
ze gaapt en raapt kastanjes en eikels
tussen bladresten vandaan
.
zoekt rantsoenen om de winter
langzaam en gericht te overleven
.
omgeven door kleuren die vurig
de basis van het leven versterken
.
we merken dat het winter wordt
de omslag is voelbaar en regeert
.
geleidelijk laten de bomen blad los
keren zich naar binnen en zingen
.
de stilte naar de vaste ruimte om
zich in alle rust …
de elfjes rapen de vruchten, strooien
schimmelzaden en dansen nog eenmaal
andermaal om de dikke boomstam
.
In de dwaasheid van eenvoud
schuilt soms grote wijsheid
.
zomaar die gedeelde gedachten
overwegingen van wat beweegt
.
in de kleine dingen van de dag
voeden we ons geluk van harte
.
Een klein gebaar daar
aan de randen van het bos
tussen de bomen
Schijn met mij naar boven
wortel diep de aard in
.
het begin van de dag in storm
loslaten dat blad ik vergat
.
hoe het was om als boom
de herfstklokken te ondergaan
.
zachte nazomer kledingstukken
bukken en wapperen in de wind
.
het kind speelt met kleurrijk blad
dat voor haar voetjes is gelegen.
.
Verwondering om alles dat daar groeit
kabouterhuisjes in grote getale gezien.
.
.
Daar samen
namen getekend
in het land
.
hier binnen
namen getekend
in het zand
.
we komen
dromend tesamen
onze naam
.
aangenaam
genoemd in vrijheid
alle tijd
.
.
Zachte handen snijden
tergend traag toekomst weg
.
haar toekomst verging met
het leven van gisteren
.
zoekt houvast in vandaag
tergend traag toekomst zien
.
zonder zekerheid dan dit
leven is eindig …
.
.
Herfst bewegingen
tranen op aarde
bewaren wij
een niet te evenaren
schoonheid in klei
.
sporen van karren
versperren doorgang
langs plassen stappen
schoonheid op hout
waar leven en dood
.
zich verweven
omgeven door zon
omarming
verwarmende
stralen
.
.
En dan daar
de bewegingen
de tranen
niet gehuild
de puntjes
van spelden
zoveel vragen
meegedragen
in een zusterhart
.
.
een enkel woord
stille traan die
wegen zoekt
aftast in de kamer
van een boshuis
.
.
een samenspraak
over gemis nog
stil en vastgezet
in cirkels
stromend
traag woorden …
die het hart vertalen
.
.
beelden vertellen
verhalen over
alleen-zaamheid
.
.
De illusie draait fragiele figuren
over de dageraad en spreekt
hekelende taal voor jou en mij …
Hé, ben je echt zo vrij, als je denkt?
Vervreemding
herkenning
een zindering
water en wolken
door gouden golven
bevolken
de lanen
waarlangs
ik reis
.
.
de prijs
op de fiets
niets komt of gaat
zonder de kracht
van mijn zomerkuiten
die de herfst
van ouderdom
laten voelen …
.
.
.
geen tiener meer
ommekeer kan en wil
niet komen
dromen gaan voort
zwerven langs en door mijn hart
.
.
.
vervreemding
herkenning
een tinteling
.
Gestorven
ver weg de
wegen naar
jou en mij
.
hiertussen
leegte en
fluisteringen
zachte stem
.
ik hoor je
zie je kind
jij lief mens
ging ons voor
.
achterlangs
bewegen
wij door tijd
en ruimte
Voorbij de wolken
langszij de zon
begon de dag
met regenstormen
.
In het midden een koffie
een wollen slof met wol
kol van schapenvacht
.
om de vochtige koude
bout buiten het lijf te sluiten
een blok aan het been
alleen de nevel
hieromheen is vast
.
bevroren gevoelens
vastgeslagen gedachten
wachten op bevrijding
.
heiningen en muren
gebouwd op de dood
miskenning en nood
.
een blok in het hoofd
alleen de nevel
vastgeklonken recht …
.
n.a.v.
Een vreemde wereld over autismespectrumstoornissen (ASS)Voor ouders, partners, hulpverleners, wetenschappers en de mensen zelf
Auteur: Martine F. Delfos
Uitgever: SWP Uitgeverij B.V.
Nederlands Druk: 10 9789088508028 april 2018 Paperback 448 pagina’s
zo het geheim
in bladgoud gestrooid
.
miljoenen goud strooisel
pepernoten gegoten in
.
vergankelijkheid
.
de helletocht bezocht
ons deze nacht bracht
twijfel en verwarring
de morgenstond verwondering
.
vergankelijkheid
verbonden aan dag dagelijkse
handelingen
.
de dag in
.
de nacht in
.
vergankelijk een eeuwig
.
Een lange weg
een teder gebaar
gevaarlijk spel
.
je kust en kroelt
opgesloten in een lijf
dat zo prikkelbaar
.
en zo gericht op detail
email met zwart wit
gekleurde stippen
.
een korte weg
een zonderling mens
afwijkend spel
(#autisme)
waar het hart is
vormen we
een klaterende
bron
.
gelijk de watervallen
in het IJslandse
wonderbaarlijk
sensationeel
.
gelijk de stilte
fluisteringen vol
bladgoud
op aarde
in de herfstmantels
waar bomen
zich mee hullen
en confetti strooien
op de aarde
.
vier
leef
oogst
waar gaat de weg vandaag?
.
vraag me niet … , luister slechts
naar vallend blad, en de wind …
.
ze ziet me niet
hoort me zelden
voelt slechts last
.
waar gaat de weg vandaag?
.
verveeld geelt het blad met groen
we doen het om het loslaten
bescherming tegen winterkou
.
wij bomen zijn
niet meer of minder
en jij?
.
Een stip op de kaart
burgers mogen helpen
.
bezuinigen en plannen maken
met drie ingehuurde partijen
.
ambtenaren die moties
uitvoeren
en wij vloeren
de voegen
met bezems
…
maak gebruik van feiten
en dat wat er al is
verbindt dat duurzaam
met de aanwonenden en winkeliers
dan los je alle vragen op
.
dragen buitenstaanders echt bij
met bloemkolen
waar wij vlinders noemen?
…
wijsheid
en boeren verstand
in het land
der democratie
uit de hand
gelopen onzin
…
spotvogel over een inspraakavond op het gemeentehuis
.
Drinken uit de bron
spelen met de kleuren
van vandaag
.
ontwaken bij duister
nu de dagen krimpen
beschimpen we
.
het vochtig, dampig moment
dat de spieren en gewrichten
vervult met starheid
.
verwarring en angst om
het duister dat schuilt in alles
om ons heen
.
tot we het licht betekenen
en betekenis geven aan de
tekens van vandaag
Als het lichaam bekneld is
een kind nog in de baarmoeder
.
teveel verwarrende prikkels krijgt
vol angst en beklemming, slaat
.
het kleine lijf op tilt, ligt vast geketend
kan geen kant meer uit
.
de ziel fluit een deeltje terug
sluit deuren en kleurt het later in
.
het begin van een einde, waar
levenslust en nieuwsgierigheid
.
de tijd als middel nemen
.
.
later
.
later
.
later
…
gaat het kind
vanuit grootmoeder
.
de pijn van toen
onder ogen zien
.
en begrijpen
.
als de moeder weet
hoe het kind te helen
.
de wijze vrouw geboren …
.
.
.
In het rechte heerst Pan de dagen
kromgebogen ligt Freya aan zijn voeten
boetend voor de duistere gedachten
en gevechten van wil tot pijn en wil
.
In het kromme heerst het pijnpunt
bezoedelt een ineen gekrompen hart
verslonden door de ingeprente waarheid
die mettertijd vervagen mag
.
.
In de cirkel spelen de kindertjes
verborgen voor wapengekletter en meer
inkeer die omkering en ompoling
.
van de grote moederziel voorziet
bezie het eens van de andere zijde
werkelijkheid is gelijk de veer
.
komt
gaat
komt
gaat
komt
gaat
Je offerde je leven op
voor het welzijn van je ouders
op je schouders
te zware lasten
.
Je offerde je leven op
stop op al het stille weten en vergeten
verhalen uit oertalen
om te overleven
.
.
Je zong de tonen van het hart
verwart keken mensen naar om
verstoord in hun illusie over maakbaarheid
zelf heb je mettertijd ook hiermee leren leven
iets van de oerdroom is nog wel gebleven …
…
…
…
ontwaak kleine droom
open weer windekindhart
…
…
…
Vrede brengen met wapens werkt niet
verbinden door negeren is tegenstijdig
eenzijdig verbreken mag …
.
vrede brengen met wapens werkt niet
bedding vol uitsluiting, laster en roddel mmm
eenzijdig uitspreken mag …
.
verwijt dan de ander niet
dat hij zwart ziet, zoiets als de pot en de ketel
.
.
vermetel kijkt het jonge kind rond
voeten op de grond verzweven om verzwegen
oprechtheid
..
de projectieschermen ontfermen zich
zorgen om het puur, kwetsbare gevaar
…
.
De fee bracht storm en regen
uit dik duistere wolken
welke de ruimte bevolkten
,
ze spreekt tot de auti-man
die van ratio en gevoel
een doel op zich maakt, raakt
,
de mensenkinderen met een ster
van dienstbaarheid en leidt hen
door de ruimte tot zij het licht
,
voor hun gezicht openvouwt en bouwt zo
een slinger van bewondering
om de schoonheid van licht, wind en water
.
(foto: Ijsland, nabij de elfenburcht)
Wolkengod
wolkenwolf
wolkenkind
.
windgoden
windblagen
windvlinders
..
wolkenspel
wolkenheks
wolkenfeest
we spelen
wolk en wolken
in en uit
Nu Neu De
.
nodigen
je uit
in wolkentijd
Wolken fluisteren de ruimte
spiegelen de vormen die
altijd in beweging zijn
maakbaarheid door de tijd
gemeten naar de leegte die
gevormd wordt uit geheiemen
liever dan de stilte fluisteren
de wolkenvolken hun geheimtaal
naar het aardvolk
dat de wolk wil zien en laten
praten doen ze niet met stemmen
slechts met bezielde namen
Wolkentolk vertaalt
aan het aardevolk
wat de wolkenwolf
je wil verhalen
Wolkentolk lief kind
fluistert windgeheimen
met de stille stem van
een geheime taal
Dansen met de wolken
in haar hand
.
damast papier verrast in spel
waar licht en grijs weerspiegelen
op nat gras
.
gevangen in een kubus
vechtend met gordijnen
verdwijnen
de grenzen
traag vraagt zij
.
neemt afgenomen
ruimte in
.
.
dansen met de wolken
in haar hand
traag en snel
het spel hervonden
in lilalicht geborgen
.
.
Verbonden met hemel en aarde
evenaarde de elfenkoningin een
verdwaasd moment met haar lach
.
ze zong en zilverdrupte regenstralen
van boven naar beneden en weerom
een ekster klom de toren in
.
het begin van gekras en geroddel
broddel werkjes uitgehaald en opnieuw
opgezet stralen kleurrijk toe
.
moe van alle mensen en breuken
besloot ze beuken te versieren met slangen
die licht geven in de diepe nacht
…
wordt vervolgd
Zo mooi die dag … zo verdrietig ook om een meisje van zeven op vakantie in Amsterdam, met tranen in haar stem, meermalen te horen vertellen over de pijn van het pesten, om haar lijf en leden …
Fors gebouwd, lichtrood haar … en genietend van elk gebaar van oma, van samen, van oma’s hoedje …
.
.
.
Zoete herinneringen
aan een dag in Amsterdam
ik kwam tijger- en slangenprints
tegen …
.
.
Die dag in Amsterdam namen
drie kinderen mijn hart in beslag
de tranen om het pesten om je haar
het raakte …
.
in alle vezels
raak het maar niet kwijt
…
en dan die eigenzinnigheid
als het gaat om volwassen tijd
.
tijgerprints en jij
zeven jaar nog maar
zo zwaar belast
Op de toppen van het kunnen
verdunnen gedachten en hoop
zicht met het regenwater
hier sloop
.
een angel het landgoed op en bracht
onverwacht een dolkstoot uit
op het glanzend zijden bruidskleed
hier heet
.
leven opgaan in herinneringen, zingend
de dag uit, een nacht in vol dromen
die niet altijd zoet overkomen
horror
.
oorlogsbruiden en pantserhuiden
door de weerwolf aangejaagd dragen
het duister en pompeus geschal
het zal
.
berouwen
benauwen
vertrouwen
verloren
…
Zo de tafel gedekt
gereed om aan te zitten
en te genieten
.
speel leven in dankbaarheid
neem de tijd voor samengaan
.
het net beroert hart
hoog grondig reinigend met
herfst gekleurd valblad
.
Vragen blijven stromen
antwoorden willen niet komen
van de tegenover
.
dan doe ik het met mijn eigen
analytisch, deskundig en intuïtieve
bruine bonen blik
.
kritisch, open, creatief en helder
ook waar het pijn doet, ook waar de humor
voor mij ligt
…
en projecties speren terug
nachtvlinders
tegen het glas
duister buiten
licht binnen
.
.
nachtvlinders
vinden het in
midden bermen
het binnen
.
.
nee, niet nu
jij wilt doorgaan
doorstaan samen
het lijden
.
.
nachtvlinders
in mijn dromen
zachte kleuren
voor ogen
.
.
.
Wat is het
gericht zijn
op de toekomst?
.
Is duurzaam
alles opzij
voor nieuwe techniek
voorbij de leeftijd
van dat wat nog werkt?
.
Liever is mij het consuminderen
het verhinderen van verspilling
respect voor al wat leeft
nu staan de dieren volop in de schijnwerpers
Wat met eerlijk loon voor mensen?
Wat tegen werkende armen?
Wat doen we voor de planten?
.
Hoe gaan we om met ons eigen lichaam
welzijn en natuurlijke wijsheid die soms
boven de kokerblik van gerichte wetenschap
uit weet te stijgen?
.
Wetenschap als bijproduct van marketing
of toch, zoals bedoeld echt onafhankelijk kritisch?
.
Wetenschap als religie
of met open ogen
altijd verder vragend?
.
Zandzon neemt je mee
naar het leven achter
de melk en wegen vertonen
gebreken
verbleken
in het licht van de radius
.
Hij zandstraalt haar gelaat
staat grijnzend te genieten
voorziet in duister verlangen
behangen
verlaten
in het duister van de radius
.
Waar zon en maan
dansen door de ruimte
.
Duizenden sterren passeren
jonglerend met het meten
.
.
Vergeten de mensen
dan eindeloosheid en tijd
niet samenbinden
Genadebrood
in heilig huwelijk
gruwelijk hard
de krachten die lachten
.
genadebrood
in heilig huwelijk
gruwelijk verkracht
door macht, hoogmoed en meer
.
zij die zich brandden aan het vuur
blaren op hun voetzolen en billen
gillen de hel en aflaten aan
om rijker en beter, hogerop …
.
.
Genadebrood
een heilige huwelijk
vergeten wijsheid
welke een prijs vraagt
.
zij daagt mij uit in haar absurditeit
verglijdt in het hoofd en onthoofd verstand
landt in de aarde
en leert lessen over oerkracht …
.
ze lacht zacht en wacht
op de terugkeer van het wezen
dat deze kan vangen
en begrijpen
.
hij verwacht een antwoord
verloren keren zij weer, de banden
van verlangen en weten
vergankelijkheid uit de tijd
.
the man and woman
in yourself
just together
and give them
the ring
just the ring
of confidence
Be honest
integrity
and nature
will find the way
to free you
to free Avebury
Spread the energie
day and night
over the fields
Just this power
nothing but power
and living energie
We forgot
for long times
it has always been there
listen
listen
the wispering
off the only life giving energie
tot create
whatever you want
Just create
the pure
and the fire around the cirkel will
live again
Wat is vrijheid
in de tegenwoordige tijd
is het afwezigheid van bommen en granaten
zijn het de gaten in de wolkenlucht
is het niet op de vlucht zijn van huis en haard
en de gespaarde gelden aan smokkelaars vergeven
in bootjes op zee achtergebleven toekomstdromen?
.
Wat is vrijheid
in de tegenwoordige tijd
is het kunnen doen en laten wat je wilt
studeren en jongleren met schulden en dulden
dat anders denken over jouw grenzen breekt?
.
Of is vrijheid
dat je vol respect en in gesprek
jouw eigenheid mag ontdekken
schoolsystemen zich terugtrekken
en jij jezelf mag leven en ondernemen
wat je hart je ingeeft?
.
Ongeacht de schade voor de Aarde
en om het even wat op haar is en beweegt?
.
Vrijheid als eigendom van de staat en paraat
om in te zetten en op te springen als het gaat
om zelf bevredigende verdediging
.
Of is vrijheid
jij als mens
mogen ontwikkelen
ontplooien
ontdooien
wat bevroren was
in steen gehouwen
bouwen aan een leven
vol tijd om te doen
wat er toe doet.
.
In acht nemend
de natuurlijk, universele wetten van liefde, respect en dankbaarheid
ja, dat is Vrijheid …
Dans in de armen van de wind
regen zuivert mijn stormachtig denken
fladderend door verre herinneringen
en pijn vanuit het dichterbij verdriet
.
Tien maanden jij kleine Sarah
van jouw bestaan wist ik niet en toch
jij bent een lid van onze levenskring
vanuit geniale herinnering uit grootouders
verbonden in bloed en dna
.
Rust zacht kleine Sarah
bid voor kracht en liefde
voor hen
die jij achterlaat
je ouders
grootouders
overgrootouders
.
Ze staalt kleurloos en ingehouden
neemt me mee naar de andere zijde
van ons eigen melkwegstelsel
.
Ze beweegt in cirkels en spiralen
speelt over de zielen van dolfijnen en orka’s
weldra fluisteren gezangen stilte
.
We dansen bezinnen zonder zin of taal
helemaal verbonden in een minuut of wat
vol niet in woorden te vatten verhalen
.
We zijn in spiralen
.
zacht daalt dauw neder
in een dor hongerige ziel
.
zacht knielt zij
buigt voorover
naar dat kwetsbaar kind
.
ze windt het in doeken
drukt het aan haar hart
verwart schreeuwt het
.
zoveel pijn
maaghonger
huidhonger
.
ze legt het aan haar borst
de dorst wordt gestilt
harten kloppen tezamen
.
levensritme
ademritme
verbinden zich
.
(foto: Ijsland, Hekla)
Regen tegen alle ramen
opspattend
bezatten korrels zand
de rafelranden bij ramen
kramen onzin uit de lucht
over weeë vetzucht
de klei gedijt wederom
.
kom lieve mensenkind
zing in een lint en beziel
verbonden met je hart
verwar welzijn en welvaart niet
weet dat klein geluk
.
een klein stil moment
gelijk een zandkorrel
door je vingers glijdt.
.
.
.Zing lief kind
… zing lieve man
….. zing lieve vrouw
………. samen ……….
.
Je was verbolgen
eindeloos ontzet
dat ik had ingezet
op delen van mijn verhalen
overleven en over leven
.
Je was ontzet over woorden
die bij jou een diepe snaar raakten
die ik had aangeraakt
.
je depressionisme verwoord
op zo een wijze
.
dat het ongehoord
was in jou ogen
voor jouw oren
.
(zonder dat ik het wist en mocht weten)
.
alles wat ik zei of deed
rondom mijn boek
gedichten en muze
was onverdraaglijk na die zondag
Gluren bij de Buren
.
Het moest DOOD.
Ik moest dood
minimaal de levenslust.
.
Je benoemde het als ongepast
omdat ik voorlas over levensangst en vreugde
.
waar de liefde je raakte
kromp je ineen
alleen ik wist niet
dat ik zoveel pijn raakte
als ik liefde door de ruimte danste
.
Ondanks en dankzij alle pijn
die samen het leven op Aarde
betekenen
.
.
.
Niets verandert zomaar
het gevaar van spelen is dat delen
in het protocol verboden blijkt
.
.
niets verandert zomaar
het geluk ligt in het spontaan speelse
dat onvoorspelbaar lijkt te zijn
.
.
Moderne menshouderij
.
.
Leercassettes voor de OR
tien jaar geleden
.
ondernemingen en menshouderij
toen vrij confronterend
.
en herkenbaar
.
leerplicht als voorbereiding
op eenzijdig bewustzijn
.
de pijn van slavernij uit ons
gespiegeld in het voetvolk
.
temidden van het normaal
en het dogma van gelijk(heid)
.
zelden heb ik spijt
van de leerweg uit werk en leven
.
ergens ben ik gepijnigd
en tegelijkertijd mijzelf gebleven
.
.
.
Zoveel diversiteit in sferen
werkzaamheden
dat het lang en kortgeleden
inzicht heeft geboden die node
mag bestaan
in vrijheid gaan
.
De voorouders ze roepen
van ver, dichtbij
en in ons bloed
.
hun DNA en geheugen
is voluit gevangen
in ons eigen wezen
.
hun geheimen zwerven
door de dromen van
de kinderen van hun kinderen
.
zoekend naar (h)erkenning
Waarschuwend voor om
het even welk gevaar zich
.
vanuit de hemel gezien
voor onze voeten ligt …
en wij, horen wij, zien wij, verstaan wij?
.
.
Vlieg hoog en lief mij Vrouwe
zo ik jou bemin om je schoonheid
de scheppingskracht waarvan
de bloemen en bijen mij voeden
.
naar lichaam en ziel en meer nog
neem me mee naar grote hoogte
werelden aaneen geregen vol
melkwegen en sterrenwolken
.
wezens bevolken ademend de
ogenschijnlijke leegte vol leven
vanuit de Aarde en ons brein
gezien
.
buiten het hersengebied ziet
een ander oog, hoe wij bedrogen
de liefde zoeken hen bezingen
Vlieg hoog en lief ons Vrouwe
.
.
