Verbonden met hemel en aarde

evenaarde de elfenkoningin een

verdwaasd moment met haar lach

.

ze zong en zilverdrupte regenstralen

van boven naar beneden en weerom

een ekster klom de toren in

.

het begin van gekras en geroddel

broddel werkjes uitgehaald en opnieuw

opgezet stralen kleurrijk toe

.

moe van alle mensen en breuken

besloot ze beuken te versieren met slangen

die licht geven in de diepe nacht

…

wordt vervolgd