waar ik gisteren over schreef

gesteund door en in herkenning

.

warm achter glas

in de zon

koffie en lunch

de kunst van leven

overgeven en vechten

de stier die zich vastzet

en weer loskomt

en vliegt op de vleugels

.

van de wind

.

het kind dat geraakt

de woorden kraakt

een moeder die troost

haar kroost bij kikker

in de vijver legt.

.

Je hoeft niet

te begrijpen

als je maar weet

dat geheel en al

het leven je draagt

doordraaft in pijn

het alleen zijn

als beu

en blauw

…

.