Een dag samen met de tranen
levenslichten en vergezichten
slapende engelenwezens tegen
een schoon geveegde stoeprand
Een dag samen met de tranen
levenslichten en vergezichten
slapende engelenwezens tegen
een schoon geveegde stoeprand
als je in het licht
van een dichter
naderbij komt
vrij van de beperking
van een contract
slechts vrij mens
er is geen contract
tussen mensen
wel tussen onmensen
die ons de grenzen
van leven en beleven
blijft geven
Ze fluistert ons haar woorden
vol pijn, het venijn komt boven
we beroven haar, denken wij
ze staat zij aan zij, met de Vrouwe
Ze bonkt en beukt tegen de macht
haar kracht als explosie en verkracht
door wezens die het leven hier
als kwartiermakers manipuleren
we leren woorden op school
in de kerk en op tv
telefoons werken ook mee
een en een is meer dan twee
Ze fluistert ons haar woorden
vol verlangen en vergeving
omgeeft ons met haar liefde
zij strijdt zij aan zij met Leven.
Zij die weet
nimmer vergeet
de pijn neemt
ramen zeemt
beklad met laster
zij die weet
nimmer vergeet
alles doorleeft
en teruggeeft
aan de eindigheid
Vlieg
draag
vraag
liefde
vrede
dromen
wandel in de stilte
adem de restanten lucht
draag mij op voeten
open mijn hart
warm mijn ziel
Waar oorlogsvluchtelingen
van vijftien jaar geleden
het heden weten te duiden
Waar mensen
elkaar in de armen
erbarmen en licht
het vergezicht nog duister
luister naar de wind
het kind rilt
wijs mij wegen
tegenover het minste
in het meeste
een kind dat in het zijn
zoveel pijn ervaart omdat
haar vragen uitdagen
de straf een klap is
en iedereen het aankijkt
waar zuiver weten
tegen haren instrijkt
geloofssystemen ingegoten
de groten slijpen nauwgezet
ingebed in slavernij
de hoeken van de aarde
een leven op de tocht
hier zoeken wij om de bocht
een stapelbed
het getekende leven
omgeven door tranen
Je kunt nog zoveel lezen
alle kanten van waarheden
onderzoeken
je hebt het zelden helemaal
veel mensen kunnen dit niet
willen dit niet want het is
vermorzelend, waanzinnig, ongelooflijk
en toch geloof ik verhalen
van vrouwen die uit kelders
zijn gevlucht
vermorzelend als alles wat je hebt geleerd
ook nog andere kanten kent
massa-hypnose, waarbij een open gespek
zeldzaam wordt.
waar recht en gerechtigheid stokt
een kind schreeuwt om leven
zuivere verbanden en verbindingen
zingen en dansen doorheen tijd en ruimte
een fata morgana
droom voor morgen
waar een offer
stoffer door stof haalt
bepalen sneeuwklokjes
rondom een laagje sneeuw
Hoe ver?
Waar gaan we heen?
Alleen met de werkers
in de straat.
Overvloed aan liefde
van het leven zelf
een elf danst op de knoppen
van een schijnbaar dode
wintertak
als wegen splitsen
pijn groter is dan liefde
als van mening verschillen
een doodzonde wordt
dan vallen relaties uiteen
en verschuiven gebeden
als wegen samenkomen
liefde pijn overwint
dan kan verschil van mening
gewoon bestaan
Als de waarheid te zwaar is
om te dragen
de leugen te comfortabel is
om te laten
als alles altijd anders is
dan het lijkt
omdat de leugen het schild
waarheid een vijand is …
van een gewoonte …
Wat voor de een licht is en
voor de ander duister is
dan nog zijn daar de waarden
Goed – kwaad – duivels
waar wandelen
zinnen verzet
wordt alles ingezet
om de genoegens
te behouden
en vergroten
ons Oude Dorp
op woensdagmorgen
een ontmoeting
met ondernemers
onze burgemeester
een gesprek van mens tot mens
over de grens tussen beeldscherm
en levende contacten
het gemis hiervan
we blijven doorgaan
staan stil en gaan door
voor altijd mens
met een kloppend hart
als een zachte adem
mij het leven beneemt
een zweem van zweet
de inspiratie vergeet
als een huid wil vervellen
geboortepijn als azijn
over de dorre aarde vloeit
als een zachte adem
fluisterwoorden inspreekt
de doodsstrijd verbreekt
… … … … …
Het net verstrakt zich
om een grote zwarte vis
vergewis duister
van een handje liefdes licht
gezicht naar zon en hemel
Beweeg in weer en wind
ergens begint het einde
later spelen wij en zijnde
in het midden
spitten wij de aarde
om in veen vol veren
Kogelvrij mesvest
een wandeling
twee vrouwen
in het bos
veiligheid en humor
hoe beschermen wij
elkaar
zomaar
zonneklaar
in winterkoude
daar in het wild
ik heb een mes
zij een kogelvrij mesvest
(met mijn zakmes
kom ik echt niet
door haar jas heen)
we spelen verder …
vinden hutten
stutten de middag
met een lach
en traan
open mijn ogen
streel mijn koude handen nu
de winter toeslaat
tien dagen diepe duisternis
buiten tijd en ruimte om
als je zacht de adem
van de wind en ijskleuren
over en in de tuin
inademt
als troost voor tranen
laat het leven spreken
in de pijn van
afgescheiden zijn
als je heet de tranen
van een hokjesgeest
en dagelijkse protocollen
tot in het diepste begin
als het einde van de mens
nadert, ingekaderd
door een zwarte waanzin
die muren om het leven zet
zodat de het net verstikt
als mens wil ik leven
als vrouw wil ik zijn
de pijn neem ik voor lief
afgescheiden van contact
verstrakt de pijn en knapt
tot de tuin mij troost
geef me licht en liefde
draag me in je armen
lief leven
cultuur in een zuur klimaat
in gesprekken praat men over
niet geoormerkte staatssteun
traag leunen wij achterover
het lover ingetrokken
de winter over het dorp
cultuur in een zuur klimaat
waar alles ter discussie staat
in gesprek met inspiratie
legitimatie is een akkoord
dat bij regenten hoort
creativiteit kent rang noch tijd
verblijdt keren wij in …
om buitenom tot binnenin
het levenslied te komen
waar dromen mogen stromen
Heel mij
droog mijn haar
en schrale handen
dans om
de boom van hoop
op blote voeten
Het doet pijn
om hier stil
en alleen
op het plein te zijn
geen stromend water
kinderen niet naar school
geen winkels en mensen
het doet pijn
om hier stil
en statig
op het plein te zijn
de stilte dreunt door
alles lijkt gestokt
zon over schaduw
in de luwte
van een overheid
vlieg hoger vandaag
dan de diepste duisternis
wegen openen
zich in een traag ontvouwen
tot een stralende bloemkroon
Waar de armen
van het leven
omgeven
door Sophia
weven we Bewust-Zijn
doorheen de pijn
van afgesneden zijn
Witte veren
zwarte veren
we leren traag
in mijn maag
angst en twijfel
hoop op meer
hoe dieper de put
hoe mooier het leven
hierna
ruim tien jaar
terug ging jij
lieve Adriaan
vandaag
kreeg ik je levensboek
van de Merwebolder
zo komt alles samen
vallen stukjes verleden
in warme aarde
zo jij
voor mij
meer dan een oom
droom maar zacht
aan de andere zijde
en houd de wacht
Waar Jaguar door wouden sluipt
kousenvoeten op mos en wortels
waar Adelaar door winden zweeft
op thermiek en zonlicht drijft
samen reizen wij door getijden
en werelden vanuit een diep verlangen
naar heelheid en vrede
liefdevol en helder
Lieve minister
van VWS
nooit verder gekomen
dan meester van kinderen
meent nu het medisch orakel
van een groots wereldspektakel
te zijn, jij mooi coco-beest
The Great Reset van Klaus
zeer wel aan jou besteed
het heet interessant
een land
toekomst
in nood
aarde kleurt rood
Waar de gevederde slang
achter het behang geplakt
een kind snakt naar adem
ik krijg geen zuurstof
mijn bloed is verlijmd
de ziel verslonden in A-I
…
waar de Jaguar het geweten
aanjaagt en vraagt om ons leven
door te geven en te laten
we praten over GMO, maar óó
dat is de dood
van alle leven
wij vrouwen weven het leven
nu nog in onze baarmoeder
het liefdevolle scheppen een broeder
samen de hoeder …
…
Waar mijn stok en staf
mij geleiden verblijden zij
zich in leed vermaak
begrijpen de agenda
uit hypnose in blindheid
waar mijn stok en staf
mij geleiden verblijden zij
zich om de oorlog
verdeel en heers werkt altijd
tot de tijd echt voorbij is …
draag me lieve aarde
Foto: Mark Werkman
Innerlijk kind
bewaar het leven diep in
en buitenom het gevaar
van vijandelijke invasies
draag me Maria Magdalena
waar Jezus zonder weerga
zijn eigen woorden spreekt
zonder bleek van de macht
in mij wacht
een kind
dat spelen
eindeloos
fijn vindt
In de dagen die komen en gaan
bestaan we bij de gratie van de goden
doden tijden en minuten
gieten water uit gouden bronnen
over de landen van weleer
foto via fb, maker onbekend
Vrouwen voor recht en
liefde staan op vangen licht
in open armen
Het gaat maar door
de misdaden tegen de mensheid
zoveel geliefden willen het niet zien
kunnen het niet bevatten
willen niet leven in bedrog
en is het niet zo dat juist het wegkijken
zorgt voor eindeloos veel lijken …
Kijk
naar de ware bewegingen achter de woorden
en meer nog de daden
van de (af)goden, die je blind volgt
om niet zelf te hoeven doorleven
wat het overgebleven leven
je zegt
de rouw te doorstaan
en dan in liefde voor het leven
voort te gaan …
Water vuur en wind vinden
een trage weg door stomende magna
wacht maar
kom en ervaar
de warme armen
van Sophia Amor
Zie je de sterren
aan de grijze hemelen
voorbij zijn winden
zacht ademen engelen
het verlangend levenslied
Dans met mij in het bos
kabouters en engelen
rondom grasvoeten
waar dood en leven
vechten om (on)gelijkheid
is er tijd voor jou
Waar stromen samenkomen
in eindeloze dromen vol geweld
waar achter de spiegel vrede wacht
gebracht door een samenstand aan de hemel
we weten het wel en zien het nog niet
Vrede en alle Goeds …
gemene zin loopt de kranten binnen
zowel de legale als illegale bronnen
spinnen garen bij een niet te beginnen
einde, dat reeds is begonnen …
De dagen stormen in weer en wind
razend, woedend, vloekend voorbij …
mijn hart gesloten mag weer open
zoek stapstenen om dankbaarheid
in de pas te laten lopen
met mijn dagelijkse leef-tijd …
Stroom in mijn woorden
lieve zachte groene wind
vul mijn hart met licht
jij Sophia Amor
stralend de kinderen in het veld
vrij en blij spelend met de wind
in hun haren
waai mij met de wind
die zachte druppels
deze morgendauw
op een maagdelijk
groen grasveld
dans met mijn haren
fluister de wijze woorden
in mijn hongerende oren …
in het samen dragen
vragen wij het stille
een wil om te vormen
wormen in binnenaarde
ruimen oude resten op
onzichtbaar en onaanraakbaar
leven ze veelal ondergronds
in het samen leven
vragen wij in stilte
een godin om haar schepping
te hervormen naar dat
wat ooit de bedoeling was
mens onder de mens
bezield
van harte
levend …
laat me het roze licht zien
misschien een handje vrijheid
uit harten geboren
verloren verstand in het hoofd
belooft ons zwarte dagen, vragen
wij om liefde en bezieling
…
…
…
leven wij naar de wetten van het universum
psychocratie voorbij?
Sophia staat verder weg
en toch ook nog voor mij
…
…
…
als je je verwondert
Esmeralda Vork- de Jong
O lieve vrouwe
Sophia, je straalt
zendt je licht
laat de chaos
voelbaar zijn
opgevangen door
liefdevolle armen
schaduwrijk licht
vergezichten
in en uit het midden
te midden van de wanhoop
gloeit de laatste kaars
ik doop mijn handen
in lavendelolie
omarm me met de regen
die tegen de ramen slaat
in gesprek met het leven
donkere dagen in alle lagen
van ons mens zijn
verwarm ons met de zon die
als vijfde arm Aquarius
verwelkomt, ter heling
van een zwaar vermoeide aarde
lamgeslagen mensen groeien in
velden licht van Sophia …
Spreek me zacht en zuiver toe
fluister woorden in mijn oren
laat me het geheim maar horen
uur na uur na uur
Ik tuur naar het winterlicht
gezicht geheven omgeven
door een zachte gloed
van een zonnestorm
Kom tot mij
ouderen
wijzen
de uil in de boom
ik droom vrede
neem me mee
naar de dag van morgen
waar lijnen buigen
laat me zien
waar de tien
geboden
elf is
Waar welzijn
en welbevinden
kind van de rekening lijkt
blijkt de kracht
van een kloppend hart
sterker dan welk
beleidsplan
dan ook …
een uil in de boom
een hele familie
zonder grenzen
bemensen de bomen
rond de Kooikersplas
mensen staan en genieten
we zien het wonder
de schoonheid
van opstaande oren
indringende blikken
rond de Kooikersplas
Vang mij
als ik in de droomvlucht
meters omlaag val
Vang mij
als ik in een nachtmerrie
ontwaak, dag aan dag, aan dag
Laat mij de geest
horen
die de ware aard
van mensen
boven chips
nano, vreemd dna
en computers stelt …
Waarheid
gegrond
in psychocratie
en grootsheidswaan
waarheid
waanzin
gecontroleerde waarheid
vanuit satanistisch perspectief
zonder begin
een duister eind
—
De Jaguar brult
eist integriteit
Wijsheid
engelen van licht
vul het uitzicht
van vandaag
n.a.v.
Koffie geurt
bij de restanten
van een oude
kern
Van verre
de geur
en lach van de heren
bij Teus
die op zaterdag
de koffiefiets
uit het niets
om iets
warms
te genieten
placeren
mensen van stand
ze draagt haar wijsheid
diep van binnen
tussen alle stappen
en verkrachting
door
hoor haar roep
stil het verlangen
hang het kruis
rechtop
lief leven
laat het zuiver zijn
Syliva Reijbroek
Roep de liefde
vraag de engelen
bezield leven
omgeven door
nevel en zachte
handen
tederheid
handen raken
maken heel
wat brak
in pijn
verdeeldheid
vergeelde foto’s
van een tijd waar spelen
en menselijkheid
mocht bestaan
nee tegen transhumanisme
terrorisme en fascisme
ja tegen bezieling
leven met hart
en ziel
draag me grote moeder
voed me sterke vader
nader mijn geboorterecht
gegeven
een stenig kronkelpad
omhoog en omlaag
draag een rugzak pijn en liefde
overal
De chaotische speeltuin
die het leven op aarde
in de Matrix is …
de mooie kleuren die meisjes
inzetten om droomplaatjes
zonder praten in te vullen
de golven en spiralen
herhalen zich
eindeloos
Laat het recht
zich uitspreken
tot eer
van de ware mens
ongekend de ziel
die ruimte zoekt
en vindt
in stilte
Het kan niet waar zijn
deze pijn snijdt door mijn ziel
mijn dag beviel
en een duister helhol
Ik hou vol en geniet
wat het in de natuur
om jij heen
aan schoonheid ziet
https://www.fda.gov/media/143557/download
ik offer mij op
en zet mijzelf uit
hervind mij later
een praten in gesprek
een vogelbek
opengesperd
water en vuur
en dure levenslessen
alles is anders
dan ooit gedacht
daarbuiten wacht
de vrede
lief de dagen vol licht
met regen en wind gevuld
geduld
een nacht vol tranen
om kinderen vermoord
door experimenten
met vaccins
gedwongen tot zwijgen
verblijven wij in stilte
tot de dood
het recht weerspreekt
So you
so we
So all
so you
Stand up
call your nature
be aware
off everything
de transformatie
sensatie
die verstild
in alle chaos
de dagen korten
laat alles gaan
wat niet meer dienstbaar
is
kan zijn
jij koning(in)
over je eigen leven
omgeven door liefde
raak me met puur zoet bitter
een gang maakt zijn opwachting
bij het overleg dat uitleg voorbij
het woord vrij laat en mensen
voor procedures en wetten
in weten serieus neemt
mensen willen leven
verbinden
spelen en genieten
we gieten angst uit de pot
en vullen de kopjes
met koffie en thee
nemen een gang mee …
en maken zo samen
een bruisend Houten
Een beeld
zegt soms meer
dan het mindere
Bijbels en hels
dezelfde waarheid
ze windt haar lichaam
om de ronding van een cel
in het niets ontstaat iets
ze draag haar tafelen
van wijsheid naar een plaats
waar het hoofd het verliest
tot de wind waait
de film voluit draait
en ze stiekem
haar eigen dromen zoekt
sint met zijn grote
wonderboek op een rood schoot
vraagt spelende piet
of hij de kinderen ziet
het is stil in de straten
hé lieve
foto: Wim Vleeskens, project: Volg je Wolk van Marijn te Kolsté
zie je me niet
voel me maar
dat ene gebaar
zomaar
die hand
op mijn rug
vlug en warm
hé lieve
hoor je me niet
als ik stil
van binnen huil
woorden
verdoven
dan die hand
op mijn onderrug
troostend
hé lieve
kom dans
met mij
vier de dag
het mag
daar wij zijn
Een jongen van zes
die bij alles anders
is dan de lijnen vragen
hij vraagt niet veel
als ik mijn ruimte deel
behalve alles
over de stenen
op mijn altaar en
daarnaast
kom zie het duister
onder ogen
kom hiermee het bedrog
en de tranen tegemoet
wie zoet is krijgt lekkers
wie stout is de roe
sluit je oogjes toe en zwijg
dan krijg je nog een broodje
zo wordt je door het duister
bij het ootje genomen
kom ziet het duister
onder ogen
roep het licht en hef
je gezicht naar de hemel
de hel overwin je niet
met met haat
het is het doorleven van de angst
opdat liefde weer kan groeien
mensen ondersteunen in het zelf
als koning(in) van jouw leven …
Sta mij bij
waai mij vrij
Op de berg
een vergezicht
licht schijnt
de vrouwe straalt
een kind drinkt
helder water
Duizenden draken vliegen
door de wereld
in vol ornaat
duellerend en jonglerend
met toeval
dat geen
uit de lucht gevallen
voorval is
het complot
is te zot voor woorden
we horen het
als we anders luisteren
we zien het
als we anders kijken
dan geleerd op school, thuis, in de kerk
het hart
dat de wijsheid
uit levenslicht
herstelt …
het hart
dat de liefde
weer leert kennen
bloeit open
Licht door het centrum
van het bloedlichaam
een cirkel en spiraal
helemaal getekend
naar de spiegel van de schepper
Creatiekracht en zielenzalf
een gewelf dat schept en heelt
gedeelde nieuwe wetenschap
die de kranten niet meer haalt
Licht op ons lichaam
buiten macht en verkrachting om
Hou van het leven
de Goddelijke inspiratie
een sensatie tintelt
blijdschap omarmt het innerlijk kind
(Geïnspireerd op het werk van deze persoon, niet persé dit interview)
Ik zie ze nauwelijks tot niet
de najaar en winterrijke figuren
een groot melancholisch verdriet
beweegt zich uit het vallend blad
op het Rond is het winkelen
beperkt, ook in Het Dorp, de worp gemist
warme chocolade en koek
lijken een gevallen fotoboek
de muziek en bewegingen met snoep
deed het altijd lacherig goed
ik ontmoet slechts maskerades
onderweg over de pleinen waar rijen
verdwijnen achter gesloten deuren
ja, kom nou toch
dit kan niet waar zijn
Corona als
optie verhandeling
om een handeling
van controle
en oorlog met biowapens
en infomatie
bot te vieren
we versieren de kerstboom
stromen versnellen
we vertellen verhalen
mensenrechten
en Neurenbergcodes
aan de kant geschoven
gelijk eeuwen
worden wij mensen
uitverkocht
aan onze (r)overheden
Het mes snijdt
aan vele kanten
randen vallen
uiteen
Lieve
luister
hoor
Daar waar we wandelen
spelen met de kinderen
langs het water
de bloemen groeien
bloeien in geel en groen
rijke waterstromen
voeten bloot op de aarde
gewassen in het water
dat door de landen stroomt
kinderen pompen water op
spelen en bouwen kastelen
dromen en delen de muziek
van het land met de kikkers
en de wind
een vogel vindt plaats in het riet
je hoort ze wel en ziet ze niet
Aan de tafel een familie
met een broodje en wat thee
Geniet je mee?
N.a.v. Herinrichting watersysteem Heemstede
De denker voelt
wacht af
staat paf
bij de werking van de stof
met verf na een motregen nacht
in de buitenlucht
een schilderij in wording
verwordt tot een prachtig
perspectief
zo lief ik het leven
vol spel en zijn
met dat wat is
De denker voelt
kijkt en
luistert
Droomtijden
dragen verder
wijder
meer uit minder
Hoop op vrede
zuivere bronnen
nu het water nog zeer vervuild is
de levens meer dan ooit verzuild
strijd tussen licht en donker
samen vormen ze een dans
een kans tot groei
ik hoop en bid dat tijden snel keren
dat we mogen leren dat de schepping
geen ingrijpen van macht en geld vraagt
zich gedraagt naar pure natuur
Vlieg lieve
droom traag
op de golven
van de wind
vang vuur en vier
voluit de veranderingen
in de leringen
van het leven
Vlieg lieve
droom snel
op de golven
van de wind
in de diepte
van een beeld
tekeningen
in een ei
vol honing calciet
verliet zij haar verborgen
grot
groot wordt het
traag stapt zij
mij komt zij
tegemoet
in een vertrekken
naar de nacht
.
adem mij open
reik je wonderen aan
engel van het licht
Dag lieve schrijvers
ik ben vanaf morgen
weg van deze pagina
mijn weg op facebook
is aan het doodlopen …
op Telegram
ga ik verder
de groep zal zich moeten schrijven
uitnodiging volgt …
duister
wil geen licht
daarbinnen
het gezicht
geblakerd
geslagen
verminkt
gemarteld
baby-offers
vrouwen verminking
jongetjes verkracht
en afgehakte
lichaamsdelen
nog dagelijks
buiten ons gezicht om
een onherkenbaar
gemaakt ritueel
waar ze iedereen
deel van willen
laten zijn
de pijn
van eeuwen
zo bijbels …
…
…
.
zwijg
gehersenspoeld
onbedoeld
geschilderd …
Sylvia Reijbroek
ze danst
speelt
leest
schrijft
tekent
ze schept
baart
vergaart
verhalen
in alle talen
mag ik je
danken
voor het leven
het scheppen
mag ik je vragen
de haat van mannen
die liefde misten
te vergeven
wel te stoppen
in hun dodelijke
verkrachtingsdaad
normaal
normaal
denken we na
over uitstapjes in het weekje
tussen kerst en oud en nieuw
dromen we over reizen
voor de zomer
nu is het leeg
zo leeg
o, die verzekering
om altijd onderweg
naar binnen en buiten
Nederland
we doen hem even
van de hand
…
…
…
tot over de C-tijd
dat we weer
kunnen en mogen
als het ooit …
ooit …
ooit …
lieve schepper
vader en moeder God
geef gerechtigheid
zoals het ooit
bedoeld is .
https://www.houtensnieuws.nl/lokaal/kunst/376249/website-dorpsdichters-houten-gelanceerd