reinig mijn hu
schilderij: Olivia O’Keeffe
kom vrouwe zie de pijn
van de mensenkinderen
die op drift geslagen zijn
kom heer van de zon
zegen de grote Moeder
wees hoeder van liefde
reinig ons huis
van binnen en buiten
thuis in materie
gevuld met mysterie die
mooie dageraad
weg der wegen
cirkelt
in spiralen
om de berg
een dwerg
met een hark
rent het park
rond, grond laat
sporen van vet
uit klei
na aan paden
die naden
dichten
Vlieg je mee
zing dan maar
jij kind
ook vogels
en die wind
wolken
ze bewegen
spreken toe
leggen
de lente
voor ons neer
zo maar
Beweeg met me mee
draad na draad
staat op de kaart
het patroon beweegt
gewoon mee met mijn hand
een onbekend land
opent zich in tijdperken
die alles beperken
en nieuwe tijden
aanzeggen
beweeg met me mee
draad na draad
op het getouw
trouw aan het Leven
de Wet, de Liefde
het eeuwige Licht
wilg in willoosheid
gevangen in lente sneeuw
eeuwige waanzin
Voorbij mijn leeftijd
vergooien we de tijd
met luisteren naar opdrachten
van onze meesters en heersers
vergeten zijn wij
de lange weg
tussen hoofd en hart
Wij is de gemiddelde mens
zelfs de wens tot verbinden
lijkt de draak te verslinden
in eindeloze honger
naar adrenaline
de benzine van dat zijn
…
…
…
Sneeuw daagt ons uit
dragende lentebloemen
in witte vlokken
benemen de adem
in snijdende wind
en ongekende schoonheid
foto: René vd Brandt
dubbel vuur
dubbel water
verbonden
met aarde en lucht
diep van binnen zucht
ik onder de zuivere schoonheid
van wit bedekte bloemen
we schuiven een kop thee
op het nachtkastje
en verwarmen het koude lijf
buiten kijf
het klein genoegen
is om te zoenen
intussen missen we de steun
van nabije geliefden die toekijken
uit een grijze hemel
Twee triangels en stokjes
een babydeken van toen
ik klein was
een lapje patchworkstof
met danseressen
worden een hoesje
mee-neem-tasje
voor het kindertrauma
één volwassen compensatie
vier het leven
zet jouw toon
voor deze lente.
open handen
geheven naar
een grijze
hemel
tellen wij wit
gelijk ijssneeuw
dat neerdaalt
op mij
balans keer weert
waar man en vrouw
herinneren
wat heilig
was
en
is
wind raast
blaast weg
omver
storm raast
wolken langs zonnen
en zon straalt
duister van ons
duister
afwezigheid van licht
het uitzicht
verandert
per tel
let wel
het is Pasen
er sneeuwt hagel
adem mij open
geef mij ruimte
een steen rolt weg
graven geopend
we lopen door tuinen
tuimelen in gaten
praten eindeloos
de hemel koos rozen
met scherpe doornen
een rozentuin is ons niet beloofd
geloof in het hoofd
is een fiets zonder banden
leef vanuit een kloppend hard
word een zingende troubadour
het duister
komt aan
het licht
stenen rollen
trollen overal
soldaten
marcheren
jongleren
met geweren
het duister
komt aan
het licht
traag bewegen
de vrouwen en vouwen
de dageraad open
als hij in het graf ligt
zijn gezicht en lijf
in doeken gewikkeld
Jozef en Jezus
als razende gezellen
vertellen en zwijgen
we verblijven in
het midden uit niets
als iets geboren
is
zal het ooit sterven
we erven het leven
omgeven door wijsheid
kennis, misbruik en kruiken
vol oude en nieuwe wijn
dag van het autisme
een specialisme
in een anders werkend brein
het zou een ziekte zijn
met medicatie te onderdrukken
echt ik val in duizend stukken
uit elkaar
spelletjes om gewin
dat begin van eindeloosheid is
is wat hij zo mist
sterren en strepen verbleken
voor zijn ogen als leugen en bedrog
de trog hebben gevuld
dag het het autisme
een specialisme
in zingeving en geduld
voor de mensen om je heen
wat is er goed aan sterven
afdoen van je oude huid?
wat is er fout aan sterven
afdoen van je zieke geest?
een steen in het water
duizenden ringen later
een antwoord en ongehoorde
bazuin …
in de tuin bloeien de Maria’s
van Magdalena
schoonheid die zijn weerga
niet kent
al is de leugen
nog zo snel
de Judas
en zijn penningen
hoe een spiegel
voor het leven
van alle dag
heden ten dage
ontwaak lief
mensenkind <jij>
staak niets
belicht het duister
luister naar de vogels
en de wind
kijk naar het water
voel de aarde
onder je voeten
boeten zul je als je wit wast
het past niet in het denken
we schenken rode wijn
laat de wind maar waaien
van 9 tot 10 bij zomerzon
we maaien de saaiheid
met kleurrijke beelden
uit het hoofd
geloofd en geprezen
de wezens die zingen
duizend blijde bijen
daar in die bloesem
Pipi geniet
een lens ziet
te gekke
stralende schoonheid
Mag ik spe
en met mijn zomerzoete
oranje rokje voeten in zacht bont
me even Pipi voelen en stoeien
met de aarde in potten met zaden?
mag ik dromen over een land vol
biodiverse vogels en vlinders
een puur gezonde leefomgeving
voor alles wat is?
hef mijn gezicht
naar het licht
dat de hemel
zo blauw straalt
vouw mijn handen
in een gebed
vraag de goden
genade
duizend wonden
heel ze God
geef ons liefde
en vrede
zuiver mij
mijn lijf
geest en ziel
blijf bij mij
adem mij open
help ons lopen
in vertrouwen
om te bouwen
liefdevol samenleven
we weven de tijd
Draag je vormen
snijd
t je wonden
langs de etter
schoon af
vier de schoonheid
voel de lente
vier je leven
voluit
Je ziel vraagt aandacht
wacht op verbinding
met de schepper Geest
genees
jezelf
Geef mij je wijsheid
laat de tijd stromen
dromen beamen
namen rondzingen
van mensen
en dieren
bomen en stenen
die liefde
en wijsheid
vertonen
bezingen
Uilenveren in een duistere kelder
een helder kaarslicht werpt schaduwen
over het in goud gebonden spreukenboek
het doek gescheurd van eeuwen werk
de kerk werpt een licht in haar duister
en luistert haar toverhanden op met opaal
helemaal verborgen voor de ogen
van de burgerlijke mensen massa …
Uilenveren in een gouden straal
van de zon bij daglicht opgevangen
haar verlangen naar verlossing
de wijsheid en liefde die vrede brengt
en het ijs
om een hart
kan smelten …
waar de Adelaar
op het nest land
haar eieren legt
de zon vangt
en warmte deelt
vleugels zweven
op de wind
tot hij de voeding vindt
voor vrouw en kind
waar de bij beeld geschreven
woorden uitgesproken
een bespeelde handpan breekt
illusies in duizenden facetten
René vd Brandt
welke een uitgesproken
woord niet kan horen
harten raken zielen
stemmen vormen trillingen
gezongen woorden
gedragen op handen
raken een snaar
die diep van binnen
beroert en wil inkleuren
De kracht van opmerkzaamheid …
de tijd van wandelen
om je heen kijken
en genieten is niet anders
dan voorheen
alleen is er meer gerichtheid
op de omgeving
de kracht van opmerkzaamheid
betekenis geven aan stenen
ze lenen zich voor oprapen
en verdelen aan de kinderen
van mijn kleine
leefomgeving welke ouders hebben
die werken en zorgen
de kracht van opmerkzaamheid
een woning met een sleutel
aan een muishanger in de deur
aanbellen
een jonge jongen
met een supergrote hond
doet verbaasd open
“Er zit een sleutel aan de buitenkant van de deur”,
angstige blik veranderd in een
voorzichtig lachje
“Bedankt!
Vervolg mijn weg en geniet
van de kleine mooie dingen
in mijn eenvoudig bestaan …
in de stille momenten
waar de opcenten zijn betaald
door het bloed van het Lam
klamme handen begeren
de levensenergie van kinderen
om hun dood te verhinderen
de jaguar sluipt met grommende tanden
door de duistere ondergrondse landen
van deze hellehonden
zacht draagt m
ijn lijf
de ziel en vraagt
haar een antwoord
op alle vragen
we dragen ons lot
tot de Goden een dot
verf op de zwarte aarde
in zwart wit gooien
een grit met nieuwe
informatie en de relatie
met het leven
omgeven door dood
bij leven
even
even
even
wij weven de draden
stikken de zelfkanten
aaneen …
Wild woman
be aware
dare …
care …
you cirkels speak
sun breaks
open
weef me mijn heilige weg
zeg met hoe te leven naar
de wetten van de liefde
die leven schept en adem
blaast …
Een aanbieding
om te spelen
daar krassen
de kralen
bepalen
werkend met kleuren
niet zeuren
gewoon doen
vernis van de buurvrouw
en toen
een boomslinger
van restanten
uit overvloed
droom mij wakke
r
weef mijn zielsweg
heel en tederzacht
binnen wacht
een buitenom
kom lieve
kom
waar licht donker heet en donker licht
waar alles een omgekeerde matrix weeft
heren en dames uit machtswellust en
bloedhonger geboren, verliezen ongehoord
veel de normen en waarden
gezien vanuit de wetten
die mensen mens maakt
de hond wraakt
het verraad
waar duister aan het licht ko
mt
een handvol leugens opsomt …
waar vuur de lente aanroept
vogels hun roep laten horen …
waar licht de dageraad tekent
betekenis geeft aan mijn dagen …
blijven vragen zich opdringen
zingen we informatie
drinken haar in …
een oma
is zonder
meer
niet minder
dan een haven
veilig
vertrouwd
zorgzaam
betrokken
een moeder kan niet gemist
oma eigenlijk ook niet
je ziet haar verjaren
gebaren worden minder
afscheid sluipt je leven in
oma is ook jouw begin …
Schilderij: Olivia O’Keeffe
spreek je uit
laat je niet in
noch uitluiden
een failliet
crimineel systeem
in leem gegoten …
ik dans
voel, spreek
op de tast
in het duister
zie moeder jaguar
ervaar haar roep
In de diepte de groep
rond Inanna
haar adem
beneemt
het recht
slechts
hoop
en liefde
dans
dans
dans
zing
zing
zing
bemin
bemin
bemin
Stroom en houd vast
laat de last los
adem mij open
we wandelen en lopen
in opmaat
naar dat wat
vaststaat
De overv
loed
doet het goed
in het minderen
uit meer
leer dagelijks de maagdelijke
momenten als krenten uit
de pap te halen …
De overvloed
een restje moed
en de kinderen
spelen
we delen de stenen gevonden
monden worden gevoed
harten licht gevuld
in alle zachtheid
verwacht zij
stilte
waar hoeken van hemel en aarde
hun diep bewaarde geheimen ver
weg verborgen hebben …
waar de hemelen zingen en tonen
verzoeken hun trillingen ter heling
aan te wenden voor dat …
Kunstwerk: Anja Tekelenburg
pijn en onvermogen heeft tot diep
zwarte ontzieling geleid
het is tijd voor heling …
N.a.v. een lezing van Jan Storms
Schilderij: Olivia O’Keeffe
kunstwerk: Anja Tekelenburg
waar aarde en zon
een balkon schept
voor de vrouwendagen
kragen opgezet
in weer en wind
in de tekening
bevindt zich een sprookje …
het duveltje met zijn pookje
plaagt de onwetenden
tekent met pret de kleur
en geur in ‘t geheim
waar het zondagslicht
een traag gezicht toont
woont de dankbaarheid
in een kleinigheidje
over een tijd is het eitje
geborgen in morgen uit
gisteren, waar tijden
verglijden en eeuwig
in beweging zijn
De man 
van de wereldwinkel
de centrale winkeliersvereniging
raadslid voor het CDA
betrokken mens
met gouden hart
“Hoe is het met je
hij keek me aan
zag de traan
mag ik een knuffel
en jij deed het
zonder meer
voor minder ging hij niet”.
De laatste keer dat ik hem zag
zag hij mij al niet meer
deze keer schrok ik …
zo ziek zijn uitstraling
zo nabij de dood
dankbaarheid voor alles
wat hij bracht
nu wacht hem rust en vrede …
te snel
vooruit
agenda’s en complotten
die alles vernietigen
omdat zij hun verlies
niet kunnen nemen
macht en onderdrukking
niet kunnen laten
…
heel traag
achteruit
om de klokken terug
gelijk te zetten
op het leven
en de liefde
…
Kunstenaar: Анжела Расулова
De boom
ze is
staat
vangt wind
en transformeert
CO2 naar O2
en omgekeerd
ik heb geleerd
te luisteren
maar jaar fluisteringen
we zingen
liederen
van verlangen
Jouw potentie
mijn talenten
samen nemen wij
een handvol lentegeluk
vrijdag, Freya
Kom laten we spelen
en ons geluk delen
waar een woeste wind
zijn degens kruist met dat
wat niet gezien is
is het fris, zoetzuur en guur
zijn hard gebeten appel
Wie gaat de draken verslaan
die in vol ornaat
opstaan en doorslaan
in MK-ultra overdaad
Eén wijze vrouw staat op
een enkele man keert zijn gezicht
weerlicht met het zwaard
dat in het vuur staart
van het vuurspuwende wezen
vrezen heeft geen pas
zorgvuldig richten en verlichten
met de daadkracht …
… voor nu …
zacht komt zij tot mij
het is niet vrij
de aanval op de ziel
valt en viel duizend maal
helemaal over de ruimte
waar levende wezens
hun ziel laten stralen
zacht komt hij tot ons
het is de opkomst
van het zuivere dat morgen
de vrede zal waarborgen
de weg te gaan
samen zullen we opstaan
doorgaan
voortgaan
slaan ons
door het woud
houden de bijl in onze handen
als we in het goede landen
daar bij de bom
en
omgeven door nevel
wrevel overal
ooit zal het licht
haar gezicht
ten volle laten zien
misschien morgen?
—————-
daar bij de plas
droom ik over leven
omgeven door armen
van de treurwilg
ooit zullen wij vrij
zijn gezicht
ten volle mogen zien
misschien morgen?
Spiegel mij
de vrijheid
van een leven
omgeven
door zonne-armen
die mijn hart
en ziel
verwarmen
vier in getal
lopen en liggen
in het gras
langs de rand
van een griend
we zien de reiger
volgen bewegingen
in onze ooghoeken
zoeken met kijkers
en zien ze
ze ogen kwetsbaar
ongenaakbaar
op veilige afstand
daar aan de rand
…
…
…
Kooikersplas: Olivia O’Keeffe, foto nabewerkt in lila door mij … lees de kleurtaal
haar kleuren en geuren
dagelijks aan verandering
onderhevig, is stevig
uilen laag in haar bomen
aalsgolvers hoog bovenin
eenden en hoentjes in haar armen
de in stilte en aan spiegelingen
onderhevige beelden en gedachten
onder de treurwilg doorleeft
zij
weeft seconden door mijn leven
omgeeft mij met schoonheid
door de tijd heen
zoveel stappen rondom haar
water welke de spiegelingen
wil weerkaatsen … in lilalicht
Divinity: Oliva O’Keeffe
Oneindige
scheppingskracht
voorbij zwaartekracht
wacht op ons
beademen
de ziel zweeft vrij rond
raakt met haar deel
de grond onder voeten
we ontmoeten weerstand
verstand bevat dit niet
een gewoon oog is blind
vindt het onzin en zint
op wraak om de draak
te eren en Baäls begeren
te belonen
Er wonen monsters ondergronds
en zwemmend door de hemel
tellen luchtschepen hun aantal
en roept mensen op het al en om
te draaien …
Oneindige
scheppingskracht
landt in zwaartekracht
vraagt ons om
ja en amen
Celtic Twist: Olivia O’Keeffe
Leven naar de adem
van het door liefdesspelen
samengesmolten zaad en ei-cel concept
waar bezieling zich verbindt
en een droomverhaal begint
waar het weten sterft
en traag geleerd en omgekeerd
wederkeert
als leven zich vult met lessen
vervreemding en een kring van vragen
gedragen wordt
Wedergeboren in het moment
dat de inzichten groeien en door
hemel en aarde verbonden raken
na lange reizen op zee
Nu overgeleverd aan het zee-recht
wordt de strijd om land beslecht
in een strijd van vrede en liefde
door weten en wijsheid gevoed
gewekt door het licht van de zon
aangewakkerd door vurige passie
laat je fantasie maar gaan …
De triquetra is een Keltische knoop. Bij de Kelten staat de triquetra voor leven, dood en de wedergeboorte, alsook de drie natuurkrachten: land, lucht en zee.
transformerende wijsheden
verhalen in duizenden oertalen
hun geheim als je luistert
met hart en ziel
knielen op het zachte mos
in een oeroud cederbos, los
van de opgelegde dogma’s
weldra weer vrede
Oliva O’Keeffe
Water en vuur
in een uur
vol geluk
deze schepping:
De Celtische knoop
kijk om mij heen
zie duizend stenen
hoog opgeheven
omgeven door mensen
op zoek naar hun
oerkracht
in het midden wacht
de centrumsteen
voorbode van de Obelisk
zachter en heiliger
tijden golven
duizenden duizelingwekkende
cirkels door universa
en langs zwarte gaten
We laten het zijn
water en vuur
zien haar adem
zijn lichtkracht
van de scheppende
geest
ooit is het goed geweest
zal het ooit weer zijn?
Olivia O’Keeffe
Zwarte huid
fuchsia jurk
feest
beest
oorlog
nog vrij
ren
ren
ren
voor het leven
vlieg
vlieg
vlieg
tegen grof geweld
Vertel me de verhalen
van het paradijs
vroeger toen de prijs
slechts liefde was
vluchten voor je leven
omgeven door geweld
verkrachting
minachting
voor alles
wat scheppingskracht
en liefde draagt …
Vlieg je vrij
de pijn voorbij
jij in mij
zij aan zij
Olivia O’Keeffe
Golven
dolfijnen
walvissen
kantelende vrouwen
vouwen zich om en in
meerminnen beginnen
met hun reis
naar een onderwater
paradijs
golven
dolfijnen
walvissen
bewoners van ooit en voor ons
mensen, die de grenzen van onder water stromen
spiegelen in maan verlichte dromen …
leven is beweging
op het ritme van maan
die de aarde omhelst
en voedt
waar zon haar kust
en de lust aanwakkert …
golven
dolfijnen
walvissen
zing Vrouwe!
zing en voel
je Thuis
op Aarde
Olivia O’Kleeffe
Vlieg je mee
boven alle
gedachten
duizenden emoties
rode littekens en
levenspijnen uit?
Vlieg je mee
gedragen door
de liefdevolle
engel-armen
van de goden
die het leven vieren?
De slang sist en slist
zijn dagen zijn geteld
donkere draken
bevochten met zwaarden
door ridders
die weten hoe …
Het licht voert ons mee
boven de vlammen der dagen
uit
naar een eindeloze ruimte
waar heling en wording
centraal het hart
raken
van generaties trauma
vouwen wij handen
breken knoppen open
we lopen in de pas
en verrassen ons
met liefdevolle
verbindingen
in de lijn
vol eeuwenoude trauma’s
heffen wij handen
naar een blauw zonnige
hemel ver boven ons
voelen de koude aarde
onder onze voeten
begroeten ons
bezielde lijf
vlucht regenwolken
zwevend langs helder blauw licht
tussen hoofd en hart
weten dat licht bewaarde
heelt de grote zwarte hel
waar inspiratie
en integriteit
een zingende zoektocht
bezweren, leren
wij van dag tot dag
vanuit de nacht
de snelwegen van het woud
ons hart houdt herinneringen
aan een zinderende tijd
waar handen elkaar raken
golvende bewegingen maken
op een maagdelijk doek
kleuren fleuren de dagen op
klanken raken zoet de ziel
zetten gedachten in beweging
tegen alle moeten in
maakt zij ons wakker
doet leven ontwaken
een stroom van liefde
en inspiratie
de sensatie
van ons leven
Vrouwe Magnolia, Maria Magdalena
zacht en ontzet
luisteren naar Argos
staat met een bos
rozen
op tafel
een mes daar
in het leven is meer
dan wij weten
vergeten rituelen
te bizar
voor woorden
waar draden paden weven
in een kleurrijke jas
of warm ondertapijt
glijden de wijsheden
door vaardige handen
wever van het leven
tijden komen en gaan
patronen stromen
in duizenden facetten
langs het kleurrijke draad
spreek me aan en praat maar
daar waar de stilte woont
is de gewoonte voorbij gegleden
gebeden in gebaren
bewaren het geheim
lief en gek
dat creatief
talent
ongebonden
schenden we gewoonten
maken van gekregen dingen
nieuwe maffe draagbare
kleding
voor de winterkoude
Je speelt God
neemt het lot
van planten
dieren
mensen
in je hand
om het leven
een soort van
naar jouw hand
te zetten het
gaat niet altijd goed
dan doe je het over
en over
je ziet geld
en kansen
als God
over de Goden
De geboden van het leven
de Goddelijke wetten
leg je naast je neer
Je hebt geld te over
onder het motto van liefdadigheid
heb je altijd gelijk
en weet je van een dollar
een miljard te maken
Lieve god en godin
laat gerechtigheid
laat het natuurlijk leven
zich herstellen
zoals de slang zich kan vervellen
laat het bewaarde oerzaad
zich openen
naar morgen
zacht dalen de druppels
lentelicht en hoop
over de zwarte aarde
die zich tooit met bloeiende bollen
en klein lentelichte gewassen
ik droom ons vrij
en naderbij
de vreugde
van het leven
Een gebroken glas
dat zopas nog bruikbaar was
geknapt en verloren voor
de oude zure wijnen
azijn drinken we
van appels om ons vege lijf
van alle wrijvingen te schonen
we wonen in een heilig huis
dat ene bericht
gaf mij de moed
en passie
om de tuin in te gaan
met schaar en bezem
onder dorre takken en stengels
komen paars en lila bloemen
tevoorschijn
ik verdwijn naar de hemel
Afbeelding Facebook: mogelijk van Emily Dickinson
En de werelden
van geboorte
en dood
Groot is de wijsheid
van die ene
ware
Of zijn er meer goden
gelijk Genesis
ons heeft verteld
voor die ene
jaloerse god?
Baäl wellicht ook wel
Lucifer of Satan
groot werd
en het overnam
of zijn ook dat
meerdere rassen
en goden?
De offers gevraagd
van kinderen …
als voedsel
foto: IJsland; Myvatn
Zacht stapelen
de lichte vlinderwolken
zich boven het speelveld
we dansen en drijven
op golven zuiver water
omgeven door licht
gezichten komen en gaan
bestaan bij de gratie
van liefde en vreugde
Dansend over bloemen
die voluit bloeien
een paar solitaire bijen
ze vrijen met nectar
in een blinde lentezon
Waanzin
en leugens
traag
komen ze uit
hoe besluiten wij
hoever we hen laten
gaan
opstaan en leren zien
is misschien wel te zwaar
dan is wat waar is
niet meer te dragen
jezelf vergeven
en wegen zoeken
op dit model
te stoppen …
waar het leven
een overzicht
en licht schijnt
verdwijnt
het duister
komt je schaduw
scherp in beeld
waar duizend zielen
zwemmen en zingen
in een zee ver weg
doorheen
sterrenstelsels
en zwarte gaten
we laten het zijn
op aarde is de pijn
groter dan ooit
zoals gespiegeld
uit Atlantis
Lemuria voorbij …
Laat de wind
waaien over alle
waangedachten
en – beelden
die als vergeeld en verkleurd
de nachten en dagen vullen
Laat de wind
waaien doorheen alle
dromen voor later
en hou vast
aan de eindeloze liefde
en zingende heilige zielen
Waar een jaar
zichzelf zuivert
het kwade huivert
Heet jij Christus
en Maria Magdalena
welkom?
Draag de kleine momenten
van kleine zonnen in het leven
omgeef je met schoonheid
die dag en nacht versterkt
in een eindeloze fragmentatie
van spiegelingen en sterren
die dwarrelen door een ruimte
groter dan nu voorstelbaar
draag mij en vraag niet
naar de bron van mijn verdriet
het is ons hart
dat diep van binnen ziet
waar woorden verstommen
wolven diep in grommen
wandelen wij van dag tot dag
een weg vol licht en duisternis
het is in de nacht
dat het weten wil stromen
laat ons dromen
en zielvol zingen
als een glimlach
door alle pijn
en tranen
breekt
het lentelicht
geheime berichten
verstuurd naar
jou
in een stilte
tussen winter
en lente
dragen de sneeuwklokjes
de herinnering aan een
maagdelijk witte deken
die door de zon weg gekeken
geheimen en beloften
in de stilte
tussen winter
en lente
uittekenen
kracht spiegelen
een lach
in het hart
en om de mond
tekent
Inuk artist Kenojuak Ashevak, Nunavut
De cirkel
vertelt
hoe leven
spint
en alles
samenhangt
Dieren bewegen
zon en maan
staan samen
tegenover
verbonden
met onze Aarde
midden in en uit
Schijn je licht op mij
foto via fb, maker onbekend
in deze dagen naar het einde
van een zonnejaar
bij de Maya’s, waar
getallen en nummers spreken
wijsheden verbleken
in een tijd vol hoop
en vertwijfeling
waar de eenling
zingt
waar het leven sluipt
in botten kruipt water
later uit gisteren
vergissingen geboren
uit misverstanden
aan de randen van het oerwoud
het goud uit de grond geroofd
een onthoofde aarde
bewaar het beste voor de kinderen
die na ons komen
opdat dromen doorstromen in
een gouden zonnen-arm
gekoesterd door de maan
Het kind wil dansen
kansen en sterren
uit de hemel plukken
het wil niet lukken
Corona zeggen ze
het is gevaarlijk
hoort ze steeds weer
leven lukt niet meer
zij willen zingen
stemmen en sferen
naar de hemel bidden
het wil niet lukken
Corona en angst verzwijgen
de onderliggende pijn
van verdwenen geluk en inspiratie
de traktatie steeds weer uitgesteld
wel verteld het samen leven
omgeven door mensen om je heen
alleen met je verlangen
en een dood strijd in eenzaamheid
© Anja Tekelenburg