Uit Zeist
op de fiets
bij volle maan
.
twee voorlampen
maken en houden
het comfortabel
.
een traan
en nog een
alleen
met de wind
.
en medeweggebruikers
in het vollemaanse duister
ondergrondse bewegingen
.
Uit Zeist
.
op de fiets
.
bij volle maan
.
Over slachtoffers
en daders
.
Huiselijk en ander traumatisch geweld
welgeteld systemisch onderzocht
het mocht een gouden middag heten
laaf mij aan het dikke
uit dun geslepen handen
open de hoven vol koren
nu het schaars wordt
zonder spiegelingen
in het water
geen bestaan
tranen stromen
dromen wandelen
in en uit de dageraad
.
Het is niets anders
dan het ouder worden
van je lichaam
.
ze begrijpt mijn angst
zorgen, dit
mijn moeder
zo jong
afhankelijk
in het verpleeghuis
.
ze test en stelt gerust
we praten over
na de overgang
de arts en ik
en hoe het lichaam
verandert
meandert
op een fase
voorbij het vruchtbare
van het lijf
naar het oogsten
van vruchten
.
het leven
dat ze schenkt
.
ik huil
om de angst
de erfenis
in mijn genen
en de heling
.
die het leven
geeft
pijnlijke herinneringen
niet gehuilde tranen
ze banen een weg
naar buiten
in het binnenste buiten
rondom de dans
een kans tot overgave
laven aan de bron
heilig helder water
.
zon schittert de maan toe
drijft grijze, grauw vuile wolken
weg tot over de berg
daar waar het grote geld
.
het vuile volop maakte en nog
jaagt op de bedenkers en sluit
hen haastig en hogerop in
buiten het gezichtsveld
.
rondom de dans
een kans tot overgave
laven aan de bron
heilig helder water
.
.
Zwevend zo licht
super fijn en fragiel
er speelden apen en dolfijnen
in mijn zinne-beeld
.
heb de tijd gedeeld met haar
in verre oorden
waar ik niet eerder was
.
prijs me gelukkig met de transformaties
die ik zag en lach om de speelse goden
.
die als stoppen in de oren een toon
tot dieper en verder naar de schepping
als zijden rag draad
…
morgen praten we verder
Terughoudend
verkrampt
tintelende speldenprikken
doorheen het ganse
peeswerk van een lijf
.
Ingehouden
verkrampt
tekeningen uit het verzorgen
van anderen die de zaak
beperken tot de cirkel
.
van een innerlijke stroom
die dansend het leven wil spelen
en zo vastgeklonken in de pijn
van generaties doorgaan, ondanks
alles en de dogma’s gelovend
.
schoven vol graan gebonden
uit angst voor honger op het veld
gelaten en vergaan …
.
Pijnlijke voeten en pezen
vrezen het ergste gezien het beeld
van mijn vader en moeder
.
hoeder van de angst
tijdens die pijnlijke nacht
.
volle maan
vergroot het uit
Zoveel kleuren
schitteringen
vol licht
schaduw
transparantie
het leven spiegelt
van alles voor
in het water
van de Kromme Rijn
we zien de pijn
van vervuilde paden
verwonderen ons
om licht
schaduw
schoonheid
Vlieg hoog en omarm mij
naderbij komen zij tot ons
Daal neer in dromen en ijs
bewijs mij de eer van liefde
bezing het minnen en kus mij
met je warme winterstralen …
waar de zomer nog dichtbij
in het hart rondwaart en bewaart …
Intens de drukte
mantelzorgmarkt
.
Informatie uit het veld
welgeteld die respijtzorg
belangengroepen
enzo meer
.
beloning
de koning(in) te rijk
hapjes, sjaaltjes
maaltjes bijeen
geraapt
kleine
verwennerijen
.
.
Ontmoetinkjes
.
.
Later
fair- en duurzaam festival
dans en muziek op het toneel
en veel verhaal
bij de rust en muziek
een uniek festival
met soms meer stoelen
dan mensen en toch
.
.
ontmoetingen
.
.
en Dr Tony van de chocolade
in mijn lade een zoete herinnering
.
.
Houten, 9 november 2019
Ik droom en stroom
traag de rivierbedding
af en door voor alles
…
om mij heen de armen
van een gouden herfst
rafels aan de takken
waar zon doorheen weeft
kanten randen aan het blad
op de grond
mijn mond
vormt woorden
…
vrijheid
en
schoonheid
