Een blok aan een woord
waar zinnen met twee vragen
laat staan drie
zich niet verdragen met de tijd
.
.
.
Droomtijd als realiteit
tijd altijd vergeten en laten
we niet misverstaan
dat tijdelijke constructen zo fijn
.
.
.
en ook maar bedacht zijn om slaven
te laten laven aan schijnbare vrije tijd
.
in tegenstrijdigheden verenigd vraagt het lenigheid
en in alle eenvoud soms even buitentijd beleid.
.
.
.
Als het dan weer om jouw passie en liefde gaat
pakken we de draad wel weer op …
.
.
.
Ze zwijgen
op de bank
bang voor de woede
en gewelddadigheid
van een vredelievend
wezen
.
.
Ze zwijgen
alles wat buiten de deur
van het door hen geziene
in ongezien en onbestaanbaar
wordt verteld
.
.
Ze vragen
had ik moeten communiceren
dat het idee voorbij mijn tij is?
.
Hoogopgeleid
leidinggevende
regentes
.
.
Met subsidies maak je
het grote, goede, mooie,
waar het in jouw dromen past,
de teugels in handen hebt
het bit te strak in paardenmond
.
.
de grond wordt je heet
toch weet je geen woord
te vinden om het ongehoorde
taal te geven
dus zwijg je dood
negeer je vragen
.
doen of iemand niet bestaat
gaat verder dan oorlog voeren
hier loeren de woorden van
Jan Storms
en worden wederom bewaarheid
.
.
.
Je bent groot
krijgt een lintje
het verbindt je
met de groten
.
.
.
en de slaven
moeten zwijgen.
.
.
.
Onaards geland
uit het niets
in het iets …
…
kwetsbaarheid
zuiver ingekeerd
natuurlijke zijde
…
bloemen bloeien
in het water gekeerd
jongleren momenten
…
met de kennis van de droomtijden
voorbij duizend en een werkelijkheid
In de tuin
twee mannen
binnen boven
een andere man
In de tuin over sociale
maatschappelijke vragen
gedichten en plezier
binnen over harde schijven
bitjes, hardware, software
hergebruik van oud naar nieuwer
…
Later, veel later,
een man, een mug, paniek …
gezellig alleen bij kaarslicht
omgeven door duizend lonkende wezens
zzzzzzz
Je schrijft over van alles en nog wat
wordt juist Autisme uitgelicht,
geen gedicht
hierover vandaag …
.
Ja, ik schrijf over autisme als naaste
perspectieven die schuiven,
gezichten
inzichten, doorkijkjes
.
Dijk van een vent, met soms onverwachte woorden
akkoorden van stilte en
houvast in rust
die noodgedwongen ontstaat …
.
Soms onverwachte sprongen van inzicht
die een ander licht op hetzelfde uitspreiden
blij met wij
dankbaar zij aan zij …
.
(Opgedragen aan Verdwaalde Tukker, Bianca Hazenberg en Paul Opdam)
In dromen stromen
pijnen doorheen de adem
vangen de hellen
…
een mensengedachte op
aaneen geregen twijfels
…
Haperingen in
het op een neer gaande staan
voor de droeve tijd
…
waarin de verwarring snijdt
in rust en zelfvertrouwen
(dichtvorm: tanka, in dit geval twee na elkaar)
De dwaze gekte
ongekend verlangen
behang aan het scherm
beeldschermen
vervlakken en vervuilen
het vergeten welen
en vullen het elders aan
.
We bestaan bij de waan
van de dag en laten gaan
zotte zilte zoete tranen
we banen nog
wegen buiten de dampkring
vervuild met puin
van menselijk technisch afval
.
De dag van een schoon heelal
valt buiten de dagelijkse reikweidte
van de gemiddelde menselijke geest
zo boven
zo beneden
tevreden leunt de man achterover
nu hij weet dat ik dit niet meer vergeet.
en jij?
(N.a.v. een gesprek over ruimte afval en de hoeveel satellieten die straks nodig is om G5 neer te zetten.)
De dochter
van een moeder
die haar liever
weggaf
dan haar naar haar
vader liet gaan
ziet het bestaan
door een waas
van wanen en beelden
die ver
van de realiteit
een eigenheid
vol vervorming
uittekenen
Als het niet kan
zoals het moet
moet het maar
zoals het kan
met een koffiekan
en volle mokken
zwart goud
strakke lijnen
legen wegen
vreemde vogels
(Leven met autisme in je omgeving)
Die vlezige vrede
wrede heersers
woorden die letterlijk
door etteren
in letterlijke beelden
Als onmogelijk gelden
wrede angsthazen
woorden die letterlijk
doen bewegen
in letterlijke beelden
het leven van volledig zijn
niet meer inhouden en de pijn
in humor dragen
en wat plagen
naast lachen als meester
in aanvaarding
dat ontaarde woorden
zich herplaatsen
op het speelbord
van de Auti-mens