
Inuk artist Kenojuak Ashevak, Nunavut
De cirkel
vertelt
hoe leven
spint
en alles
samenhangt
Dieren bewegen
zon en maan
staan samen
tegenover
verbonden
met onze Aarde
midden in en uit
Inuk artist Kenojuak Ashevak, Nunavut
De cirkel
vertelt
hoe leven
spint
en alles
samenhangt
Dieren bewegen
zon en maan
staan samen
tegenover
verbonden
met onze Aarde
midden in en uit
Waar de gevederde slang
achter het behang geplakt
een kind snakt naar adem
ik krijg geen zuurstof
mijn bloed is verlijmd
de ziel verslonden in A-I
…
waar de Jaguar het geweten
aanjaagt en vraagt om ons leven
door te geven en te laten
we praten over GMO, maar óó
dat is de dood
van alle leven
wij vrouwen weven het leven
nu nog in onze baarmoeder
het liefdevolle scheppen een broeder
samen de hoeder …
…
Alphentaal
helemaal te gek
voor niets
iets weerhoudt mij
het zijn stille waarschuwingen
van mijn intuïtie
iets stimuleert mij
de zon en liefde in en uit
te vouwen
een kloppend hart
haren in de wind
open oren
een fluisterstem
die zelfs de ziel
nog nauwelijks verstaat
verslaat alle angst
en brengt gebeden
in de vlagen van een zonnewind
van donker naar licht
van donker naar licht
van donker naar licht
Lieve groet aan allen …
Vrijheid en liefde
spelen en zijn
de wind en de zon
blote voeten
op grind en aarde
(Eiland van Schalkwijk juni 2020, foto Mark Werkman)
/
.
/
adem mij open
leer mij lopen
met voeten gegrond
grondig ervaren
.
evenaar keert om
en plaatst haar voeten
om de bewegingen
strategisch gepland
.
rijken rijker
armen armer
.
overvloed is nog mogelijk
zorgelijk de polen in gevecht
.
sta
als hert
introvert
extravert
sta
als hert
.
integer
statig
jij mens
onder de mensen
.
/
.
/
Vlieg lieve
wees het venster
op ons leven
.
weef zachte
coconnen om ons
in samenzang
.
weven wij vrede en ruimte
om te lieven en te raken
genoeg en zuiver water
.
Vlieg lieve
wees het venster
in ons leven.
.
.
Ik ben dankboor voor het leven
hoop liefdevol
met een hand op de mijne
van een nabij mens
over te gaan
dat mag morgen
dat mag over 20 jaar
over 30 jaar
laat me leven in liefde
verbinding
vrij om samen met anderen
het leven te vieren
bange mensen die
gelijk konijn de dame
miskennen rennen
.
rondjes door dikke duinen
media geweld voluit
.
.
zoek de stilte in
het ontmoeten en huilen
om onwetendheid
.
de tijden vergrijzen hard
leven maakt een lente start
Een telefoon
een app
ik heb de natuur
de zang van vogels
een muur om mijn huis
apps op telefoon
om ons na te gaan
voorloper op chippen
gelijk bij de dieren
zodat de mieren
van de menshouderij
vrij te volgen en sturen zijn
we nemen het brein over
en loven het goud
uit aan de winnaar
die de gaten vult.
Waar het langs de dageraad
tastend in de schemeringen
tussen slapen en waken
de plaats van de kennis en dromen
het stil dieper weten en vergeten kennis
breng me hier en laat ons
vrede weten.
Het is oorlog
tegen een virus
tegen het leven
Het is oorlog
vrijheid verziekt
in zwarte angst
crimineel om mensen
te offeren aan angst
en camouflage technieken
als verkrachting
van je mensen
iedereen gebonden
vrijheden geschonden
geen terrassen
geen feesten
dat is nog niet
bij de beesten af
het is graven delven
om de lentezon
en liefdevol contact
te ontzeggen
aan mensen met een ster
die C schrijft
vrijheden beperkt op straffe
van boetes en gevangenis
als je jezelf wilt voeden
met vitamine licht en groen
Het is oorlog in vele landen.
Nieuws framen aan een pandemie
waar elke winter griep een even aantal
vraagt
dan nu iets meer, soms
Sterfelijk zijnde
wil ik natuurlijk en soms buiten kunnen leven
leven en niet sterven in mijn huis
stil
eenzaam
verloren.
We dragen allen de onzichtbare C-ster
Vergeet de vrijheidsfeesten
het is oorlog
de hoop op morgen
kinderen uit gisteren
vandaag geboren
oorlog en vrede vechten
om wat wanhoop te wissen
kinderen verwekt
uit troost voor de pijn
die levenslang gedragen
gevangen in huid
Sylvia Reijbroek
Als het leven op zwart staat
en er dat ene kleine strookje licht
door een kierlijk koortje
dat ene sprankje
Een leven dat nog wil zijn
de pijn doorvoelend
vol gevoel
in samen
Als het leven op zwart staat
het gesprek lijkt te stokken en blokken
zwaarder dan jij
je benen tergen
dat ene sprankje
Een leven dat getekend is
door pesten en miskenning
gewenning
is er nooit
Die momenten dat de dans
sprankelend vlindert
het zindert in het licht
verlichting oplicht
verplichte dag
uit doorwaakte nachten
dat ene sprankje
Een leven dat getekend is
door pesten en miskenning
haat en nijd, de tijd
verminken
verzinken wij in het Zelf
een eigen Geweld
vol hoop en moed
dat ene fragment
dat jou jij maakt …
n.a.v. een reactie op een tekst van John Roovers en verder uitgewerkt
Vorm mij een cirkel
rondom het nietig weten
vergeten wijsheid
beteken een toekomstig
wereldbeeld vol lichte zin
Sprankel het duister
in sterrenregen vonken
uit universa
van grote tijdloosheid zo
bevrijden wij slavernij
Binnenste buiten
buitenste binnen
woeste ledigheid
ontijdigheid en heen en weer
ommekeer in bewustzijn
aardelijke pijn verdwijn
geef me vlindertijd
vlinderruimte
fladderpret
Spiegels (uit het zelfde gesprek)
valse spiegels houden ze voor
met beide handen vast
om zich achter te verschuilen
ze willen je zien huilen
en kunnen zelf door
ze leggen je onder een vergrootglas
blijven zoeken tot ze zien
worden zelf niet graag bekeken
of met een ander vergeleken
met zichzelf niet in hun sas
verscholen achter branie
lijden ze zelf schade
verloochenen zichzelf
levend in façade
jij knipoogt naar de spiegel
staat stralend in het licht
hebt vrede met jezelf
en schrijft zo een gedicht
Auteur : Danny Keff
Ze loopt rond
in grijs en zwart
we groeten
ze vertelt
ik ben naar een
speciale dokter
geweest
pijn
zoveel pijn
hoe is het met je dochter?
tranen springen in haar ogen
ze zit vast in oorlog
met man en kinderen …
altijd zorgen
altijd tranen
Kan het zijn dat de pijn
van verdriet in je lijf slaat?
Ja, dat kan, zegt ze …
Een omhelzing
oogcontact
het verdriet
van een moeder
een vluchteling
met status
Als je buiten alle hokjes
door het leven dient te gaan
bestaat er zoveel genadeloosheid
oordeel en vooroordeel
de kracht van kwetsbaarheid
tot kunst verheven
is het grootste compliment dat er bestaat
oordeel en miskenning
soms als de druk te lang te hoog en groot is
wordt in de oerpijn en kwetsbaarheid van het leven
ademhalen zelfs teveel en de draagkracht
die nog immer even groot is als voorheen
te klein voor de last van het leven
dat suïcidale deel, de vraag waarom leef ik nog
kan dan eenmalig oppoppen …
die gedachte is nog veilig
op het moment dat de drang om te springen
zo sterk is, dat je het bijna doet …
dan met jezelf in gesprek
onderzoeken welke pijn niet te dragen is …
je ziet het niet aan de buitenkant
het leeft geimplodeerd aan de binnenkant
van een beschadigd leven …
…
zoals al eens eerder omschreven
er over praten is vrijwel onmogelijk …
…
het bagatelliseren
het onbegrip
het miskennen
…
is nog meer last op kwetsbare en gebroken schouders …
…
durf je dan naast de mens te zitten, en te zijn?
Oorlogen
geweld
Duitsland, Nederland, Indië
geloof en vertrouwen
gevallen
voeten
je nam me mee
zestien jaar
voorin de truck
door de Badlands
het zwarte schaap
verloren gewaand
van kerk en god
losgeslagen
het viel zwaar
in de familie
zo jong als ik was
zag ik dat het geen pas
had je de hel toe te bedelen
te moeten redden
voor de kerk …
…
…
sterk gezwegen
rijgen we herinneringen
aan gouden draden
75 jaar vrijheid
voor altijd gevangen
in nachtmerries
.
Waar de sterfdag
van mijn vader
samenvalt met
bezoek aan
het lichtmonument …
de dagen van oorlog
een tocht door de koude
ze stonden en bouwden
een leven vol hoop
de loop werd een ander
geweren en gifgas
of was het experiment
voor de wetenschap de klap
onvruchtbaar gemaakt slaakt
de vrouw een kreet
weet haar leven gebroken
met baby op de arm
tegen de muur gezet
adem belet alle pijn
de loop van geweren
torens met rook
levend verbrande lijken
zouden we het weten
en dan
jij en ik?
woorden komen dagen later
gevoelens wonen in morgen
Dit was 3 februari 2020, heb nu pas taal.
altijd nog zelf
naar toilet
na een operatie
in de luiers gezet
.
je moet gaan
kunt niet zelf staan
doet het in je broek
mompelt tegen je man
.
die er niet is
vergewis mij van
verpleegkundigen
een uur later
.
verlossing aan mij
de vraag hoe verschonen
jullie haar thuis
ze gaat nog altijd zelf
.
mensonterend het gesprek
en de behandeling over
een mensenhoofd van bijna
tachtig, onmachtig
.
sla ik gade
een traan
raakt mijn ziel
rammelend met zijn bellenhoed
ontdoet zij zich van alle constructen
opgelegd door de wereld vol systemen
langs omgewoelde en gebaande paden
waar geen wegen te vinden zijn
de levenspijn ondraaglijk geworden afgedaan
bestaat hij/zij bij de gratie van momenten
waarbij de opcenten zijn verdwenen
we verlenen nog mond op mond beademing
tot ook deze benadering geen zin meer heeft
zonder de dwaas is het leven vrijwel zinloos
nodeloos het gouden geld
het water
de lucht
de grond
vervuild
doods
woestijnen
eeuwen
rust
dna rust
miljoenen jaren later
zien we wel weer
Als ik je ontmoet
in alle kwetsbaarheid
een stem de glijdt
bewegingen in water
gedragen door gitaar
bevolken regenbogen
gender neutraliteit
in alle eigenheid je leven
vorm geven naar jouw aard
ieder mens is het waard
jou en mij
allen vrij
want ik ben ik en jij bent jij
en samen zijn wij één
n.a.v. een gedicht van Joyce Bodewes
de meesteres geeft alles
wat ze aan inzicht heeft
tast naar de bron vol geluk
verdwenen bronnen van leven
water gevuld met giftige stoffen
uit de lucht gevallen
ernstiger dan CO2, komen ze mee
maken ons ziek
tot meerdere eer en glorie
verdorie
vergelijken
met genocide
mag niet
en toch bekruipt mij een gevoel
van vergelijk …
om wille van de winst en productie
een introductie van dood voor macht
geniepig en onzichtbaar
wacht het …
Genadeloos het zwart!
https://www.ftm.nl/artikelen/pfas-drinkwater-bronnen?share=eyOvSwccCHUIGXjUOMyRaBfnVm5eTL1XtgHai7KbZaJQC%2FJoAHiWuHMBs68%3D&utm_source=Follow+the+Money&utm_campaign=f373c4cb52-Nieuwsbrief_1feb2020_nietlid&utm_medium=email&utm_term=0_4571d2c3f6-f373c4cb52-241188513
als ogen toeslaan
in alle facetten jeuk
kapot gesneden huid
om allergie voor
van alles dat gezond is
draken van ogen
bogen op armoede
het goede gehaat
de haat staat als
standbeeld
op het altaar
de deur toe
gas
vergast
levend
dood
te snel
kinderen
levend verbrand
aan de rand
van vrijheid
die levenslange
gevangenschap
want de hel
op aarde
laat je niet los
je leeft en viert
en achterom
broeit de herinnering
de kentering
in beschaving
nooit meer
en toch
doen wij het nu echt anders
met dieren
vluchtelingen
mensen met een beperking
mensen die anders zijn
mensen die niet mee kunnen komen
mensen die niet in een hokje passen …
nooit meer aan het gas
kom verras me
met menslievendheid
wellevendheid
de deur open
gas vlucht
levensloop
gebroken
gezicht
vergeten
slechts
een naam
op een steen
met voeten
getreden …
soldaten aan de deur
van Duitse afkomst
heb je de uitkomst
van deze etensgeur voor ons
mijn oma als een furie
fel
dat eten is voor mijn kinderen
wat rest
mag je halen.
Ze druipen af
om de deur heen
het spoor langs
Bommen vallen
op de stal
waar opa net weggeroepen
omdat oma bevalt van een kind
een leven gered
herinnering aan dood gezet …
het lint van de dood
langs de achtertuin
van het Leeuwendijk
slijk van arme boeren
en naastgelegen Voorsterklei
Aardappels in kar
de Kil over
daaronder een Jood
in de kelder
onder de bedstee
die jonge kinderen
leren lezen
met het eigen
nageslacht
in de stad wacht
het grof geschut
in stilte draag je
tot in je graf
het geheim
van dat moment
gekend zijn zij
jij nam de vrijheid
het eigen rechts gevoel
te laten zegevieren
we vieren vrijheid
jij gaf het
waar je ook benam.
…
Opgedragen aan mijn opa uit s Gravendeel
vuur en water waar
gedachten wegen scheiden
begeleiden pijn
een rookgordijn groeit groter
verlaat de levenswegen
vuur en water daar
aan de oever van wanhoop
uit oorlogsjaren
oorlog van het inner-hart
verhard zijn mensenzielen
Zwijg
mysterie
hysterie
voorbij
.
Fluister
ziel de taal
helemaal
voor ons
.
het geheim
onthuld
vervul mij
met hoop
.
Kom
mysterie
opdat wij
begrijpen …
.
Lighthousetrail
De wind waait woedend
over golvende baren
overwoekert haar
geweten, gezeten op
de troon vol oorlogstranen
Reflectie op het nieuwjaarsconcert van HMC
We hoorden over Friendly Fire en zagen ook Friendly Water. Het water dat ons
moest beschermen, stond ook ons tot aan de lippen. Met dat hoge water en de
rook is het moeilijk ademen. Dan hebben we ademnood. En was nou niet juist
het wonder dat door Jan Terlouw werd beschreven: Het “ongehinderd ademen”?
We stelden ons de vraag: “Hoe ontwikkelt de wereld zich?” In antwoord
hoorden we het gebulder van Saturnus als een bombardement van Houten tot
Syrië.
Bij “Song of Release” – het Lied der Bevrijding – stond geschreven:
“Gecomponeerd voor diverse bezettingen…”
In het interview riep Dhr. Baas toch vooral op om “de vrijheid te pakken!”
en om een andere toon in de kranten. Het is allemaal zo negatief.
Zo ook Ludwig von Beethoven. In “Alle Menschen werden Brüder” roept hij – in
de drie regels die hij toevoegde aan het gedicht “Ode an die Freude” van
Friedrich von Schiller – op om een andere, meer vreugdevolle toon aan te
slaan.
Geïnspireerd door dit alles en als brug naar “Alle Menschen werden Brüder”:
Harmonie
ach kom laat ons klanken delen
vrijheid blijheid Do Re Mi
laat ons spelen, musiceren
al te saam in harmonie
werd je hart reeds zo geraakt?
had je ooit zo innig lief?
laat die liefde en die vreugde
klinken in ons collectief
‘s nachts je armen koud en ledig
gemis het maakt je naar en ziek
wéés het instrument der vreugde
bouw dan bruggen van muziek
samenspel het maakt ons vredig
ook al speelt solist alleen
bespeelt het koper en de snaren
en eenieder om zich heen
ach kom laat ons samen spelen
vrijheid blijheid Do Re Mi
laat ons spelen, laat ons leven
al te saam in harmonie
Als het hart
de handen bezet
sprankelende tonen
lichtvoetig dansend
over de keitjes
van Het Dorp
Land verdronken
verzonken bos
dat allemaal om
vrede te onthalen
Als vrienden
vijanden blijken
veilige huizen bezwijken
vertrouwen en gebouwen
geschonden …
Berusting en rouw
zelfs de klokken van
het kerkgebouw …
geroofd
Gods geklaagd
Vrijheid is tevredenheid
onafhankelijkheid
Leven in eigen tijd
Onafhankelijkheid wijsheid
en goed geld
vertelt over moede en
afgeteld geluk
van een tijd
die menselijkheid
oefent
en
bewijst
Muziek als middel van gesprek
vieren van het leven
omgeven met Oosterse kleuren
geuren van wierook en kerrie
dansende voeten
van mannen en vrouwen
Muziek als taal
die we door alles heen
van hart tot hart
verstaan
waar woorden
verwarren
verbindt de muziek
Gelijk Pipi Langkous: “Ik heb het nog nooit gedaan, ik denk dat ik het wel kan”, vandaag ons debuut als Duo-Dorpsdichter van Houten met Danny Keff. We zijn naar het nieuwjaarsconcert van HMC (Houtens Muziek Collectief) geweest en ik heb daar ter plaatse een gedicht geschreven. Danny pakte het anders aan, hij schreef een gedicht vooraf (over het slotnummer) en ter plaatse een reflectie.
Zo stonden we als verrassing en extra, vandaag op het hoofdpodium van Theater aan de Slinger, met een poëtische impressie van het nieuwjaarsconcert met als thema Vrijheid.
Waar muziek verhaalt
vertaalt waar het woord staakt
in hart en ziel geraakt
Waar muziek vertelt
relatie
tussen hoofd en hart herstelt …
Daar vallen oorlogen en vrede samen
her-inneren wij namen:
Als we de muziek spelen
delen waar woorden stokken
Laat onze voeten lokken en
dans
dans
dans
voeten voelen vrijheid.
Een hart dat zich vrij weet
of vrij zingt …
Het leven vieren
ondanks
dankzij
… oorlog …
… … vrijheid … …
Open je hart
vertrouwde nabijheid
Herstel
… vertrouwen …
Hoofd
hart
handen
voeten
Zoet als honing in vrij
en tevreden ontmoeten
Mensen die de grenzen
van het leven voelen
ervaren, in een niet te evenaren
stigma …
Levi die weldra met zijn ster
als bijzonder mensenkind
het uitverkoren volk, dat als
tolk voor het eigen gemis …
weggevoerd, afgezonderd, als monster en draak
wordt zijn leven in het hart geraakt.
Armoede en levensnood, dan
dat groot Bijbels en heersers perspectief,
Joden als zondebok om een stok
te hebben om de levenspijn …
een rookgordijn van pijn en overtuigingen
angst en miskenning van het eigen onvermogen
bedrogen hebben ze ons, de dagen van het leven
vergeven, kunnen we het anders zijn dan mij, niet
Mensen die de grenzen
van het leven voelen
ervaren, in een niet te evenaren
haat en nijd
De strijd om een plaats om te leven
adem te halen en het lichte van de liefde
verbannen in de haat, slavernij
boosheid om gemiste eigen kansen
gemiste liefde …
Hoe vrij ben jij, om de ander
in het anders zijn te waarderen
en te zien?
Hoeveel ruimte heb jij om
nieuwsgierig en open te zijn
met de overtuigingen en pijn
die zo anders
en het gelijke
behelzen …
Omhels je het
niet weten?
Omhels je het
onvermogen?
Zie je de mens en zijn ogen
in mededogen en liefde?
spelen met gedachten
gevoelens inzichten
de kracht van kwetsbaarheid
levenservaring
ten volle
in perspectief gezet
nu nog opschrijven
ter lering en vermaak
van de goe-gemeente
———————————–
Over het suïcidegat bij pesten
Pesten kent diverse vormen, enkele ervaringen zijn meestal wel te hanteren voor een mens. Structurele pesterijen en buitensluitingen, alsook miskenning van wezenlijke eigenschappen, talenten en gevoeligheden van een mens, hebben een onzichtbare impact. Als dat gedurende lange tijd in je jeugd plaatsvindt, geeft dat blijvende krassen en grote littekens.
De laatste tijd is er weer van alles in het nieuws over pesten. Deze week over een agent die na veel pesten uit het leven is gestapt. De krant rept over eigenschappen van deze persoon, die mij doen denken aan een mens met ASS. Deze mens heeft hulp gezocht en is niet serieus genomen, niet door leidinggevenden, niet door de OR, niet door … hoe herkenbaar. Overheden en zorgsystemen gaan hier niet goed mee om. Dat is een snoeihard oordeel, uit eigen ervaring en uit alles wat ik om mij heen lees en zie.
Mensen die afwijken van de normaal, opvallen, eerlijk zijn, anders zijn, kwetsbaar zijn in mentale zin, vormen soms een bedreiging op onbewust niveau voor de pester. In elk geval is deze (kwetsbare) mens een zeer geliefde prooi om mee te spelen voor de pester. Een geniepige pester weet vaak een groot deel van een team of groep mee te krijgen. Veel eigen onvermogen wordt dan geprojecteerd op de prooi.
De reactie van de omgeving, inclusief politie, hulpverlening en omgeving is vaak: woorden doen geen zeer, slaan des te meer. Dit is in mijn ogen de gevaarlijkste redenering die er is. De onzichtbare pijn van emotionele kwetsuren, is niet te zien. De pijn, die kan leiden tot agressie, in de reactie van de prooi (ik weiger na het leven en studeren nog langer slachtoffer te gebruiken), is uiterlijk gedrag op ondraaglijke innerlijke pijn. Het bagatelliseren of ontkennen van deze pijn, maakt het alleen maar erger!
In de krant en wetenschappelijke lectuur wordt vaak gesproken over schaamte om pesten, buitensluiten en dergelijke bespreekbaar te maken. Mogelijk speelt schaamte een rol. Reflecterend op mijn eigen leven, en het suïcidegat dat ik nu weer ervaar, door volkomen miskenning en ontkenning in de systemen van mijn eigen hulpvraag, brengen mij bij een andere hypothese …
Schaamte is niet zozeer het probleem, wel de eenzaamheid en miskenning. Als je constant wordt gepest en buiten gesloten, vereenzaam je. Daar een mens zijn roedel nodig heeft om te overleven, slaat de paniek toe. Een ander probleem is dat mensen het subtiel treiteren niet zo serieus nemen, vaak ook niet onderkennen. Dat zie ik ook in allerlei in de media uitgemeten suïcide verslaggeving.
Om langs de randen van het suïcidegat te geraken is structurele miskenning, ontkenning en buitensluiting van buiten en uiteindelijk ook binnen in het wezen van de prooi een basis voor problemen.
Als je al hulp zoekt wordt dat vaak weggewimpeld, afgedaan, niet gezien en/of niet onderkend. Dit maakt de eenzaamheid en zelftwijfel nog groter. Geraak je in de GGZ, dan is de stress opgebouwd in het lichaam al helemaal niet meer te geleiden (door pillen en andere fysieke ingrepen). Immers, je wordt met medicatie gedrogeerd en of geïsoleerd. Terwijl de vlucht en stress hormonen op topniveau aanwezig zijn. Dit leidt eerder tot verdere traumatisering dan op heling.
Wat nodig is, is iemand die met jou, naast jou kan en wil zijn. En beweging om stress te reduceren. Gelukkig heb ik momenteel een therapeut, die vanuit oprecht, warmhartige betrokkenheid, kan zijn met en bij mij in deze pijn, van wat ik het suïcidegat noem. Deze onbevooroordeelde nabijheid, vanuit oprechte betrokkenheid, helpt en heelt. Het zogenaamde ZIJN, verzacht en heelt de pijn. Je wordt op alle aspecten van je wezen gezien en gehoord. Ieder mens wil gezien en gehoord worden, dat brengt rust, geeft bedding.
Daarnaast heb ik zo mijn eigen middelen en strategieën om, om te gaan met deze gestolde pijn, deze diepe eenzaamheid, die leidt tot ongelooflijk zwarte momenten. Ten eerste zijn er een paar mensen die ik aan de rand van dit gat, wel kan vertellen wat er is.
Dan weet ik ook dat de natuur ingaan, me verbinden aan het groen, met de elementen, mij helpen om mijzelf weer geheel te kunnen voelen en ervaren. De natuur helpt me mij gedragen te weten in het leven. Hier heb ik mijn werk van gemaakt: Natuurcoaching als uitvloeisel van levenscoaching +.
Hoe vaak ik in het verleden en ook nu heb gehoord: het valt wel mee, je verbeeldt het je, als zes mensen zeggen dat ze zich aan jou storen, dan ligt dat aan jou … het is beter voor je dat we je eruit zetten … (en dan sta je weer alleen, en de roddel laster gaat door en je staat machteloos).
Altijd volgt dan een onderzoek in mijzelf, soms met behulp van iemand om mij heen: klopt dit, wat is van mij, wat is van de ander … een grens over, lukt dit niet meer. Dan slaat de diepe zwarte eenzaamheid toe (suïcidegat).
Het is niet de schaamte die mensen tegenhoudt om over hun pijn te praten. Het suïcidegat bij pesten is diep eenzaam, woorden zijn (ook voor mij) onvindbaar, nieuwe afwijzing kun je er niet bij hebben.
Kom je iemand tegen, 113 zou een optie kunnen zijn, ik heb er geen ervaring mee. Wat je altijd kan en mag doen: “Er zijn, de ander volledig serieus nemen, warme liefdevolle / empathische luisteren, is het mooiste wat je iemand kunt geven”.
met de regen gekomen
een tosti gegeten
tegen beter weten in
duizend woorden gedeeld
niet omdat het vervelend
of om het even helend is
simpelweg het verhalen
van een dagelijks bestaan
woorden delen met je stem
als je lichaam een rem zet
sluit een mens op in het lijf
het leven kleurt grauw…
ik kan er geen touw van knopen
maar hopen dat deze stem nog jaren
op de baren van de levenszee
wil meedeinen en dansen
in ons puberaal Houten …
(Opgedragen aan GG)
N.a.v. een ontmoeting van iemand met een progressieve ziekte … als je regelmatig moet inleveren … in je mogelijkheden … en zelfs spreken soms niet meer gaat … wordt het leven eenzaam.
Kwaliteit van leven en leefruimte, versus de beperking van je gezondheid. Ook dat is een thema dat kan passen bij: Dichter bij Vrijheid
Super Kerstkado …
Een sponsor stort een mooi beginbedrag voor het project Dichter-bij-Vrijheid. Samenwerking van dichters en schrijvers onder de Vlag van @4 en 5 mei Comité Houten
Een prachtig bedrag om minimaal 50 boeken te laten drukken en het vertrouwen te doen groeien dat we ergens 75 verhalen van mensen – alle leeftijden – uit Houten kunnen vinden die iets willen vertellen over
Vrijheid
Vrijheid gaat verder dan geen oorlog
Vrijheid gaat over leven in gezondheid
Vrijheid gaat genoeg hebben om te leven
Vrijheid gaat om jezelf te mogen ontwikkelen
Vrijheid gaat over veiligheid in het klein
Vrijheid gaat over jezelf accepteren en mensen die er voor jou zijn …
Vrijheid gaat voor ons over beschikbaarheid van een basisinkomen, waarbij je kunt leven naar de weg van je kennis, kunnen en verlangen … zoveel effectiever dan rondrennen in een malle molen …
Vrijheid is kunnen leven naar het ritme van jouw lijf en leden en daarmee mee kunnen doen in de maatschappij, in volkomen acceptatie en vrijheid.
Vrijheid is werk kunnen doen dat bijdraagt aan je persoonlijke welzijn en dat bij je past. Van daaruit is er sprake van normaal gesproken een geweldige toegevoegde waarde. Dat is iets anders dan de passende arbeid van het Nederlandse Systeem … waarbij een psycholoog in de schoonmaak moet werken voor een inkomen.
Wat is Vrijheid voor jou?
The freedom to walk
in rain and wind
the freedom to get
some personal care
the freedom to share
words of love and life …
I am
i walk
i write
i play
i share
1998 … naar de roman van
hoe het leven onder geweld
hoe verveling en hypocrisie …
hoe mannen vrouwen onderdrukken
en ondertussen de stukken van hoeren
afsteken en het zelf achter rode lappen …
hoe een vrouw plezier met haar man
gewelddadig het geluk gebroken
liefde als object van grote haat op straat
en daarbuiten …
Hoe de vogels vrij vliegen
en ook niet veilig …
hoe de ziel vrij betekenis geeft
een hart ontdooit
mensen windt doen vangen
een kind wordt vrouw
…
lichamelijk zwak
geestelijk onverwoestbaar
uiteindelijk
dienend.
je eigen draken
eigen onmin
eigen onzin
in het lachen
daar na laten
erover praten
je eigen gevoeligheid
uit tien geboren ziel
grootmoeder beviel
van een dochter
waarin jij al was
pas ontdekte kennis
uit echte wetenschap
daarvoor reeds wijsheid
betekent … Leven
waar je eigen draak
verslagen in de breedte
nemen zij mij mee?
waar je eigen dromen
verslagen in de diepte
gevochten en gedood
met restanten levenslust
opgeborgen in het hart
de dageraad betastend …
wordt vervolgd
kom lieve
dans met mij
leef mee
ontvoer
ont-voor
doorheen
de getijden
kom wees lief en zacht
zichtbaar geraakt als het kan
wees de strijder als het moet
accepteer de jaguar in je
naast de kolibrie
recht en onrecht
kennen heel veel facetten
de enige wetten
die tellen
zijn universele levenswetten
voor nu
… en later.
Liefde is
zacht
teder
wild
tembaar
ontembaar
woest
ledig
vol
liefde is kristalhelder
een ruwe diamant
die schittert en snijdt …
kom lieve
dans met mij
leef mee
ontvoer
ont-voor
doorheen
de getijden
foto: Wim Vleeskens, project: ‘Volg je Wolk’ van Marijn te Kolsté
Gegeven de woorden
van herinneringen
uit gisteren tot in vandaag
…
ik vraag je fluisterend
kom lieve
.
draag me mee naar morgen
ontzorg mij
.
waarborgen zijn er niet
anders liet ik het wel zien
misschien is het leven
…
de zachte dans met de nood
en de dood aanvaarden het
klein-nood, het geschenk
.
die gouden graankorrel
waarin alle potentie al staat
laat het gaan en neem het …
.
.
.
Die ene wolk, zie zweeft
voorbij de einder ver boven ons
soms om ons heen geslagen
.
.
.
(Foto: Wim Vleeskens)
De passie en compassie
verdragen wij haar nog
nu angst en haat hun vuur
volop tot hoge vreugde stapelen
.
een uitgeslagen steekvlam
dammen die smelten van hitte
overdadig de overvloed en stoet
afgedankte rommelbergen
.
we tergen onze Moeder
hoeder van vergetelheid zo
lijkt mij soms de mensheid
verworden tot duivels en minnen …
.
dan een (b)engel
zomaar uit de fles
de geest is los
.
.
Dichter-bij-Vrijheid
.
.
Woorden gedachten gevoelens
bedoelingen zijn zo goed en toch …
.
mogen we ons mengen in conflicten
bij anderen, als we dichtbij onszelf
.
nog zoveel uit te vechten hebben tussen
hoop en vrees
duister en licht
vertrouwen en angst
liefde en haat
.
.
Dichter-bij-Vrijheid
.
.
woorden en gedachten
hoop en de behoefte
aan het onderwijzen in
de dilemma’s die het leven
aan ieder wezen geeft …
.
of het nu het broodbeleg is bij je ontbijt,
of het stelen van een stukje afval uit een tuin om te eten …
.
.
leven is immer beweging
vol vragen en besluiten
hoe liefdevol
hoe verdraagzaam
ben jij naar jou
en daarin naar mij?
.
ween duizend tranen
uit angst voor het leven
in de krotten en stegen
vol verbaal en fysiek geweld
.
welgeteld een geboorte
was nodig om een leven
te verknallen en vazallen
van de duivel kronkelen
.
dagdagelijks door de stegen
omwegen kennen ze niet tegen
mij lopen de denderende zielen
vernielen dagen en nachten
.
verkrachten de liefde en vrede
gebeden zwijgen en stijgen op
tegen geblindeerde muren van beton
en rottend verouderd hout …
….
Je offerde je leven op
voor het welzijn van je ouders
op je schouders
te zware lasten
.
Je offerde je leven op
stop op al het stille weten en vergeten
verhalen uit oertalen
om te overleven
.
.
Je zong de tonen van het hart
verwart keken mensen naar om
verstoord in hun illusie over maakbaarheid
zelf heb je mettertijd ook hiermee leren leven
iets van de oerdroom is nog wel gebleven …
…
…
…
ontwaak kleine droom
open weer windekindhart
…
…
…
Vrede brengen met wapens werkt niet
verbinden door negeren is tegenstijdig
eenzijdig verbreken mag …
.
vrede brengen met wapens werkt niet
bedding vol uitsluiting, laster en roddel mmm
eenzijdig uitspreken mag …
.
verwijt dan de ander niet
dat hij zwart ziet, zoiets als de pot en de ketel
.
.
vermetel kijkt het jonge kind rond
voeten op de grond verzweven om verzwegen
oprechtheid
..
de projectieschermen ontfermen zich
zorgen om het puur, kwetsbare gevaar
…
nachtvlinders
tegen het glas
duister buiten
licht binnen
.
.
nachtvlinders
vinden het in
midden bermen
het binnen
.
.
nee, niet nu
jij wilt doorgaan
doorstaan samen
het lijden
.
.
nachtvlinders
in mijn dromen
zachte kleuren
voor ogen
.
.
.
Wat is vrijheid
in de tegenwoordige tijd
is het afwezigheid van bommen en granaten
zijn het de gaten in de wolkenlucht
is het niet op de vlucht zijn van huis en haard
en de gespaarde gelden aan smokkelaars vergeven
in bootjes op zee achtergebleven toekomstdromen?
.
Wat is vrijheid
in de tegenwoordige tijd
is het kunnen doen en laten wat je wilt
studeren en jongleren met schulden en dulden
dat anders denken over jouw grenzen breekt?
.
Of is vrijheid
dat je vol respect en in gesprek
jouw eigenheid mag ontdekken
schoolsystemen zich terugtrekken
en jij jezelf mag leven en ondernemen
wat je hart je ingeeft?
.
Ongeacht de schade voor de Aarde
en om het even wat op haar is en beweegt?
.
Vrijheid als eigendom van de staat en paraat
om in te zetten en op te springen als het gaat
om zelf bevredigende verdediging
.
Of is vrijheid
jij als mens
mogen ontwikkelen
ontplooien
ontdooien
wat bevroren was
in steen gehouwen
bouwen aan een leven
vol tijd om te doen
wat er toe doet.
.
In acht nemend
de natuurlijk, universele wetten van liefde, respect en dankbaarheid
ja, dat is Vrijheid …