.
De fee bracht storm en regen
uit dik duistere wolken
welke de ruimte bevolkten
,
ze spreekt tot de auti-man
die van ratio en gevoel
een doel op zich maakt, raakt
,
de mensenkinderen met een ster
van dienstbaarheid en leidt hen
door de ruimte tot zij het licht
,
voor hun gezicht openvouwt en bouwt zo
een slinger van bewondering
om de schoonheid van licht, wind en water
.
(foto: Ijsland, nabij de elfenburcht)
Wolkengod
wolkenwolf
wolkenkind
.
windgoden
windblagen
windvlinders
..
wolkenspel
wolkenheks
wolkenfeest
we spelen
wolk en wolken
in en uit
Nu Neu De
.
nodigen
je uit
in wolkentijd
Wolken fluisteren de ruimte
spiegelen de vormen die
altijd in beweging zijn
maakbaarheid door de tijd
gemeten naar de leegte die
gevormd wordt uit geheiemen
liever dan de stilte fluisteren
de wolkenvolken hun geheimtaal
naar het aardvolk
dat de wolk wil zien en laten
praten doen ze niet met stemmen
slechts met bezielde namen
Wolkentolk vertaalt
aan het aardevolk
wat de wolkenwolf
je wil verhalen
Wolkentolk lief kind
fluistert windgeheimen
met de stille stem van
een geheime taal
Dansen met de wolken
in haar hand
.
damast papier verrast in spel
waar licht en grijs weerspiegelen
op nat gras
.
gevangen in een kubus
vechtend met gordijnen
verdwijnen
de grenzen
traag vraagt zij
.
neemt afgenomen
ruimte in
.
.
dansen met de wolken
in haar hand
traag en snel
het spel hervonden
in lilalicht geborgen
.
.
Verbonden met hemel en aarde
evenaarde de elfenkoningin een
verdwaasd moment met haar lach
.
ze zong en zilverdrupte regenstralen
van boven naar beneden en weerom
een ekster klom de toren in
.
het begin van gekras en geroddel
broddel werkjes uitgehaald en opnieuw
opgezet stralen kleurrijk toe
.
moe van alle mensen en breuken
besloot ze beuken te versieren met slangen
die licht geven in de diepe nacht
…
wordt vervolgd
Zo mooi die dag … zo verdrietig ook om een meisje van zeven op vakantie in Amsterdam, met tranen in haar stem, meermalen te horen vertellen over de pijn van het pesten, om haar lijf en leden …
Fors gebouwd, lichtrood haar … en genietend van elk gebaar van oma, van samen, van oma’s hoedje …
.
.
.
Zoete herinneringen
aan een dag in Amsterdam
ik kwam tijger- en slangenprints
tegen …
.
.
Die dag in Amsterdam namen
drie kinderen mijn hart in beslag
de tranen om het pesten om je haar
het raakte …
.
in alle vezels
raak het maar niet kwijt
…
en dan die eigenzinnigheid
als het gaat om volwassen tijd
.
tijgerprints en jij
zeven jaar nog maar
zo zwaar belast
Op de toppen van het kunnen
verdunnen gedachten en hoop
zicht met het regenwater
hier sloop
.
een angel het landgoed op en bracht
onverwacht een dolkstoot uit
op het glanzend zijden bruidskleed
hier heet
.
leven opgaan in herinneringen, zingend
de dag uit, een nacht in vol dromen
die niet altijd zoet overkomen
horror
.
oorlogsbruiden en pantserhuiden
door de weerwolf aangejaagd dragen
het duister en pompeus geschal
het zal
.
berouwen
benauwen
vertrouwen
verloren
…
Zo de tafel gedekt
gereed om aan te zitten
en te genieten
.
speel leven in dankbaarheid
neem de tijd voor samengaan
.
het net beroert hart
hoog grondig reinigend met
herfst gekleurd valblad
.
