Spiegel mij
de vrijheid
van een leven
omgeven
door zonne-armen
die mijn hart
en ziel
verwarmen
Reageer
Tagarchief: natuurcoaching
vier in getal
lopen en liggen
in het gras
langs de rand
van een griend
we zien de reiger
volgen bewegingen
in onze ooghoeken
zoeken met kijkers
en zien ze
ze ogen kwetsbaar
ongenaakbaar
op veilige afstand
daar aan de rand
…
…
…
Kooikersplas: Olivia O’Keeffe, foto nabewerkt in lila door mij … lees de kleurtaal
haar kleuren en geuren
dagelijks aan verandering
onderhevig, is stevig
uilen laag in haar bomen
aalsgolvers hoog bovenin
eenden en hoentjes in haar armen
de in stilte en aan spiegelingen
onderhevige beelden en gedachten
onder de treurwilg doorleeft
zij
weeft seconden door mijn leven
omgeeft mij met schoonheid
door de tijd heen
zoveel stappen rondom haar
water welke de spiegelingen
wil weerkaatsen … in lilalicht
De denker v
oelt
wacht af
staat paf
bij de werking van de stof
met verf na een motregen nacht
in de buitenlucht
een schilderij in wording
verwordt tot een prachtig
perspectief
zo lief ik het leven
vol spel en zijn
met dat wat is
De denker voelt
kijkt en
luistert
kind van licht en duister
luister naar de fluisteringen
van vlinder en raaf
de beer is los, het bos
verlaten
we praten over licht
een gedicht zonder gezicht
licht
liefde
zegt de vlinder
roep het licht
en daarmee alles
wat zuiver is …
de vlinder fluistert
vertelt het geheim
kwartier maken
in een kwartier …
het mes snijdt
met de botte kant
door gezond vlees
het mes snijdt
met de scherpe kant
door bloedrode pijn
het mes snijdt
door de systemen die dood
en verderf zaaien
laten we hen voor eens en al
achter ons laten …
…
…
…
welke weg kies jij?
ben je vrij genoeg
om je lichaam als tempel
aan te merken?
666 het teken van het beest
geneest velen van dodelijke
angst en vangt hierbij
het heiligdom als voeding
welke weg kies jij?
ben je vrij genoeg
om je lichaam en ziel
als heilig aan te merken?
https://vrevealed.com/viewing/ interview met Wakefield
Alphentaal
helemaal te gek
voor niets
iets weerhoudt mij
het zijn stille waarschuwingen
van mijn intuïtie
iets stimuleert mij
de zon en liefde in en uit
te vouwen
een kloppend hart
haren in de wind
open oren
een fluisterstem
die zelfs de ziel
nog nauwelijks verstaat
verslaat alle angst
en brengt gebeden
in de vlagen van een zonnewind
van donker naar licht
van donker naar licht
van donker naar licht
Lieve groet aan allen …
die kleine bloemen
aan de randen
van water en bos
…
…
…
ontroering en ontzag
genieten waar het kan
mag het een kleur
in het grijs zijn?
…
…
…
Ik ben liefde
liefde is mij
daar in het stille
nat van regen
op een nog immer
woekerende druif
wij zijn liefde
liefde is ons
daar in de ruimte
van zure regen
komen we elkaar tegen
bidden het zuiver
ik ben liefde
de liefde is mij
Schaduwen vallen
in en uit elkaar
zo een zomeravond
in de wereld
zacht straalt de maan
staan we op
…
…
…
…
in het openen
en herstellen
heilige geest
spreken geschriften
kom leven kom
ik sta
sta
ga
morgen is het anders
stellen wij vragen
dragen in genen
en bezieling
het transcript
kom leven kom
ik ben
Wie wil jij in het licht zetten
vangen in de gouden armen
van de zon …
wie straalt er vol liefde
een hart onder ribben
op en neer …
wie voelt met handen de
spanning en liefde zo stralend
in het hart?
Wie gaat er mee?
Die hoorns
die ogen
lange haren
groot
woest
gevangen
achter draad
hij staat
laat vliegen zijn
wij verwonderen ons
Na maanden
treffen wij ons
fietsen samen
naar het kanaal
helemaal
voor samen
het pad
we praten veel
genieten van een valk
de wind en zomerzon
het lentegroen
een levenslang zoeken
naar hoe en wat
wanneer en waarom
hoe gesloten
hoe open
kun je kijken
we wijken in
we wijden uit
we kijken veel
luisteren goed
samen
na maanden
een paar uur
mei-zon
een middag
om te zoenen 
Dat zoenen is figuurlijk bedoeld, maak u niet ongerust. We hielden keurig afstand.
je ziet de planten
vergroenen
elfjes dansen
ransuilen vliegen
bij nacht
vangen prooien
ontdooit harde harten
kom omarm mij …
we zijn soeverein en vrij.
Zo op de grens
tussen leven en dood
zon en schaduw
Nederland en Duitsland
Buurse
Haaksbergse Veen
Het droge land
nog water in beken
moerassen met mensen
op kleedjes
met rugzakken
en water
Met brommers en bier
vertier zoekend
genietend
Morsend …
Dankbaar om
het samen
de schoonheid
kwetsbaarheid
waarheid
dat leven delen is
in Liefde en Ontroering
Hoog vliegen wij
benen en armen
gespreid
.
zacht landen wij
benen en armen
gesloten
.
vrijheid in lichaam
en geest
het is de geneesheer
.
van de liefde en wijsheid
die altijd en eeuwig
de wortels van de bomen
.
in de oerwouden
…
…
…
In hoge luchten
zuchten we de zoete lucht
zien schitterend metaal
van bollen die hollen
en sollen met leven
…
…
…
ze zien en weten
vergeten dat leven
gedragen en gewonnen
wordt
.
uit balans
in geven en nemen
contact en gevoel
verbondenheid
…
…
…
De waarheid
objectief
getekend en gekleurd
door persoonlijk
idealisme
met edel of ego motief
geloof me dat artsen
te goeder trouw
het al langer minder nauw
nemen
daar hun droom
een kokerblik …
De waarheid
subjectief
getekend en gekleurd
door je eigen handen
op een grote olifant
…
slechts zieners
zien en weten
hen wordt verweten
dat ze …
geld brengt het niet op
slechts zielenrust
op afstand
kennismaken
gezichten
die snel vertrouwd
het verhoudt zich
en ik lig moe neer
na het gesprek
bij gebrek
aan volledige communicatie
de sensatie blijft
woorden beklijven
beklimmen
de tijd
mijn stok en mijn staf
bevrijden mij van laster
overdaad aan haat
ze brengen mij naar stilte
in een zacht teder landschap
een puur weten
zuiver instinct
het goddelijke
de scheppingskracht
zo zacht omarmend
verwarmend ook …
het zalig zuchtend zien
van de ochtenden die vroeger
en vroeger ons doen ontwaken
het kwaken van de media
kwetteren van een laatste vogel
water en vuur in tegenstelling
polarisering en dichte sensaties
melodie die de illusie voorbij
mij vrij spreekt …
het raakt
kraakt maakt
ongerust
een koelplaat
en remschijf
te dicht opeen
in de garage
rechtgezet
alleen lopen
en fietsen
geven rust
de snelweg legt
het onbeschofte
teveel bloot
uitvergroot
zie ik verhuftering
door de jaren heen
alleen met de wind
buiten
in de natuur
puur in het zijn
vergeet ik de pijn
van de schrik
Just in case
basic
wind
sky
sun
fire
wireless
information
sensations
just in case
you and me
wind
space
freedom
nature
Als de wind spreekt
het riet staat
thuis biedt aan leven
waar geen mens
het weet
vergeten kennis
en wijsheden vermorzelen
het leven
dat op papier beschermd
in de praktijk
veeleer vernietigd wordt
de angst voor chaos
los je op met regels
en tegels op het land
verzandt zo in woestijnen
om geld en gewin
het begin van het einde
hongersnood
voor al wat is
manklopende natuur
vervreemde mensheid
het wordt tijd
om wijsheid bij de hand
te nemen
n.a.v. een tweetal natuuropstellingen rondom een natuurvraagstuk
de storm omvat een
groter gedreven protest
alles is adem
behandel fluisteringen
als het kostbaar zielengoud
Lighthousetrail
tel de zegeningen
die ons omringen
een dak
voedsel
werkzaamheden
zinvolle zaken om
aandacht op te richten
verplichting
vervangen
door stromingen
golvende wateren
stormende winden
gedachten die gaan
hart dat zich opent
zeven generaties voor ons
zeven generaties na ons
we dragen het mee
in ons, voor ons, naast ons
onder onze voeten
boven onze hoofden
gevat in DNA en zielentaal
helemaal geconserveerd
zeven generaties voor ons
zeven generaties na ons
de toekomst was gisteren
het verleden is morgen
de toekomst is nu
het verleden is nu
Het is wetenschappelijk bewezen dat muziek en natuur een positief effect hebben op welzijn, welbevinden, fysieke en psychische gezondheid … vandaag stond in het teken van muziek
De instrumenten
duizend tonen
blazers en slagers
golvende geluiden
door de sporthal
gewit door Maxima
prinses Marijke
spelend en wervelend
over tapijt onder ringen
stampotten en toetjes
gelardeerd en omgeven
door mooie muziek
de instrumenten
duizend tonen
spelers en toehoorders
Dans op de golven
van een winterdag
grijs getinte uren
muren komen over
lover in de dop stopt
vandaag met groeien
we stoeien met opwarming
en verkoeling
denken het te weten
beseffen niet meer
dat het ritme doorgaat
het weefgetouw fluistert
tot hen die willen horen
leren verstaan
…
Leef de kracht
van kwetsbaarheid
authentiek
meestal eerlijk
denkend
filosoferend
jonglerend
met diepe oceanen
in duizenden woorden
miljarden watertranen
uiteen gedreven …
(Schilderij: eigen werk, titel; Levenslied)
illusie en magie
vrouwelijke compassie
fantasie op de loop
op grote hoop geschreven
.
Vrouwe van het leven
omgeven door kant en rand
geborduurde bloemenweelde
vergeelde herinneringen
.
zij de oerbron van de heilige graal
het laatste avondmaal voorbij leef-tijd
…
…
…
Als het hart
de handen bezet
sprankelende tonen
lichtvoetig dansend
over de keitjes
van Het Dorp
Land verdronken
verzonken bos
dat allemaal om
vrede te onthalen
Als vrienden
vijanden blijken
veilige huizen bezwijken
vertrouwen en gebouwen
geschonden …
Berusting en rouw
zelfs de klokken van
het kerkgebouw …
geroofd
Gods geklaagd
Vrijheid is tevredenheid
onafhankelijkheid
Leven in eigen tijd
Onafhankelijkheid wijsheid
en goed geld
vertelt over moede en
afgeteld geluk
van een tijd
die menselijkheid
oefent
en
bewijst
Muziek als middel van gesprek
vieren van het leven
omgeven met Oosterse kleuren
geuren van wierook en kerrie
dansende voeten
van mannen en vrouwen
Muziek als taal
die we door alles heen
van hart tot hart
verstaan
waar woorden
verwarren
verbindt de muziek
Laat haar komen
dromen delen waar
velen in slaap gezet
…
wolken drijven vervuild
door fosfor en metalen
plastic deeltjes en meer
…
de heer en meester
van het woud
het grote hert
dienstbare antilope
…
we slopen haar ruimte
en lossen het op
met opeisen
van nog meer aardestof
…
ik wens ons toe
dat we wijs besluiten
en bezinnen op ons
gedrag hier op deze bol
…
ze is voldragen vraag
haar maar naar haar verhaal
…
je verstaat haar slechts
in zielentaal, kom luister, naar haar gefluister …
Genieten
we gieten
water
uit de hemel
wind om je hoofd
je gelooft het niet
het zuivert
voedt de aarde
.
zij die voedsel baarde
CO2 werkt mee
bij vergroening
moeten we planten
wel laten zijn
bomen net zo
.
geen geld
als alles stro is
is eetbaar
verteerbaar
.
de drukpersen rollen
bitjes en enen
verdrijven de genen
van goed geluk
.
of toch
ergens
geloof
vertrouwen
hoop
.
genieten
zij gieten
water
uit de hemel
wind raakt het hoofd
.
.
speeltijden in tuinen
eigen liederen zingen
persoonlijke dans die
pas voor stap zichzelf
verovert op de dood
die het leven heeft genomen
en opnieuw gegeven
speeltijden in ruimte
zing slechts mijn eigen lied
wie niet weg is
is gezien …
vermorzelt door de haat
omdat de liefde is genomen
van generaties gewelddadigheid
het is tijd voor spelen kind
mens, kom, kom, kom
het duister wint
nog wat dagen
dan is de morgenster
niet ver meer
Dromend over dagen
vol heerlijke vervulling
wandelend met het leven
in een wuivend bloemenveld
eten voor een ieder
gezondheid als marker
voor groei en welzijn
uit natuurlijk bewustzijn
geboren
verloren schatten met latten
en draden verbonden tot
zij als diamanten opkomen
uit liefde en hart-e-lijk leven
het duistere weer
wind langs het vensterhout
buiten echt ijskoud
binnen de kachel en licht
gezicht naar binnen gekeerd
het kerst gebeuren
kleuren in fel groen, rood, goud
houden het kleurrijk
depressies verkleuren hem
kinderen zwijgen nacht-zwart
im opa
dan de draden ver
Scheppingskracht – Oerkracht, van Anja Tekelenburg
dichterin het bewustzijn
oude pijn laat los
droogte van zomers
zonder zacht regenwater
verstoppen zich nu
de groene strepen
wreken onverschilligheid
een nieuwe eind tijd
laat je sterren schijnen
verdwijnen het duister
uit een lang donk’re nacht
laat je hoofd zich heffen
opzien naar de dageraad
bestaande overvloed herkennen
accepteren van genoeg
ik vraag en vroeg mijzelf
is het nog nodig
overbodig is genieten niet
laat de sterren schijnen
verdwijnen het duister
dans de schoon lange dag
Dat je er niet over spreekt
wil niet zeggen dat het niet bestaat
als het niet gezegd wordt
woelt het diep, dwars door
binnenin razende orkanen …
om de gesprekken te doorgronden
het verstilde ondergrondse braakt
gestaakte en ingehaakte stilte
zo wit gekalkt kalm met een walm
van zwavel, rotten de gevoelens …
angst voor het onbekende
diep verankerd in een misverstand
dat het verband tussen uitspreken
en bestaan recht evenredig
zal moeten zijn …
dat volwassen intelligente lijf
zo wijs en geleerd,
beheerst dan soms nog
door een peuterangst
die nog lang
niet is verdwenen
en woorden niet kan vinden
…
tot je kiest
om traag
de vraag
en uitdaging
aan te gaan
stapje voor stapje
het hoeft niet weg
het kan wel groeien
angst voor het onbekende
diep verankerd in een misverstand
dat het verband tussen uitspreken
en bestaan recht evenredig
zal moeten zijn …
in opruimen en loslaten
van oude gedachten
herinneringen en beperkingen
stromingen in het water
.
later dansen de merels
op het lentegroen nabij
nu is het vrij zonnig en
openen we ons zonlicht
.
herfsttooien verstrooien
zich rondom mijn voeten
verstrooien gedachten
bladgoud in het water
.
.
kom lieve
dans met mij
leef mee
ontvoer
ont-voor
doorheen
de getijden
kom wees lief en zacht
zichtbaar geraakt als het kan
wees de strijder als het moet
accepteer de jaguar in je
naast de kolibrie
recht en onrecht
kennen heel veel facetten
de enige wetten
die tellen
zijn universele levenswetten
voor nu
… en later.
Liefde is
zacht
teder
wild
tembaar
ontembaar
woest
ledig
vol
liefde is kristalhelder
een ruwe diamant
die schittert en snijdt …
kom lieve
dans met mij
leef mee
ontvoer
ont-voor
doorheen
de getijden
Uit Zeist
op de fiets
bij volle maan
.
twee voorlampen
maken en houden
het comfortabel
.
een traan
en nog een
alleen
met de wind
.
en medeweggebruikers
in het vollemaanse duister
ondergrondse bewegingen
.
Uit Zeist
.
op de fiets
.
bij volle maan
.
Over slachtoffers
en daders
.
Huiselijk en ander traumatisch geweld
welgeteld systemisch onderzocht
het mocht een gouden middag heten
laaf mij aan het dikke
uit dun geslepen handen
open de hoven vol koren
nu het schaars wordt
zonder spiegelingen
in het water
geen bestaan
tranen stromen
dromen wandelen
in en uit de dageraad
.
Het is niets anders
dan het ouder worden
van je lichaam
.
ze begrijpt mijn angst
zorgen, dit
mijn moeder
zo jong
afhankelijk
in het verpleeghuis
.
ze test en stelt gerust
we praten over
na de overgang
de arts en ik
en hoe het lichaam
verandert
meandert
op een fase
voorbij het vruchtbare
van het lijf
naar het oogsten
van vruchten
.
het leven
dat ze schenkt
.
ik huil
om de angst
de erfenis
in mijn genen
en de heling
.
die het leven
geeft
pijnlijke herinneringen
niet gehuilde tranen
ze banen een weg
naar buiten
in het binnenste buiten
Zwevend zo licht
super fijn en fragiel
er speelden apen en dolfijnen
in mijn zinne-beeld
.
heb de tijd gedeeld met haar
in verre oorden
waar ik niet eerder was
.
prijs me gelukkig met de transformaties
die ik zag en lach om de speelse goden
.
die als stoppen in de oren een toon
tot dieper en verder naar de schepping
als zijden rag draad
…
morgen praten we verder
Terughoudend
verkrampt
tintelende speldenprikken
doorheen het ganse
peeswerk van een lijf
.
Ingehouden
verkrampt
tekeningen uit het verzorgen
van anderen die de zaak
beperken tot de cirkel
.
van een innerlijke stroom
die dansend het leven wil spelen
en zo vastgeklonken in de pijn
van generaties doorgaan, ondanks
alles en de dogma’s gelovend
.
schoven vol graan gebonden
uit angst voor honger op het veld
gelaten en vergaan …
.
Pijnlijke voeten en pezen
vrezen het ergste gezien het beeld
van mijn vader en moeder
.
hoeder van de angst
tijdens die pijnlijke nacht
.
volle maan
vergroot het uit
Zoveel kleuren
schitteringen
vol licht
schaduw
transparantie
het leven spiegelt
van alles voor
in het water
van de Kromme Rijn
we zien de pijn
van vervuilde paden
verwonderen ons
om licht
schaduw
schoonheid
paden meanderen
langs zee en water
later komen zij
dichterbij mij en vieren
gelijk teugels …
.
.
wegen kruisen en voegen
zich naar een ritme buiten ratio
en redelijkheid en metingen om
.
.
laat mij de weg bewandelen
die bijdraagt aan een mooier
beter, liefdevoller bestaan
niet soft, glashelder, harde woorden
als onrecht afgemeten aan de wetten
van het universum
geleefd of gedaan aan om het even
welk bestaan op Aarde alsook elders …
.
.
.
paden meanderen
langs zee en water
later komen zij
dichterbij mij en
vieren de vrijheid …
foto: Wim Vleeskens, project: ‘Volg je Wolk’ van Marijn te Kolsté
Gegeven de woorden
van herinneringen
uit gisteren tot in vandaag
…
ik vraag je fluisterend
kom lieve
.
draag me mee naar morgen
ontzorg mij
.
waarborgen zijn er niet
anders liet ik het wel zien
misschien is het leven
…
de zachte dans met de nood
en de dood aanvaarden het
klein-nood, het geschenk
.
die gouden graankorrel
waarin alle potentie al staat
laat het gaan en neem het …
.
.
.
Die ene wolk, zie zweeft
voorbij de einder ver boven ons
soms om ons heen geslagen
.
.
.
(Foto: Wim Vleeskens)
bloedrood de avond
in een stadstuin randgebied
voorzien van bomen
.
ze staren naar groen gras dat
pas gemaaid zo bloemarm is
.
ik mis bloemen spreekt
de lindeboom en droom van
muizen en spinnen
.
vlinders en bijen door het
jaar heen waar leven verdween …
.
.
.
(twee tankagedichten aaneen)
Dubbel water hier
en zo ook het rode vuur
dat razend opvlamt
.
water stroomt met bakken uit
een dicht grauw grijze hemel
.
.
.
en na deze tanka en regen weer de zon , fijne week:
zo samen thuis zijn
in de boom levende ziel
bevallig zingend
.
de hoogste tonen rakend
een lied dat hemels kietelt
.
.
.
de steen ligt sierlijk
rondom het oude houtvlak
gedragen wezen
.
zij oefent overgave
vele dagen en nachten
.
.
.
de basis vormt een paring
benadering van eitjes, zaad enzo
.
stamcellen die zich bewaren
verzwaren in de levenstijd
.
als we ze wekken
herstellen we daar
een oerbalans
de kans tot heling
.
.
teder omarmt zij mij
vrij van enig oordeel
voordeel van zijn
.
in zon en wind
voeten in aarde
raken het water
.
later uit gisteren
nu gezien
enige schoonheid
.
die mijn hart beroert
ze gaapt en raapt kastanjes en eikels
tussen bladresten vandaan
.
zoekt rantsoenen om de winter
langzaam en gericht te overleven
.
omgeven door kleuren die vurig
de basis van het leven versterken
.
we merken dat het winter wordt
de omslag is voelbaar en regeert
.
geleidelijk laten de bomen blad los
keren zich naar binnen en zingen
.
de stilte naar de vaste ruimte om
zich in alle rust …
de elfjes rapen de vruchten, strooien
schimmelzaden en dansen nog eenmaal
andermaal om de dikke boomstam
.
In de dwaasheid van eenvoud
schuilt soms grote wijsheid
.
zomaar die gedeelde gedachten
overwegingen van wat beweegt
.
in de kleine dingen van de dag
voeden we ons geluk van harte
.