Alphentaal
helemaal te gek
voor niets
iets weerhoudt mij
het zijn stille waarschuwingen
van mijn intuïtie
iets stimuleert mij
de zon en liefde in en uit
te vouwen
een kloppend hart
haren in de wind
open oren
een fluisterstem
die zelfs de ziel
nog nauwelijks verstaat
verslaat alle angst
en brengt gebeden
in de vlagen van een zonnewind
van donker naar licht
van donker naar licht
van donker naar licht
Lieve groet aan allen …
Dat ene stemmetje
nooit genoeg
altijd teveel
Die ene schreeuw in
een overvol hoofd
gilt en gromt grauw
die stemmen
en overtuigingen
struinen door duinen
dagelijks en nachtelijk
onrust stokend
in het harde hoofd
Neem het stuur over
zie het zacht groene lover
Stop!
Stop!
Halt!
Je hielp me door de jaren heen
alleen met alle zorgen en pijn
nu wil ik er voor mijzelf zijn
Dat ene stemmetje
mag gaan
ik ga staan
in mijzelf!
weldra
de derde
of vijfde
generatie
anorexia
kruislings
overgedragen
levens
vragen
uitleg
ze daalt af in de diepte
van waanzinnig perfectionisme
ongezond religieus fanatisme
ook kruislings overgedragen
schijnbaar houvast
in denderende leegte …
weldra
de derde
of vijfde
generatie
anorexia
geen basis in het leven
door emotionele en energetisch misbruik
de kruik raakt leeg.
de offers van mijn opa
om onze vrijheid te gronden
verbonden met mijn bloed
de offers van mijn oma
die haar kinderen met hand en tand
verzorgde met kippensoep
de offers van mijzelf nu
en onuitgesproken weten
vergeten de vrijheid
die verbinding
en liefde
aan heling
scheppen
en brengen
Zo een traan
je woorden raken
kant nog wal
je projecteert blijkbaar iets
dat niet gezegd kan zijn
pijn uit jezelf, jaloezie of …
de illusie van samen zijn
verbroken door snijdende woorden
die gaten boorden in vertrouwen
ik hou van je
en stop er mee
.
maar nu een traan
je woorden raken
snijden diep
Verwijten gaan
ik stel vragen
krijg geen antwoord
redelijkheid overboord
ik heb het gehoord
jij bent vergeten de verwijten
ik zwijg over wat ik zie
de leugens die je neerlegt
met wijn en bier
ik hou van je
en stop er mee
de hoop op morgen
kinderen uit gisteren
vandaag geboren
oorlog en vrede vechten
om wat wanhoop te wissen
kinderen verwekt
uit troost voor de pijn
die levenslang gedragen
gevangen in huid
gevangen in de gedachten
in- en uitgaande prikkels
die ongefilterd overspoelen
gevangen in die patronen
veeg je alle ongemak onder het tapijt
dan lijdt er niemand pijn
azijn in jarenlange wonden
verslonden hoop en vertrouwen
verbouwen en verstouwen
van generaties miskende pijn
zuur en azijn in de wonden vol verdriet
en alleen de dromer die het ziet
nooit geleerd zich uit te spreken
breken woorden in wraak de spieren
mierenzuur en puur rauwe melk
van ver voor mijn tijd
glijden ervaringen tot
in het merg van mij
dna bevat kennis
die het slangenmens uitdaagt
narcistisch belang
van angst en kinderkoper
blijf bij mij jongens
hier leeft het egocentrum
hart-gestoord egoïsme
Verjaren
familie
bijeen
en toch niet
gebroken
.
gewonde kinderen
uit een gebroken gezin
verloren ogen-blikken
jaren van verzwijgen
rijgen kettingen van onbegrip
.
stip op de horizon
de liefde
gestolde projectie
van de een
naar de ander
daarbinnen
de pijn
van de haat
uit onvermogen
van een moeder
verjaren
familie
bijeen
en toch niet
gebroken
eindelijk volwassen
18 lentes
dankbaarheid
en diep gemis
lucide dromen
door een drumstok gedragen
op reis met een spin
het zijn de visioenen
waarin geheimen geleerd
zeven generaties voor ons
zeven generaties na ons
we dragen het mee
in ons, voor ons, naast ons
onder onze voeten
boven onze hoofden
gevat in DNA en zielentaal
helemaal geconserveerd
zeven generaties voor ons
zeven generaties na ons
de toekomst was gisteren
het verleden is morgen
de toekomst is nu
het verleden is nu
soldaten aan de deur
van Duitse afkomst
heb je de uitkomst
van deze etensgeur voor ons
mijn oma als een furie
fel
dat eten is voor mijn kinderen
wat rest
mag je halen.
Ze druipen af
om de deur heen
het spoor langs
Bommen vallen
op de stal
waar opa net weggeroepen
omdat oma bevalt van een kind
een leven gered
herinnering aan dood gezet …
het lint van de dood
langs de achtertuin
van het Leeuwendijk
slijk van arme boeren
en naastgelegen Voorsterklei
Spelend dansen wij ons vrij
van oud uitgevallen oordelen
zoals bij velen gaat het met
dansen in de kring van binnen
naar buiten en weerom
Met (af) vallen en opstaan
Spelend dansen wij ons vrij
vol oude omgevallen patronen
tradities vol idioterie en koketterie
soms met de dromen van
gisteren en vandaag
Met (af)vallen en opstaan
het duistere weer
wind langs het vensterhout
buiten echt ijskoud
binnen de kachel en licht
gezicht naar binnen gekeerd
het kerst gebeuren
kleuren in fel groen, rood, goud
houden het kleurrijk
depressies verkleuren hem
kinderen zwijgen nacht-zwart
im opa
de tijden dat wijsheid
het volgen van je hart
de norm van leven was …
de dagen die voor mij
en na mij zijn gelegen welke
mijn hedendaagse zijn …
vormen, kneden en bepalen
herhalen kunnen we slechts
gebeden en dna-facetten …
letten we voldoende
op het goede als we de verdoemenis
van kerk en eeuwige groei
onder ogen zien en beetje bij stipje
kunnen onderkennen en loslaten?